Poetry

	rafa grabiec
	PROFILE About me Friends (8) Books (1) Poetry (583) Prose (6) Photography (96) Graphics (21) Diary (21)

latest best rating most commented

rafa grabiec, 3 september 2012

sejsmografy wariują, gdy nagie piersi pękają od mleka

Na ulicy dzieci grają w zapomnianą grę
w klasy. Kłócą się i godzą z logopedyczną
wadą. Rodzice okupują okna i ławki. Rozmawiają
o zwyżce czynszu. Rozmyślają
za co sąsiad spod dziewiątki pojechał
na wakacje. Podobno zdradza go
żona. Zawsze ta sama
komunia w niedzielę. Zawsze
te same otrute spojrzenia. Listonosza
jeszcze nie było z wezwaniem na komendę,
ale to nieuniknione.

number of comments: 6 | rating: 8 | detail

rafa grabiec, 31 august 2012

wrrra wra wra (wiersz egocentryczny)

znajdź w maszynie otchłań
i powiedz że to przyszłość
następnie narysuj siebie w środku
nitkami kolorów
zmierzchu
w rytmie tłoków i światła
cieknącego woltami

napocznij kolejny sześciopak wspomnień
i mów do ścian
mów do krzesła
niech pomogą ci dłonie
(tak będzie łatwiej)

słucha cię zegarek
(przynajmniej tak ci się wydaje)
głowa pełna głosów
na tak na nie sam już nie wiem – krzyczysz

sprężyna toczy się po trawniku
(chyba się uśmiecha)
pieprzona awaria samochodu

number of comments: 3 | rating: 5 | detail

rafa grabiec, 30 august 2012

epitafium dla głębokości

pragnienie pełni było tym, czego nie mógł
dotknąć, pewnego rodzaju poezją, której
percepcja zakrzywiła się na drzewie, a rozum
nie ogarniał tego za pomocą rąk. kiedyś
o tym mógł usłyszeć, dzisiaj za pośrednictwem satelity
(pozostawionej i konserwowanej za pomocą komputerów
z ziemi) ogląda to w telewizji. czasami
stara się zapomnieć jak głęboko można spaść
pozorując niedomówienia.

number of comments: 10 | rating: 7 | detail

rafa grabiec, 24 august 2012

wtedy telewizja śpi

widzisz - odchodzę
nocna wariatko
ostatnie co potrafisz to milczenie
i nawet przyszłe wersy tego nie zmienią

nie ukrywam że bolało
kiedy indziej byłem zarośnięty knajpami
i mimo wszystko gdzieś był w tym sens
jedyne co zostało to wycie psa

number of comments: 6 | rating: 12 | detail

rafa grabiec, 23 august 2012

wczesny '98

polowałem z nią na ważki
(foliowa reklamówka zamiast siatki)

kiedy wiosna zachodziła na lato
nad stawem roiło się od wagarowiczów

potrzebowałem zrozumieć jej NIE
ona potrzebowała ważki na zaliczenie botaniki

teraz już wiem dlaczego
po lecie przychodzi jesień

number of comments: 7 | rating: 9 | detail

rafa grabiec, 22 august 2012

*** (udając szarość)

pawie nie rozumieją piękna
opuszczają wachlarz strachu
by zrozumieć wróbla
czyszczą pióra w tej samej kałuży

number of comments: 0 | rating: 3 | detail

rafa grabiec, 21 august 2012

są rzeczy ważniejsze od ważnych

gdyby nie bolało to był sobie poszedł
dlatego
uciekam przed spojrzeniami bezpańskich psów
kiedy
moja córka chwyta mnie za uśmiech
kwitną kwiaty

number of comments: 2 | rating: 7 | detail

rafa grabiec, 20 august 2012

drzwi mają kolor mięty

w tę szarpaną noc
zadzwonimy na policję
i zgłosimy kradzież marzeń
dyspozytorka poprosi o numer telefonu
na wariata podam 600921749
rozumiem, przyjęłam - syknie do słuchawki
a my pójdziemy w miasto
jak w prerię skojarzeń

number of comments: 5 | rating: 12 | detail

rafa grabiec, 20 august 2012

Polańskiemu

aresztowanie to jeszcze nie choroba
ale pamiętaj skąd pochodzisz
Polaczku

number of comments: 4 | rating: 5 | detail

rafa grabiec, 17 august 2012

czynny

otwierają się ręce i widzisz
centymetry zmęczenia
kanaliki dzieciństwa pomnożone
przez dorastanie wiosny

otwieramy ręce na nowe
a nowe parzy niewiadomą
podniesioną do kwadratu
chęcią lub strachem

otwieracie ręce na piękno
gdy piękno jest równaniem
niedostrzegania brzydoty

otwierajmy ręce i liczmy na to że
wyleci z nas gołąb