Latest items:

Poetry

	Ustinja21
	PROFILE About me Friends (28) Poetry (211) Prose (9) Photography (22) Postcards (9) Diary (4) Handmade (68)

latest best rating most commented

Ustinja21, 2 september 2011

50 minut

daję ci wolność
stoper włączony
biegnij
póki morze otwarte
póki wino grzeje serce

później obudzę się jak kamień
pędzony w przepaść
krok po kroku
bez kaskaderów

niczym syzyfowy krzyk
że to wszystko było na darmo

8.03.2011r., Rz.

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

Ustinja21, 22 august 2011

manna

mojżeszu
spójrz w górę

to centymetr przerwy
w miłosierdziu
boga

spada łzami aniołów
którymi napełniacie
swe skostniałe
brzuchy

imiona na tablicach

1.02.2011r., Rz., Grodz.

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

Ustinja21, 29 september 2011

II. хайку

для моей крошки
я собираю звезды
и все сны мои

number of comments: 3 | rating: 2 | detail

Ustinja21, 4 october 2011

śmierć papierosa II

w klasie na jednej ze ścian
bielmo zegara
pośrodku orzeł
i chrystus z przetłuszczoną głową.

siedzimy przy lampie
a lampa pamięta

powraca młodość.

nazwiska i popiół.

number of comments: 3 | rating: 2 | detail

Ustinja21, 2 september 2011

cyklop milczy. śpiewają fale.

na piramidach można bazować. piramidy są stabilne
światło pnie się w górę wzdłuż kręgosłupa
i cisza wydaje się mniej więcej jak ta na obrazie leonarda.

tory kolejowe podrożały
czekają pociągi w kolejce.
słyszę na strunach caravaggio stój
lecz on płynie za ciosem i przestał rozumieć mój nacjonalizm

tylko czemu nie pytasz dlaczego ta mała dziewczynka w lustrze
ma połamane palce. jej ból już nie sięga łez. jej historię ktoś zaklął
w puszkę piosenki o deszczu trafiają w kałuże

a z nich już mi się ciężko obudzić.
dlatego piramidy i piach przesypuję powoli
w podzielnych słowach
zdaniach
latach.
przesypuję powoli w ślepe oko.

number of comments: 3 | rating: 1 | detail

Ustinja21, 29 may 2013

Ballada o Marinie von Blick

Nad Newą pieni się zorza
I biała noc przechodzi w świt
Gdzieś dalej, ujściem do morza
Ucieka Marina von Blick

Ma złoto we włosach najczystsze
Brzask wplata swój podziw w jej cwał
Podciąga wodze, nahajka świszczy
Nie dla niej rosyjski bal

Już pogoń ruszyła! Dogonią!
Mknij, niczym strzała, Herakle
Pogoń ta nie jest zwykłą pogonią –
To polowanie o prawdę

Dookoła las przerzedza
Kamienie ranią kopyta
Pola i rdzawa miedza –
Będzie tu łatwo ją schwytać

Więc dalej, w bagna, w moczary
Zwiedziemy ich zmianą drogi
Marina pędzi na koniu karym
Wiatr smaga jej bose nogi

Trzewiki zgubiła gdzieś w lesie
Pończochy zdarły się w biegu
Suknia też w strzępach, echo głos niesie
Dobrze, że nie ma już śniegu

W oddali słychać wołania
Tętent kopyt powoli się zbliża
Dziewczyna w krzakach się z koniem przyczaja
Bezdźwięcznie czyni znak krzyża

I oto zza wzgórz kompania
Puszcza swe charty, sokoły
Konie w galopie rwą własny sztandar
Pot im się skrapla na czołach

Marino, uciekaj! Psy cię wywęszą!
Sokół wykrzyczy twoją obecność!
Pędź w stronę morza – da ci ratunek
Chłód, zapomnienie na opatrunek

Inaczej znajdzie cię książę Aleksiej
Spęta i zrobi ci podstępem dziecko
I nie zobaczysz matki i braci
Ojciec twój za bunt głową zapłaci

Uciekaj tam, gdzie zachodzi słońce
Tam, gdzie jest ciężko powiązać końce
Bo biała noc już dawno przeszła w świt
Tobie zostanie wstyd

14.01.2012r., Jawornik Polski

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Ustinja21, 16 november 2011

pod ścianą

zgniłeś. dwa razy dwa.
moje czarne serce fermentuje w kałamarzu
kolejnego poety. cień
przy alei lubomirskich.

to był ten bieg jeden z najważniejszych w umieraniu
i spowiedź nierówna jak cegły
liczyłeś dwa razy dwa. potem

szybko
osuwali się z nóg jak szmaciane marionetki

dwa razy dwa. ściana ma kolor krzyku
krat nie wyłamanych tej szczęśliwej nocy

requiem na skrzydłach odlatujących ptaków.
nagie gałęzie.

16.11.2011r., Rz.

number of comments: 2 | rating: 1 | detail

Ustinja21, 22 august 2011

haiku o deszczu

zapomnieć oczy
poezję w kroplach deszczu
pisaną smutkiem

4.05.2011r., Rz., Gr., noc

number of comments: 2 | rating: 1 | detail

Ustinja21, 6 august 2011

колыбейная

ещё не спишь мой брат
разбудятся ключи и крылья
убитых самолётов

ещё не спишь мой брат
они громко плачут
быстро мечтают
насквозь ветра

закрой глазки уже поздно
они молчат
гаснут
спят

ничто не изменится

утром будет вместо пеха
под веками
пепел

6.07.2011г.

number of comments: 13 | rating: 1 | detail

Ustinja21, 12 august 2011

хайку

гало на луне
я потеряла все сны
надо ждать дождья

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Ustinja21, 12 november 2017

szklany człowiek

on zgubił kiedyś matkę
to widać w jego źrenicach
są zimne i zlęknione jak
księżyc, który zbyt szybko
schudł

boisz się podejść
choć wiesz, że nie będzie zadawać
pytań, wbije oczy w talerz, starając się
znaleźć coś innego, niż słowa

głowa za ciężka
nie podniesie oczu
zamknięte

nie szukaj go tam

28.02.2017, Rz.