Najnowsze prace:

Poezja

	Nevly
	PROFIL O autorze Przyjaciele (145) Poezja (745) Proza (11) Dziennik (163)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Nevly, 16 stycznia 2013

majem

w oknie otwartym na mróz
piątą fazą samoakceptacji
stoisz cała na przeciw
twoja droga pachnie na południe
odruchem bezwarunkowym
na dotyk sporządzasz notatki z niedowidzeń
uważaj na ucieczki w oddalenia
bliznowatych niepewności
niewidocznych spojrzeń
nie musisz rozpisywać na potępienie

rozszeptanym
poznasz mnie po dłoniach

liczba komentarzy: 4 | punkty: 13 | szczegóły

Nevly, 16 stycznia 2013

z nurtem rzeki zwanej pożądaniem

tylko ty bez osób trzecich
rozebrana do wilgoci
na drobiazgi naga kompozycją z nienasyceń
odbijając obłęd w oczach które pragną
nie uciekasz

i ja ostateczny
napełniony po brzegi
spływający na gorąco
nocą z nietłukących luster
w których odbija się dotyk

zbudowani z ust
w szeptach gotowych na dłonie
jednociałem

nie zatrzymasz tego

liczba komentarzy: 16 | punkty: 17 | szczegóły

Nevly, 15 stycznia 2013

zmysły

słuchając ustami twoich słów
językiem dotykam żródłoszeptu
wpółprzytomnymi otwieram drzwi powiek
patrzac na negatyw obojętności
równoległa do pragnień
przenikliwie odkrywasz odpowiedzi
na wszystko co ludzkie nie pozostając obca

równie wszechmocny
jestem świadectwem na bezsenność
dla której żyją

liczba komentarzy: 18 | punkty: 16 | szczegóły

Nevly, 14 stycznia 2013

modlitewni

pogrążeni międzycieniem
głosem w międzyczasie wołamy
o przedsionek nieba wystawiony
na próbę ognia co wskrzesza otwieranie
bram uchylonych na cud

kto jada samotnie ten wie
ojcze nasz nie zawsze pomaga
oczekiwania zapatrzone na okna
zadają pytania pozostawiając odpowiedzi
po tamtej stronie najwyższa pora
potraktować prawdę prosto w oczy
przenieść ciężar bezkresu wiosennych
ptaków na własny raj i własne niebo
by teraźniejszość i przyszłość
kreując ziemską rzeczywistość
stała się jedynie niebanalnym
opierzonym szczęściem uwitym
w gniazdach pełnych od ust

z widokami na we dwoje
bez pogrążeń

liczba komentarzy: 3 | punkty: 9 | szczegóły

Nevly, 14 stycznia 2013

rozszczepieni

coś jest i czegoś nie ma
a pomiędzy sad po burzy
o włos ja i ty
jak wiersz za dnia
przekorny w listach do psyche
napisany słowami ostatnich elegii o nocy

kiedy nasza wieczność stoi na krawędzi
los na łeb na szyję nieświadomy skał
skacze w przepaść uśmiechając się do przestrzeni

pytasz mnie kim jestem w pustym kościele
przeważnie tym
który w promieniach lukrowanego piekła
przez pryzmat szuka odpowiedzi na pytanie
czy wśród aniołów co bywają bardziej
piekielne od niebiańskich diabłów
wejście w tęczę przynosi szczęście

coś jest i czegoś nie ma
a pomiędzy

my

liczba komentarzy: 12 | punkty: 12 | szczegóły

Nevly, 12 stycznia 2013

trudnopalne

gdzie im do zmysłów a niby kobiety
bezwstydem plądrujace rozporki
nadzianych na widelec własnej bezradności

bezliczne
z licami co nigdy nie płoną
płyną lodami jedzonymi na połysk
przez podniebienia łase na białko
rozkochane w portfelach facetów
którym wydaje się że są

na dziesięć w skali galerianek
idą na całość

sodomia
jak mawiał dziadziunio

liczba komentarzy: 16 | punkty: 18 | szczegóły

Nevly, 12 stycznia 2013

podarowujesz

kwiat ukryty w zakamarkach
pytając gdzie słowa wyryte w korze
z wyciągniętymi rękoma
wróciłem jestem przyszłość nad nami
zawieszona żeby zawsze w świetle lampy
winobranie na obcasach zrywasz owoc
w sukience mini
ba
piękna a nawet jeszcze bardziej
oddajesz rozpisując bez hamulców
szepty krwawię na różowo słucham na dwie
nogi dłonie i język pomiędzy wersami
francuskie wiersze
z takich miejsc nie chce się wracać

a ja ci istotę

liczba komentarzy: 5 | punkty: 9 | szczegóły

Nevly, 11 stycznia 2013

załoniony

kiedy zakwitają maki
tracę kontrolę
nad czerwienią zachodzących
słońc za mało by wypowiedzieć
tych kila słów
które powinnaś usłyszeć
przypieczętowana w łanach zbóż
kłosem co wezbrał i pęka
pełen ziaren
z natury gotowych na żniwo

posiana

liczba komentarzy: 10 | punkty: 18 | szczegóły

Nevly, 11 stycznia 2013

przez zasiedzenie

każdy ma chwile zwątpienia
niezaleczone
są jak poranek na kacu

z teorii w praktykę bólem napięta
taka ta nasza miłość koślawa wypalona
tylko cienie
szarobura jakaś bezsilna gdzieś pomiędzy duszna
za oknem poukładana
a na parapecie więdną kwiaty

zwaśnieni błąkają się we mgle
poprośmy boga o instrukcje na odślepienie
by móc dojrzewać
małe przepraszam też nie zaszkodzi

pogoda na dziś to bliskość grzechu
dotknij nie bój się
czterolistne koniczyny nie rodzą się same
ale są perspektywy

chociaż ukradkiem
wciąż jestem

dysponuj mnie

liczba komentarzy: 7 | punkty: 8 | szczegóły

Nevly, 10 stycznia 2013

wygaszeni

od czasu kiedy odzyskałem ogień
rodzę się i umieram na przemian

dobromyślna

dla mnie zaniosłaś się na deszcz
grasz swoją rolę kroplami spływającymi z policzka
ulotnymi jak dym z komina