Poezja

Uśnij porcelanowy książę
pośród bibelotów tancerek z porcelany
Gwiazd naszych wina
ty który stoisz tu gdzie komoda
w stylu prowansalskim
dumny kot rasy pers
koło lustra i lawendowych ścian
masz skórę bladą jak pergamin
wokół szyi dużą kryzę
z utkanych koronek wykrochmalonych
sztywnych
zza drzwi dobiega
Gabriel Fauré mistrz małych form
do wiersza Baudelaire'a
„Semper eadem” sukcesorze
królestwa szczęśliwości
niebawem zostaniesz wyrzucony na bruk
przez asesora komorniczego
niech spłynie
„krew na nas i na nasze dzieci”
i dopełni się dzień
twojej śmierci