Latest items:

Poetry

	sam53
	PROFILE About me Friends (17) Poetry (1426) Prose (9) Photography (1) Postcards (6) Diary (2)

latest best rating most commented

sam53, 13 december 2021

trzynastego

znów dzień krótszy
wieczór cichszy
noc bezsennie myśli zbiera w jeden bukiet
z tych serdecznych uśmiech spływa
sny w kolorze
deszcz w staccato rozcedurzył się za oknem

ktoś pod wierszem znów podpisał się miłością
inny dodał - najpiękniejsza o tej porze
a ja chciałbym tej miłości choć raz dotknąć
trzynastego nawet w grudniu czuję wiosnę

gdy jej zapach rozsypany na poduszkach
a kolory w roztańczonych deszczem kroplach
gdy szaleństwem oddać ustom tylko usta
kiedy można jeszcze siebie podarować

number of comments: 2 | rating: 3 | detail

sam53, 9 december 2021

zmarszczki

najpierw znaczyły czas na czole
później zbierały się w kurze łapki przy kącikach oczu
by zatrzymać się zmęczeniem w wiszących workach pod powiekami
babka Filomena mówiła że zostały mi po matce
jestem do niej podobna kropla w kroplę

wyjęli mnie na porodówce z brzucha miesiąc przed terminem
akurat przed bożym narodzeniem
tak jakbym się spieszyła
a matka zgrzeszyła z diabłem
chciałam się urodzić po bożemu jak w każdym małżeństwie na Podlasiu
byłam jedną z pierwszych która przyszła na świat
w pobliskim miasteczku a nie w rodzinnym domu
i musiała to być wielka tajemnica
nikt we wsi do tej pory nic nie wie

kobiety z problemami w połogu
były podejrzane o czary
nieszczęście przenoszono z pokolenia na pokolenie
nie pomagał napar z lebiody zaklinanie ani gruba koperta na kolędę
stąd pewnie te zmarszczki
babka Filomena wiedziała co mówi
wołali ją do porodu nawet z drugiej strony rzeki
brała ze sobą drewnianą słuchawkę
zapas prześcieradeł i butelkę bimbru
podczas wojny nie wszystkim się przelewało
niektóre noworodki umierały podczas inne zaraz po rozwiązaniu
niektórym półprzytomnym matkom prawdę o dzieciach zostawiano na później
to były tragedie

nie mogę wyobrazić sobie mojej matki
gdyby tuż przed wigilią miała się dowiedzieć że urodziłam się z wodogłowiem albo że nie mam kości
Filomena umierając nie miała żadnego siwego włosa

dziękuję jej za zmarszczki
pewnie po prababce Marcjannie

number of comments: 3 | rating: 3 | detail

sam53, 8 december 2021

spotkanie (...)

spojrzała ufnie w moją stronę
w oczach błyszczało pożądanie
pragnieniem było podejść do niej
nim sen się skończy albo zanim

odwróci oczy w inną stronę
mógłbym choć szepnąć słowo miłe
ach jeszcze milsze tylko do niej
lecz by nie było zbyt zawiłe

licząc podwójnie swoją śmiałość
siadłem w fotelu dość wygodnie
i wtedy nagle coś się stało
zaczęła mi zdejmować spodnie

potem sweterek i koszulę
gra w rozbierane trwała dalej
aż całkiem nagi się poczułem
chyba straciłem wtedy pamięć

nie wiem jak teraz cię przekonać
że grypa szybciej mnie rozbiera
gdy ktoś ma drgawki Parkinsona
i lichą pamięć Alzheimera

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

sam53, 6 december 2021

ciemnoruda

Pani dzisiaj taka dumnie nieprzystępna
pewna siebie jak wygranej w totolotka
pani dzisiaj tak uroczo pysznie piękna
nie przypuszczałbym że panią dzisiaj spotkam

ach przez głowę by nie przeszło nawet we śnie
że tak łatwo skleić myśli nam się uda
wszak nie śniła mi się pani nigdy wcześniej
jak ostatnia pompatycznie ciemnoruda

nie nie powiem że widziałem w niej anioła
tak jak w pani też nie widzę już dziewicy
ale słyszę jak mnie pani dzisiaj woła
nikt nie woła
pewnie ruda jeszcze krzyczy

pani dzisiaj taka dumnie nieprzystępna
niczym róża cała w kolcach herbaciana
której zapach jeszcze drażni - nie pamiętam
jak pachniała ciemnoruda
farbowana

