Poezja

Zosiak
PROFIL O autorze Poezja (53)


3 stycznia 2013

Kiedy pada




Księżyc zapadł się nagle pod ziemię,
niebem gęstym - od chmur byle jakich.
Na gałęzi samotny kruk drzemie.
Dzień się budzi, w kałużach po pachy.

Myśli brodzą już w snach zeszłonocnych,
przeczesując je gęstym grzebieniem.
Powiedziałeś, że słońce tej wiosny
będzie jedno, bo bliżej do siebie

o niedziele, co przeszły, o święta,
o dwa grosze rzucone na szczęście,
tamten deszcz, który nas zapamiętał...
Więc nie pytaj, dlaczego dziś tęsknię.


Zosiak




Hania,  

mądrzejsi o deszcz...

zgłoś |

Sede Vacante,  

Tutaj nie tyle "fabuła wiersza" mnie przyciąga, co jego styl. Bo owa "fabuła", to takie radosne pisanie o przyrodzie, otaczającym świecie itp. Czytałem o tym bardzo wiele. Ale naprawdę, bardzo sprawnie napisany wierszyk. Rytm idealny, bez najmniejszych skrzypnięć. Rym również. Czyta się doskonala. Płynnie, melodyjnie. Brawo za warsztat. A i przyznaje - trochę poprawia humor po przeczytaniu, wprowadza w radosny nastrój, mimo, że "tyle sie takich naczytałem..." :)) Szacunek.

zgłoś |




Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


kontakt z redakcją






Zgłoś nadużycie

W pierwszej kolejności proszę rozważyć możliwość zablokowania konkretnego użytkownika za pomocą ikony ,
szczególnie w przypadku subiektywnej oceny sytuacji. Blokada dotyczyć będzie jedynie komentarzy pod własnymi pracami.
Globalne zgłoszenie uwzględniane będzie jedynie w przypadku oczywistego naruszenia regulaminu lub prawa,
o czym będzie decydowała administracja, bez konieczności informowania o swojej decyzji.

Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1