Najnowsze prace:

Poezja

	Monika Joanna
	PROFIL O autorze Przyjaciele (55) Forum (1) Poezja (283) Proza (7) Fotografia (6) Grafika (1) Pocztówka poetycka (2) Dziennik (43)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Monika Joanna, 3 czerwca 2013

inicjacja

przechodzę przez
kałuże pełne ziaren maku
i prosa nie zdążyłam wyjąć
z kieszeni przekwitającego bzu

przypomniałeś sobie o nim
kilka oddechów za późno
zanim
zatrzasnę drzwi zostawię szpilkę
wbitą w korpus
laleczki uszytej podczas wyścigu

tuż na mecie słowa których nie było
rozleciały się
za jednym podmuchem

liczba komentarzy: 15 | punkty: 14 | szczegóły

Monika Joanna, 24 maja 2013

podróż w głąb

na linii horyzontu czekają
słowa wyszeptane pomiędzy kosmyki
rozplątane w czasie
kiedy dłonie rysowały na obojczyku

kolejny wschód i zachód wyciśnięty
do kropli drążącej skałę raz za razem
pomiędzy haustami zbyt gorącej kawy
wiercisz się

szukając miejsca dla siebie
jeszcze dwa dni temu prywatne nieba
brukowaliśmy

liczba komentarzy: 15 | punkty: 15 | szczegóły

Monika Joanna, 18 maja 2013

zanim przylecą żurawie

pomiędzy źle umalowanymi rzęsami widać
świty przesiedziane na parapecie
obok czerwonej kartki

nie kolekcjonowała fotografii wciśniętych
na siłę przez nieznane ręce
chociaż win ma za wiele pod podłogą

zmasakrowanymi dłońmi zagarnia szpik rozlany
obok przedwczorajszych tulipanów
ktoś za wcześnie puścił

drzwi nie zauważając mleczaka i koronki
wciśniętej brutalnie w stare dresy
by nie przyszli

liczba komentarzy: 7 | punkty: 11 | szczegóły

Monika Joanna, 28 kwietnia 2013

Księżyc

pamiętasz wieczory na dnie
butelki omijanie ścieżek
palenie fajki z rusałką szycie
ślubnej sukni teraz maluję rzęsy
po nocach szukam klucza
a ty gubisz uśmiechy na ulicach

liczba komentarzy: 14 | punkty: 15 | szczegóły

Monika Joanna, 15 kwietnia 2013

usypiam krzyczące dziecię

nie śpiewałaś kołysanek, sama potrafiłam
dosięgnąć klamki. mówiłaś - nie ma mnie
dla nikogo. jarek spod szesnastki schodził
kiedy znikałaś za rogiem. głaskał

po głowie, opowiadał bajki
o wronie, która zjadła wnuczkę i wypluła
kosteczki obok kwietnika. pamiętam

bal w cygańskich łachmanach;
ręce czerwone od tarcia kartofli
z kamienia. księżniczka pozwalała się macać
pod biurkiem pani. byłam ładniejsza!

teraz nie palę, piję protekcjonalnie, całuję
pod klatką, przynoszę grypsy
od nowego dziadka. też
jarosława.

liczba komentarzy: 19 | punkty: 20 | szczegóły

Monika Joanna, 5 kwietnia 2013

nie przechodzę na drugą stronę

rozpuszczam kostki lodu
zlizując z palców cierpką słodycz
nabrzmiałe czekają na dotyk

z nadmiaru nieprzepitych win związuję pukle
wstążkami z gorsetu poza granicami
wyźłobionej paznokciem smugi
jątrzącej się przy kręgach

na blacie czerwony ślad opuszek
pozostałość

liczba komentarzy: 28 | punkty: 20 | szczegóły

Monika Joanna, 25 marca 2013

studium zielonych pastylek

rozłożyłam noc na telefony
do dziewiątego sygnału; drzwi nie przepuściły
kroków. popatrz: świt

zakłada granatową sukienkę, później
szary żakiet. chyba
podrzucę kolczyki. oddechy

spod podłogi kończą się na zdjęciu
pęt i przepłynięciu morza. przekornie
nie pozwoliłeś kolekcjonować impulsów.

na czwartym piętrze nadal otwarte
oczy

liczba komentarzy: 28 | punkty: 14 | szczegóły

Monika Joanna, 19 marca 2013

Jazda bez trzymanki

Z dedykacją dla P.

Lubiłeś patrzeć jak parzę kawę ubrana w koszulę;
pamiętam noc, gdy omijałeś miny
by pomóc wstać. (Nie powinnam nosić tak wysokich obcasów.)

Krok po kroku nauczyłam czerpać z otwartych ust
i paznokci wpijających się w ramię. Pytam,
dlaczego linie mają identyczny kształt?

Przecież do siebie nie pasujemy. Brakuje czasu na zostawienie śladu
na obojczyku. Musiałam podwijać sukienkę.
Jeśli szyny są długie i proste to na końcu musi czekać coś.

Nie zmieniam pozycji - łyżeczką chętniej wybierałeś słodycz,
uwodziłeś opuszkiem. Czerwone prześcieradło powinno
odstraszać ewentualnych wrogów. Wiem,

że rude są ostre. Do ideału brakuje co trzytygodniowej wizyty.

liczba komentarzy: 40 | punkty: 21 | szczegóły

Monika Joanna, 15 marca 2013

Robię rachunek sumienia, mamo.

Nie nauczyłaś przechodzić na drugą stronę
ulicy. Sama musiałam przeskakiwać
kłody w butach pełnych kamieni.

Z elementarza wykreśliłaś lekcje rozkładania
talerzy na pustkowiu i sączenia wina.
Kropla za kroplą zostawiałam ślady

na koronkowych chustkach. Przypływy otwierały sezam
- nie umiałaś przewidzieć kolejnej fali
roztopów. Wyjścia na papierosa drżały

w powietrzu jak dłonie niosące kubek pełen
landryn - którąś wdeptałam w dywan jako
konsekwencję przesilenia.

liczba komentarzy: 77 | punkty: 30 | szczegóły

Monika Joanna, 12 marca 2013

prowokacja

nie przechodzę przez próg, rozdarta
sukienka leży na krześle.
prosiłam, byś nie rozciągał paska
na długość dłoni.
milczę. nie prześladuję już zlęknionym
wzrokiem niewiernych, nie po to
pozwoliłam byś dotknął płomieniem
tam, gdzie zbiera się zapach. rozmawiam
z demonem. nożyczki
nie przecinają nadgarstków
równo. mogłeś rozgryźć malinkę.