Latest items:

Poetry

	Ustinja21
	PROFILE About me Friends (28) Poetry (211) Prose (9) Photography (22) Postcards (9) Diary (4) Handmade (68)

latest best rating most commented

Ustinja21, 4 january 2013

po której stronie śnimy

ten śnieg spadł nagle. mamie przybyło siwych włosów.
bałam się, że nie udźwignie. nawet firanki rozchylają się same.
masz, córciu, imieniny tego dnia, kiedy strzelali nam w plecy
a wrześniowe słońce oblizywało rany. a teraz zamykasz oczy
bo ciężkie.

powiedziałaś mi jeszcze, że trzeba je otwierać szeroko
na oścież, do ludzi. bo ludzie mają twarde skorupy na sercach
ale śnieg się topi, więc muszą być gorące.

krzyczą mi do uszu. przecież nie ogłuchłam. ja tylko wyszukuję dialekty.

córciu,
to takie nieprzerzucone mosty
między brzegami
o które nie udało się zahaczyć
przed przypływem.

4.01.2013r., Rz., noc

number of comments: 7 | rating: 18 | detail

Ustinja21, 26 november 2012

błędne ogniki

nie lubię swoich wierszy
wybrzydzają
sugerując zmianę ich autora

ot, taki Lermontow ująłby to
bardziej elokwentnie
księżyc stałby się srebrzystszy
a patetyzm chłodniejszy

ale nabijam je konsekwentnie na długopis
czasem w połowie drogi gubiąc
chichoczący ślad

26.11.2012r., Rz.

number of comments: 13 | rating: 22 | detail

Ustinja21, 21 november 2012

szabatowe dialogi

oto mój sam środek pokuty
odmówiłam składania zeznań w formie krzyża
potępiają. ich prawo. klątwa nie trwa wiecznie
chyba że zabiją baranka i poleją głowę krwią.

czerwone zasłony
na czerwoną głowę
odwróć wzrok od ognia
bo się posikasz w nocy

a mama mówiła. nie słuchałam.
kapcie. drepcę po zimnych pokojach
a tam wszędzie lustra
zasłonięte stoją

anioł nie przyjdzie, dziadka wzięli wczoraj
to taka tragedia, niezapisana
nie ściągaj tych prześcieradeł

i tak stoję na chwałę przedwiecznemu
roztrwoniłam kroki do końca szabatu
więc stoję, ściskam uda

*
był przeciąg. obnażył odbicia
w kałużę siebie wpaść
przez przypadek. to sen twardy.
najtwardszy.

zaczęli liczyć.
cud, że umarłam.

21.11.12r., Rz.

number of comments: 9 | rating: 13 | detail

Ustinja21, 10 november 2012

niezmywalne

ponoć kiedy byłam mała wpadłam do studni
mama mi opowiadała na dobranoc
widzę dusze przychodzą pulsują
sypią mak na oczy

teraz jestem wysoka
i mam spełnione spojrzenie

mama często dzwoni
pyta czy nie wiem, czemu nie ma w spiżarni
maku bo przecież wigilia jak to bez kutii

głaszczę telefon
mamo nie wiem kiedy wrócę
nic stamtąd nie brałam
śpij spokojnie

śni się jej ta studnia bo kiedy spada
nie słychać całego krzyku
ani głuchego odgłosu uderzenia

10.11.2012r., Rz.

number of comments: 11 | rating: 13 | detail

Ustinja21, 25 october 2012

renety

umarłaś kiedyś gdzieś dawno
pomiędzy być albo nie być
chore liście sypały nam się na głowy
październik odchodził na palcach każdej kolejnej
nocy i szyszymory śpiewały kołysanki

noce pozaglądały w okna
siedzę sama
twoja głowa potoczyła się
po patriarszych prudach i krzyknęła
mury runą ale runą z hukiem

i tak siedzę przy piecu
obieram jabłka na pusty talerz
przy pustym miejscu
może przyjdzie ktoś

zziębnięty wprost z daleka
powie przepraszam że tak długo
ale pociąg się spóźnił
ktoś rozlał olej nieporadnie
dlatego

czerwień była taka słodka
spróbuję tych jabłek

25.10.2012, Rz.

number of comments: 13 | rating: 25 | detail

Ustinja21, 12 october 2012

печальная колыбельная

засыпай уже, сыночек
это ласковая ночь
на щеку упал листочек
все кошмары уйдут прочь

а во сне увидишь друга
и цветы покрасишь с ним
словно маленькие чуда
в своих руках спрятишь ты

звезды тихо споют песню
с нами вместе, сынок мой
на концах твоих ресничек
ты найдешь искренний сон

будет он похож на звуки
те которые любишь
кроме смерти и разлуки
души с детства там встретишь

только бы закрыл ты глазки
все узнаешь все поймешь
спрячу всех зеркал я сказки
спи спокойно... там умрешь

number of comments: 20 | rating: 9 | detail

Ustinja21, 11 october 2012

kołysanka dla niewidomej

I
doszłam do twojego snu
po odciskach palców
sen to niespokojny.

luli luli laj siostrzyczko
baju baju baj
zamiast oczek masz guziczki
ciężko będzie spać

brudny księżyc gryzie uszka
baju baju baj
śpij, łzy schowaj pod poduszkę
luli luli laj

II
mamusia zawsze powtarzała
nie wolno nam budzić zmarłych

baju baju baj

III
guziki potoczyły się po schodach
zostały tylko dwa wielkie stygmaty
na miejscu gdzie krew zamieniali
w ambrozję

luli luli laj

11.10.2012r., Rz.

number of comments: 21 | rating: 23 | detail

Ustinja21, 1 october 2012

Kirke przypomina sobie

uciekłeś
gwiazdy mi powiedziały
świeciły mocniej niż zwykle
aż rozbolały oczy

uciekłeś
morze zmyło ślady
wraz z ostatnim pożegnaniem

*
Kirke śni sny niespokojne
z otwartymi oczami. Jej brzuch wypełniają
nieświeże ryby i jakiś prorok. Kirke
ma mdłości. Wypluć go? Nonsens.

*
Kirke wraca do tkania i rzucania
złych uroków. Zaczęła od kota.
Kot wydrapał jej oczy.

Na ślepo próbuje zmartwychwstać.

*
Kirke odkrywa, że jest niewidzialna.
Może dlatego, gdyż sama nie widzi.
Ze zszytych oczodołów cieknie tęsknota
za Odyseuszem. Bo wypluła proroka
i nie wie, jakie nadać mu imię.

Prorok śpi. Uduszony.

Kirke szuka oczu.

1.10.2012r., Rz., noc

number of comments: 4 | rating: 10 | detail

Ustinja21, 30 september 2012

balladka o śmiercioszkach II

lustereczko powiedz przecie
czemuś kurwa pękło

przecież się nie da tak od razu
ze snu w sen
ze śmierci w śmierć

po odłamkach serca

kaleczą

30.09.2012r., Rz., noc