number of comments: 2 | rating: 4 | detail

sam53, 1 december 2021

po co mi te szmatki

dla miłości mógłbym jeszcze raz się przechrzcić
bo cóż wiara której nikt z nas nie wybierał
cóż modlitwa w coraz innej lepszej wersji
kiedy serca nikt za darmo nie otwiera

tej jedynej mógłbym zerwać z piersi stanik
chociaż po co mi dwie szmatki z nitką z brzegu
tę jedyną jak Apollo kocham za nic
mógłbym bardziej ogniokrwiście - mógł czy nie mógł

oddałbym jej wszystkie gwiazdy nad Warszawą
ciepłe miejsce na Zapiecku z lampką wina
obiecała że zatańczy ze mną nago
na dobranoc mógłbym jeszcze - ach jedyna

number of comments: 10 | rating: 3 | detail

sam53, 30 november 2021

nawet we śnie

znów nam szarość rozgościła się na dobre
rozkleiły się jesienne ciemne chmury
deszcz ze śniegiem przeszedł w burzę - dzień do wspomnień
myśli z tobą chciałem związać po raz któryś

po raz któryś to co w sercu oddać słowem
po raz któryś sprawić uśmiech twój piękniejszym
kiedy powiesz że mnie kochasz - powiedz powiedz
po raz któryś a naprawdę po raz pierwszy

nie będziemy pocałunków sobie liczyć
kiedy usta twoje słodsze konfitury
ale powiedz tylko dla mnie w tajemnicy
czy choć spałaś kiedyś jeszcze z chłopcem którymś

wiosną pachniesz i wieczorem w mokrej trawie
kiedy czerwiec cały w kwiatach jaśmin w wierszach
więc się nie dziw że się stroję w pióra pawie
cóż że jesień dla mnie zawsze będziesz pierwsza

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

sam53, 27 november 2021

w jednym krwiobiegu

Twoje milczenie nie przeszkadza wcale
słowom zebranym na końcu języka
wzburzonej myśli gdy na ustach palec
a do miłości nikt się nie chce przyznać

tak jakby serca zamarzły na kamień
a wspólne chwile uleciały w przestrzeń
jakby wspomnienia zawiązały pamięć
po krzyk sam w sobie niespełnionym - weź mnie

nawet gdy w nocy masz otwarte okno
a grudzień drzewom liści pozazdrościł
gdy sen o wiośnie sam się staje wiosną
a czas we dwoje - czasem do miłości

number of comments: 2 | rating: 3 | detail

sam53, 26 november 2021

wystarczy wejść po schodach

na drugie piętro
nie dlatego że jest wyżej niż pierwsze
albo parter nie mówiąc o piwnicy

na drugim mam szersze horyzonty
myślę o tych poznawczych
z okna widzę nie tylko dziurawy dach u sąsiada
ale też skrawek jezdni kawałek chodnika
trawnik z różą na klombie

nie dostrzegam mrówek
które setkami pałętają się pomiędzy źdźbłami traw
nie słyszę też biedy która gdzieś tam piszczy
bliżej mi do nieba

a kiedy wychodzę na balkon
mogę wyciągnąć ręce
i dotknąć wiatru

gra tę samą melodię co u Ciebie

number of comments: 2 | rating: 3 | detail

sam53, 25 november 2021

Hiroszima - święte miasto

kiedyś w środku nocy wstał dzień
nie było to światło latarni ani płomień świecy
nad miastem rozbłysło niebo
nawet aniołowie nie pamiętali takiej jasności

nie znajduję właściwego słowa
żadne nie pasuje do tego miejsca

wspomnienie tamtej śmierci ciągle boli

number of comments: 4 | rating: 3 | detail

sam53, 25 november 2021

JEDNYM OKIEM

takie dni jak dziś zdarzają się nader często
z ciszą tak zaraźliwą że żaden ptak nie otwiera dzioba
gawrony nie kraczą
wróble nie ćwierkają
gołębie zapomniały o istnieniu
chociaż za rogiem pod okapem dachu odwrócone ogonami
przywracają naturze wszystko co poddało się próbie czasu

takie dni jak dziś staną się nie zjawiskiem a codziennością
aż po dzień gdy wygrzebując się spod własnych odchodów
znów ujrzymy słońce

ile tysięcy lat będzie potrzebowała przyroda
aby przywrócić trawie zieloność
tę samą na widok której

świat otworzy oczy