Najnowsze prace:

Poezja

	Teresa Tomys
	PROFIL O autorze Przyjaciele (38) Forum (2) Książki (4) Poezja (426) Proza (1) Fotografia (134) Grafika (401)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Teresa Tomys, 12 listopada 2011

Punktualność

wciąż jestem łąką pachnącą
a już jesień zagląda
wyrachowana drwiąca taka
w samym środku maja

przecież jeszcze idę lekko
na wysokich obcasach
kołysząc się tańczę prawie
wśród wiosennych drzew

owszem mam spracowane dłonie
oczy którym brakuje ostrości
ale wyprostowana z uśmiechem
pytam siebie o jutro

liczba komentarzy: 7 | punkty: 4 | szczegóły

Teresa Tomys, 12 listopada 2011

Może kiedyś

wokół twojego milczenia
układam słowa
w dowolnej kolejności…
wspinam się na palce
by dotknąć poczuć
zamykam oczy pełne piasku
koniec to czy początek
jesteś tak blisko
a jednak
pozwól mi odejść

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Teresa Tomys, 10 listopada 2011

Miedzy nami

zatrzymana w pół drogi
zapamiętałam odległość
teraz niosę ci twarz
o pogodnym zmierzchu

spokojem usypiasz
we mnie czujność
rozluźniona wyciągam ręce
jakby się nic nie stało

chcę ciebie ugościć
nie wyprowadzaj mnie z błędu
widzisz
wrócił mi jedwab śmiechu

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

Teresa Tomys, 10 listopada 2011

Szwajcaria Połczyńska

Szwajcaria Połczyńska

nie opowiem ci że tę podróż
spędziłam w towarzystwie jesieni
drogą której pobocza wyścielały
bukowe bursztyny
a przez szpary wśród drzew
złote słońce do mnie mrugało

nie opowiem ci

jak cudownie było jechać tam gdzie
złociście szemrały lasy
a jeziora tuż przy drodze
w swoich lustrach odbijały promienie

nie opowiem ci

tego dokładnie
nie zdążyłam zliczyć zakrętów
których właśnie tam jest najwięcej
kołysana zmianą kierunków
cudną drogą wracałam do domu

rozmarzona

nie opowiem ci
ale gdybyś zechciał
chętnie cię tam zabiorę
by pokazać ten raj na ziemi…

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Teresa Tomys, 10 listopada 2011

Doświadczam pamięć

lubię moje powroty do domu
zgrzyt klucza otwieram drzwi i

jestem

kuchnia pokoje kwiaty
ten mojej mamy jest ich królową
znowu ma pąki będzie kwitł zawsze

zapominam

że na ścianach wiszą obrazy
na których wcześniej zatrzymałam
czas zdarzenia twarze
w moim domu niezmiennie czeka cisza
może to za nią najbardziej

tęsknię

tutaj mogę usiąść przy stole
i długo milczeć chociaż krzyk
mam uwięziony w krtani

oddycham

za ścianą słychać śmiechy
moja radość choć
bez wyraźnego powodu niech trwa

zwilżam

suche wargi nieme słowa podnoszą puls
miedzy pustką a ciszą tyle pustego miejsca
ono napełnia mnie wzruszeniem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Teresa Tomys, 9 marca 2011

Kolce

w postaci cielesnej - ja popiół
zamiast być Ci białą lilią
dokładam kolejny cierń

sprawiam ból
Panie moim grzechem ukrzyżowany
cudownie cierpliwy

dajesz mi czas
moje winy jak zawsze
odkupisz cierpieniem

wciąż grzeszna
obiecuję poprawę i wiem
że zamienisz mnie w proch

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Teresa Tomys, 4 lutego 2011

W jakim celu

tu jestem
gdzie słońce wiatr dzień
co kończy się nocą
a ona go wyprzedza

potwierdzam swoją obecność
bezwiednie dotykam drogi
wciąż nieudolnie
zaznaczam swoje istnienie

jednak w wielu miejscach mnie nie ma
może tylko tu i teraz
uwięziona nie zauważam
że to już przeszłość

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Teresa Tomys, 21 grudnia 2010

W nowym stylu

inspirowana zimą odnalazłam się
w pięknej bieli
lubię ją

ozdobiona brokatowym wzorem
z odrobiną szronu
mienię się jak kryształowy sopel
jestem zimna i przezroczysta

strącona wiatrem
upadam w śniegowy puch
i w blasku zimowego słońca
srebrząc się topnieję

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Teresa Tomys, 21 października 2010

Z tamtej strony

strumieniami płynie
puka o szyby
dotykam go – jest suchy

przezroczyste krople
tańczą na parapetach
zagubione wpadają do rynny

gra swoją melodię
zagląda w szczeliny
dołem płynie jak rzeka
lubię go

deszcz – mokry jesienny pan
zanim spadnie tuli się
i na pewno jest chłodny

teTom/X/2009

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Teresa Tomys, 21 października 2010

Kiedy to

tylko jesienią
puste plaże i wczesne zmierzchy
mgłą pachnące poranki
i wiatr rzeźbiący chmury
palczaste dłonie kasztanowca
już nie uchwycą ciepłych promieni
więdną
szary płaszcz deszczu
okrywa bursztyny
spadające w kolczastych pancerzach
krzyki odlatujących ptaków
babie lato pająki
i ostatnie spóźnione motyle

teTom/IX/2009