Poetry

	rafa grabiec
	PROFILE About me Friends (8) Books (1) Poetry (583) Prose (6) Photography (96) Graphics (21) Diary (21)

latest best rating most commented

rafa grabiec, 31 july 2013

kłócimy się o więcej

kamienie w głowie topią układ rodzinny
przez dom idzie myśl
ulotna alternatywa dla wychowania przez kobiety

po ślubie wolność kołysze się na łyżce zupy

number of comments: 2 | rating: 6 | detail

rafa grabiec, 29 july 2013

opamiętanie od wódki dzieli kobieta
deszcz spada na nas śmiechem
by zatrzasnąć się w klatce rozmowy

o drugim dziecku śpiewają sosny

wybiegam ze snu ciężki od potu
niosę klucz wycięty z przeprosin

bardzo długi biały korytarz
tam przywiązałem Chrystusa

number of comments: 5 | rating: 6 | detail

rafa grabiec, 4 july 2013

jeśli nie tak to nie, albo flaga na maszt lub coś w tym stylu

Istnieje psychologiczne piętno. Często je rysujesz
na przykładze edukacji jedynek. Pytam o wychowanie
i organizację zbiorowego postrzegania. W latach 80-tych
w Polandzie byliśmy stale poddawani strumieniom propagandy
związanej ze Związkiem Radzieckim i wybitną ideologią
jądrowej cimności. Oczywiście nigdy nie zmaterializowano czerwonej
duszy. Możemy szukać więcej takich połączeń
ze względu na zatłoczone sytuacje.

number of comments: 1 | rating: 4 | detail

rafa grabiec, 27 june 2013

música com alma! (ulala)

w środku mamy raczkujące kawałki
tęcza to przy tym cienka nić zasmarkanych dni
potrzebujemy lekarstwa
niech brzmi jak fortepian piersi
niech anioły przypominają matkę nad wysokimi szpilkami
wyciągmy wiersze na wietrze
nie chcemy nic zapomieć
rozrzućmy przestrzeń pod stopy bycia na luzie

number of comments: 1 | rating: 5 | detail

rafa grabiec, 25 june 2013

absolut

zszyte ulicami budynki
z wyhaftowaną ciążą pod dachami
wieszają deszczem dzieci na placu
wschód rozciąga się pępowiną

abecadło syren w podmiejskim sierocińcu

number of comments: 3 | rating: 9 | detail

rafa grabiec, 21 june 2013

karma cię

oddychanie może być lustem
oddychać to czasownik

daj mi jeszcze jakieś piekło
poruszam się po czarno-białym niebie

grzesznik wciśnięty pod mankiety
kiedyś zapił jakąś miłość

widzę samotnych
czuję dźwięki zatrzaskiwanych drzwi

mijamy się na piętrze
rozmieniamy na drobne sobotnie wieczory
my
dopiero zaczynamy rozumieć powietrze

number of comments: 2 | rating: 4 | detail

rafa grabiec, 12 june 2013

kwadrat inaczej

wybuduję namiot na samym końcu tęczy
usmażę balonik i wyrwę płuca chmurom
dalej pociągnę się do odpowiedzialności
i ukrzyżuję dmuchawce

nie będę się niepokoił przez deszcz i inne niestrawności analfabetu
rozjęzyczę prostytutkę w sobie
i nakarmię żołądek chlebem
prawda że jest prosta jak prostokąty Rothko

chcę zobaczyć to wczoraj do którego mnie zapuściłeś świnio
każdy z was jest pierwszy i nigdy zaprzeszły
czas ma długie stopy ma marny sposób na cokolwiek

number of comments: 1 | rating: 4 | detail

rafa grabiec, 9 june 2013

lapis

wiesz że ona nie lubi kotów
sen jak kawa
nie widzę czerni
tylko muszle

number of comments: 6 | rating: 7 | detail

rafa grabiec, 8 june 2013

aeio

zbudził mnie sen gdzie
diabeł był przestrzenią
a bóg pościelą
przykryte niebo łychą koparki
roztarte na włókna nici włosów
chyba człowieka przy tętnie w normie
rozciągał wewnątrz usypanego kopca
(chyba czereśni) polifoniczny sygnał
coś w rodzaju π