Najnowsze prace:

Poezja

	artur wirkus
	PROFIL O autorze Przyjaciele (2) Poezja (46) Proza (2) Fotografia (339) Grafika (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

artur wirkus, 27 sierpnia 2011

Szukając zrozumienia z czerwcowego kalendarza

Nie pozostajemy wolni od zwątpienia,
a pragnę doświadczać
i być częścią wszechświata...

A miłość permanentnie humanizuje
czyniąc nas wzajemnie ku sobie
tak ważnym co niczym
stworzeniami na obraz i podobieństwo wyższego bytu
o ślepo ukierunkowanych popędach
zwodząc się wysublimowaną wersją pogańskiej cielesności
- Przeklętej bogini Lilit -

24.06.11

liczba komentarzy: 5 | punkty: 3 | szczegóły

artur wirkus, 26 sierpnia 2011

Wiara

Przykład przyciągania cielesnego,
burzącą zasadność prokreacji – Ty i Ja,
a na pewno oni – inni,
którzy nie boją się pławić ustami
we własnym sosie
i nim pożre nas w udokumentowanym porządku
wiara w zmartwychwstanie
pogodzimy się ze śmiertelnością swoich pragnień
przed końcem oczywistości.

03.07.11

liczba komentarzy: 5 | punkty: 2 | szczegóły

artur wirkus, 26 sierpnia 2011

Kiedy

Początek zawsze o świcie,
niegodna świadomość bycia głodnym,
kawa parzy kubki smakowe nietylko na czczo,
w krwiobiegu stymuluje pigułka - czas
i myśl jest gęstsza – niewinnie rozpustna,
a wszystko w imię zasady,
której nie można sklasyfikować.

Więc w jakim celu rozprawiać o poezji,
kiedy słowa nie wierzgają grzyw
anabolitycznie błękitnym wierzchowcom,
kiedy mętna autosugestia obmywa twarz
z win zza dalekiego ogrodu,
który ma chroniczny lęk przed dorastaniem
i wszystko w afekcie jest niedojrzałe.

26.08.11

liczba komentarzy: 4 | punkty: 1 | szczegóły

artur wirkus, 25 sierpnia 2011

Emocjonalny relikt

Uschnięte usta drelują emocjami,
jak owoc minionego lata,
bez usprawiedliwień
i bez pożądania...
(drzewo, które obumiera z korzeniami...).

A w słowach skumuluowany strach
skrapla cały znany wszechświat,
by zatrzymać „T O”
między myślą a ciałem...

A może to tylko łza brzemienna goryczą
zabłądziła do nieba,
a Bóg - nikomu nie wypomni ludzkiej słabości...

01.07.11

liczba komentarzy: 2 | punkty: 0 | szczegóły

artur wirkus, 25 sierpnia 2011

Niedopowiedziane

Skurczeni do rozmiaru wszechświata
z chronologiczną prędkością skojarzeń
rozbijamy się o bramy ziemskich piekieł,
a obrzezane słońce roni łzy
siedząc u Boga za piecem.

Czas - będąc chwilą
odrzuca – zapomina
i doszukuje się zadośćuczynienia...

04.08.10

liczba komentarzy: 5 | punkty: 1 | szczegóły

artur wirkus, 25 sierpnia 2011

Z dalekich stron...

Intencją wiatru
wierzę w miejsce pierwszego przebudzenia,
kiedy pieśni miały znaczenie,
a serce – władało uczuciem,
choć dziś bez słów
we mgle nad betonowym pastwiskiem
doszukuje się horyzontu
i na polu zaśnieżonego dojrzewania
grzebie onieśmielony strach.
rozkwitający po rozstaniu - nocy.

04.08.10

liczba komentarzy: 3 | punkty: 0 | szczegóły

artur wirkus, 22 sierpnia 2011

Orzeczenie

Gdyby przyjąć to za oczywistość
nie mielibyśmy żadnych przeciwskazań,
a tak boję się ciszy,
skrywa tyle bólu, co zwątpienia
i jest – O D P Ł Y W
Płacz dzikich mew
i ewoluuje niemy krzyk słońca
o wschodzie
kiedy słowa nabierają Z N A C Z E N I A

07.06.2011

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

artur wirkus, 21 sierpnia 2011

Mogłabyś się postarać

Gdybyś była moim bogiem piątego wymiaru
aniołowie postradaliby skrzydła
odkrywając w sobie cierpki smak raju,
choć nie pozostawałabyś wtedy tworem
niezrozumiałych klasyfikacji,
kiedy księżyc rumieni się wstydem
nad gwiezdnym wybrzuszeniem oceanu,
a substytutem tychże starań jest
gorzko-słodka rzeczywistość
rozgraniczając schemat dojrzewania,
gdzie nie szumią wierzby
skondensowane
pajęczyną zdarzeń...
20.08.11

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

artur wirkus, 21 sierpnia 2011

Rozmawiając o smaku

W ogrodzie ludzkich dusz – uśmiech
jest wyłącznie na receptę,
tam dzieci niczym stal
pną się po betonowych pnączach
szukając zadośćuczynienia nad Wisłą,
między ziemią
a astralnym wymiarem grzechu,
choć
odepchnięta rzeczywistość
budzi neurologicznych bogów.
I wszystko... rumieni się
bukietem smaku rocznika 76

29.06.11

liczba komentarzy: 2 | punkty: 0 | szczegóły

artur wirkus, 20 sierpnia 2011

Nie dla psa kiełbasa

To były urodziny – musujące wino i whisky,
czekolada biała,
on okazał się narzędziem
ona tylko wypełniła te naczynie,
a spotkali się po drodze
między wierszami listu bez adresu...

I może się kochali, a miłość pozostaje sporna,
nielegalnie oscylując o pragnienie,
ale fakt - przekroczyła granicę,
a wszystko ma zasadność
choć niczego już nie może dowodzić.
19.08.11