Latest items:

Poetry

	sam53
	PROFILE About me Friends (17) Poetry (1420) Prose (9) Photography (1) Postcards (6) Diary (2)

latest best rating most commented

sam53, 9 january 2012

na śmierć chudego poety

patrzy na mnie z każdej strony
wyłupiastych oczu para
które w jasnych światłach gromnic
jadem krzyczą
przyjdę zaraz

i spojrzeniem z lewa z prawa
zmarszczki liczy mi pod okiem
zaraz zacznie się rozprawa
śmierć zezując idzie bokiem

trąca niby od niechcenia
czarny płaszcz rzuca na głowę
oj kochany aleś cienias
mógłbyś przytyć o połowę

zrobię ci przyjemność panie
zanim wezmę w inne światy
i tu śmierć zaczęła taniec
jakże piękny co za artyzm

najpierw drobnym krokiem marsza
podrygując przy tym śmiało
przeszła w tempo kontredansa
pokazując jak wspaniałą

sztuką - kręcić piruety
i w podskokach nawet boso
tańczyć tylko dla poety
nie machnąwszy przy tym kosą

zakręcona w euforii
delektując się muzyką
a to szybciej a to wolniej
śmierć wiruje wokół cicho

nagle bierze dłoń znienacka
tańczmy razem prośbę słyszę
i porywa mnie do walca
aż świat cały się kołysze

i choć trzymam śmierć w objęciach
w tańcu plączą mi się nogi
a śmierć pląsa jak najęta
wszyscy schodzą śmierci z drogi

roztańczona lgnie w ramiona
tuląc się do piersi chudej
obiecała mi - nie skonam

śmierć dziś przyszła zabić nudę

number of comments: 6 | rating: 4 | detail

sam53, 9 january 2012

kuźwa co za myśl

kiedy myśl poślesz czasem do kąta
i jej rozkażesz klęczeć na grochu
to wtedy rozum nie ma co sprzątać
bo gdzie nagroda gdy karą spokój

w łeb już nie strzelisz za brak pomysłu
linią po łapach nie masz dać komu
a myśl by kijem zawrócić Wisłę
też nie zawoła oj ratuj pomóż

kiedy choruje i niedomaga
z kolan nie wstanie w symbiozie z sensem
więc pozostaje tylko go nadać
bo nawet pyzy lepsze są z mięsem

number of comments: 4 | rating: 5 | detail

sam53, 8 january 2012

tego się nie da udowodnić wprost

koniec początek musi mieć i basta
choć też ulegam zagmatwanej złudzie
że świat ktoś stworzył zanim człowiek nastał
sprawcami końca też nie będą ludzie

nie żebym straszył i morały prawił
cieszcie się póki grzeje dobre słońce
kiedyś kometa jak szlag w ziemię trafi
znów się coś zacznie a coś będzie końcem

myśl nie jest nowa po co ją rozwijać
jasność z ciemności zazwyczaj się rodzi
choć w filozofii złamanego kija
ten ma dwa końce i jemu nie szkodzi

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

sam53, 8 january 2012

gra

wyszedł jak wytrawny gracz
asem kier
nie
nie tym z rękawa
nie była to też zwykła papierowa kartka
pokazał klasę

na zielonym stoliku
położył serce

number of comments: 13 | rating: 8 | detail

sam53, 8 january 2012

na czczo

wyrwała się śmierci w kawałkach
modlitwę położyła w ozdobnym pudełeczku
obok guzików pamiętających czasy prohibicji
szklanych kulek od Anny
i ułamanego zęba mądrości

dziś nikt nie przyszedł
choć te same cienie
przesuwają ściany

biel jest wszechobecna

number of comments: 6 | rating: 6 | detail

sam53, 7 january 2012

jestem artystą

kiedy pisanie trudność mi sprawia
wtedy przed weną po prostu klękam
a że złośliwa z niej baba jaga
ledwie pozwala prośbę wystękać

później godzinę myślę nad zdaniem
banalne treści chodzą po głowie
mózg dawno temu przechodził pranie
czy zdolny stworzyć wiersz choć w połowie

i na dodatek dostał odleżyn
na które lekarz zaleca czystą
no cóż od dzisiaj piszę dla hecy
a co nie wolno

jestem artystą

number of comments: 2 | rating: 6 | detail

sam53, 6 january 2012

nigdy nie wiem

nie rzucaj wyobraźni pod rozpędzony pociąg
ani słowa w przepaść

myśl zawsze jest szybsza

number of comments: 12 | rating: 9 | detail

sam53, 6 january 2012

wiem że mi nie uwierzysz

słucham cię kształtem wyciągniętej dłoni
brzmieniem dotyku który zgarnia słowa
a gdy muzyka wychodzi spod palców
słucham cię ciałem i daję się porwać

na drobne części których nikt nie sklei
na nitki zwoje pozbawione barwy
a wtedy możesz bez końca mnie poić
choć pewnie łatwiej byłoby nakarmić

gdy połą płaszcza okrywam natchnienie
a słowa Brailem łaskoczą opuszki
słucham cię zawsze chociaż nigdy nie wiem
czyś głosem wiedźmy księżniczki czy wróżki

number of comments: 1 | rating: 5 | detail

sam53, 6 january 2012

treść

czas w konwulsjach dygocze nade mną
wśród błyskawic czerwienią się zorze
grzmot ze świstem przeszywa w pół ciemność
piorun spala się sam aż po zgorzel

zgrzyta jaźń kulą ognia trzebiona
kłęby dymu ze światłem się gryzą
nagle głos ni spod spodu ni z ponad

siostro proszę dożylnie

prednizon

number of comments: 5 | rating: 3 | detail

sam53, 5 january 2012

guzik z pętelką

czasem i guzik jest kłopotem
nie da się ukryć go przed nikim
w kobiecych dłoniach nawet złote
szybko zmieniają się w guziki

ręce zazwyczaj krem odświeży
bardzo łagodnie dłonie łechce
pomaga w miłość też uwierzyć
jeśli się wciera w chore miejsce

krem wenę z drogi też zawróci
i nie ma zechce czy nie zechce
tylko za siebie trzeba rzucić
guzik gdy nawet własnym sercem

a co z pętelką ktoś zapyta
pusta i goła nie-laurka
a więc odpowiem będzie kwita
pętelka to kawałek sznurka

hej!