Latest items:
Awatar, 25 september 2010
Jesień - sznurek wiążący
słyszę jak sznurek wiążący
worek przewieszony przez ramię
butwieje nic nie wyjmuję
niczym nie napełniam
czasami gdy dnieje
do sznurka sięgam
do wieczora nie zdążam
kiedyś pływał po morzach
jeździł na harleyach
dzisiaj szwy mu pękają
i sznurek butwieje
Awatar, 25 september 2010
odkrywca 2
pewien status obchodził świat
pukał globus nadsłuchiwał co odryć
kreślił znak mag
białą laską sypał chleb z piasku
krzyknął mam - pokazał próg i czoło
skrócił rydel zakupił basen
macał wodę aż wyjął okręt podwodny
z napędem nożnym, niegroźnym
dostał szkołę odryć tajemnych
bąkają - idzie w świętych
z tymi co trzeba ryje na półmiskach.
Awatar, 24 september 2010
Jesień - nad piórem
Tak jakoś powiało przez zamknięte okno,
stróż włączył piecyk - żyje,
posyłam mu ciepły uśmiech
zanim się jednym rozgrzeje,
nikt niczego nie pilnuje,
deszcz też ucieka chmurze
zaciekawiony przemianami w opadaniu
niepewny czy myć czy otulać drzewa,
muszę kończyć drzemkę,
nad piórem dnieje.
Awatar, 24 september 2010
fizyczna wada wierszy
moje wiersze mają fizyczną wadę
kieszenie dziurawią
żadna moneta
ani banknot im się nie oprze
wszystkie rozwiewają na wietrze
moje wiersze mają fizyczną zaletę
przez dziury w kieszeniach wywieją
wizytówki, zaproszenia na śniadania
kartki z telefonami zapisywane
w pośpiechu na ranem
rozpatrując te wady i zalety
chyba się z nimi nie rozstanę.
Awatar, 23 september 2010
Jesień - pola kruki dziobią
deszcz już drugi tydzień kapie. kot mruczy w fotelu. parapet gołębie drapią. za oknem mokre pola kruki dziobią. jesień opada coraz niżej szarością. muszę wyjść na deszcz porąbać starą jabłoń na opał.
Awatar, 23 september 2010
Ozeasz
"Kto sieje wiatr zbiera burze"
Kto sieje miłość wzbiera namiętność
i błyskawice na chmurze.
Dzisiaj mamy ich w nadmiarze
opamiętaj siebie i mnie
jeszcze dwa słowa, jeszcze jedno
drzewa pękną /jedno po drugim/
---
'w oku cyklonu widać pożądanie'
po niej miłość codzienna.
Awatar, 22 september 2010
czarne oczy
Siedzimy razem przy stole
pijemy wino czerwone
za czas który nie kończy
trącamy kieliszkami
ładne chwile sprzed i po tej
patrzę w czarne oczy
ty w winie zamyślona
przecież gramy tak od lat
w ciepłe niedopatrzenia
zegar wolno upija chwile
ramiona mówią chodź
otulisz zapachem lata
w urodziny jesienne
ręka szepcze włosom
-czas niedokończony
lampki wina pełne.
Awatar, 21 september 2010
w ogrodzie
rośnie kaktus
myśli że w status
wody nabiera i puchnie
raz zakwitnie później cuchnie
Awatar, 20 september 2010
otwarte zamknięte
stoję pod drzwiami z walizką
w lewym ręku w prawym kwiat
z dworcowej kwiaciarni wzięty
byłem tutaj przed chwilą
w uchwycie czuję nitki i węzły
łańcuch za drzwiami chrzęści
otwarte zamknięte, obracam
walizkę w lewo i krok, wziernik
robi się ciemny, słyszę "wejdź!
walizka za ciężka wypada z rąk
patrzę na kwiat zwiędnięty
"ostatni raz mówię wejdź!
zbiegam po schodach
mam puste ręce.
Awatar, 20 september 2010
bagno
skaczący po kępach na bagnie
schizofrenik nie może pomylić
odległości ani tempa kroków
na chwile chuda brzoza daje wytchnienie
wokół bulgoce, pęka pamięć
podziwiam którym udało się dojść za bagno
on wraca inną drogą, lubi tańczyć i skakać
gdy zniknie mówią głupi, nie ma co żałować.
Awatar, 19 september 2010
Jesień - Nie pytaj o porę roku
U Graszki mam stolik
wieczorem do kawy
z widokiem na morze
staram się zdążyć
na zachód słońca
ktoś śpiewa że jeszcze
za młody jestem
pewnie ma rację Graszka
przynosi kawę bez zamówienia
zostawia dziką różę
zawsze się uśmiecha ...
w żółciejących haftach na stolikach
jest tyle smutku co życia, pół na pół
zmieniła wystrój
ściany z make-upem czerwone i czarne
na czerwonych słoneczniki
na czarnych różane ogrody
wypijam za swoje błędy
od lat przyjaciółmi.
Awatar, 18 september 2010
wstęga
mówią o mnie płaski i prosty
szukam wyjścia w markecie jak znajdę
kupię wstęgę moebiusa na wymiar stopy
wyjdę w trzeci wymiar gdy na niej stanę
szukam czwartego na kowadle chaosu
by odłączyć się ogniwem z łańcucha
bez cięcia i kucia
od wczoraj gniotą mnie w podkowie Smil'a
szukają atraktora człowieka.
Awatar, 16 september 2010
wiecheć
ty nie masz sportowego bmw i śnieżnobiałych gaci wypranych w iksi i wybielaczu. na głowie nie płonie ci czerwona albo zielona wiecheć a ja właśnie kocham ciebie i nie muszę robić ci łaski i coś powiesz gdy jestem w potrzebie, jesteś jak okruszyna laski z nieba. spadła na mnie w wtorek z nadzieją że zostanie do końca tygodnia. czuję się urodzona w niedzielę.
Awatar, 16 september 2010
jedno słowo
w rozmaitościach słów zatopiony i w porannej kawie pytam siebie, gdyby jedno słowo zostało, czy miałbym wybór pod ciśnieniem tych uciekających na drogę, czy ktoś zdążyłby go zabrać Wiedząc, jeszcze nie zacząłem wyboru już zrobił się bałagan wątpliwości i wieczór. słońce zachodzi bez troski, nie musi wierzyć. przysypiając dostrzegam jego piękno i zarys.
Awatar, 16 september 2010
zdziczeje biały marmur
tak podobne pragnienia
na początku ulepić
największą babkę z piasku
podobnie na końcu
postawić największy pomnik
różnimy się tym co zrobimy
zanim oprzemy na nim rękę
przyjaciółmi co nie zdążą na ostatni telefon
szpalerem znajomych co przyjdą
zapalać znicze układać wieńce
odcinać metki z nagrobnych zieleńcy
nie warto być podłym wobec brata
gdy pamięci zabraknie
jedną wiosną zdziczeje biały marmur.
Awatar, 14 september 2010
gliniany anioł
w oknie szpitalnym stał duży gliniany anioł na biało pomalowany. iluminowany nocą. skrzydłem zepchnął z parapetu sowę co już chciała huczeć. uśmiechnął się do mnie. odleciał.
Awatar, 14 september 2010
Jesień - Pan zmoknięty
zapukał w drzwi
ależ nic się nie stało
zapraszam na kawę cokolwiek
to tylko gest a Pan zmoknięty
pomylił schody, piętra
nieważne przecież jesteś
i ja teraz jestem
---
musisz się spieszyć do domu
jutro jesteś zmęczony
za tydzień święta
pomylisz się kiedy zachcesz
i ja teraz jestem
rzadziej uśmiechnięta.
Awatar, 11 september 2010
Jesień - sieci w kącikach okna
to co mam w ręku
szukam po kieszeniach
to roztargnienie czy już obłęd
że znajduję w doniczce
pod oknem, za nim szaruga
deszcz od tygodnia
noc długa, za długa
nie chodzi o to że jest mokre
jego wina że nie odbija ciebie
jak wchodzisz za mnie z kawą
posypaną tartą czekoladą
twoją widzę w każdej strużce
cieknącej po szybie
odeszłaś dawno i nagle
minęły dwa tygodnie
krzyczałaś to co zwykle
najlepsze lata i życie
skończył ci się okres
nie wróciłaś i nie chcesz
czego do cholery chciałaś
cóż więcej, nie rozumiem kobiet
---
po framudze wspina się pająk
przez zimę nie przytyje, od dawna
nie widziałem chętnych ofiar,
lubię gdy tka sieci w kącikach okna
nie lubię brzęczenia.
Awatar, 11 september 2010
Jesień - nie wiadomo czego więcej
Dwa nosy przyklejone do szyby
za szarym oknem deszcz nieprzejrzysty
nie wiadomo czego więcej pada
wody, liści czy dziecięcych marzeń
sterczą tam od godziny coś szepczą
coś tam widzą w gęstwinie ciemności
nie ma piorunów, co je ganiają
po kątach kryją albo pod koce
zerwane nagle, jak wrony z pola
przyleciały schować się pod stołem
wrzask potrącił wszystkie garnki w kuchni
ptaki zastygły czymś wystraszone
trzymają się mocno za ręce
palcami zasłaniają twarze
ratując się przed widmem zamknęły
oczy i uszy - są niewidzialne
rondel dzwoni niezadowolony
kto śmiał przerwać jesienną drzemkę
wyjmuję ciasto z piekarnika
wszystkie ptactwo wołam na kolację.
Awatar, 11 september 2010
z białej mgły
smutek mnie ogarnia gdy pada deszcz tropikalny z słońca. jeszcze smutniej gdy opada z białej mgły tak gęstej, że nie widzę ręki dotykającej ciepłym gestem mojej twarzy. wtedy dziękuję że jesteś. choćby to były sny.
Awatar, 10 september 2010
Kolejny miesiąc - Lot numer sto pierwszy
Na pokładzie Pierwszy
Na pokładzie Pierwsza
Nad lądowiskiem mgły
Na pokładzie dziewięćdziesięciu sześciu
Na pokładzie najlepsi z najlepszych
Ich samolot już nie wyszedł z mgły.
W świecie odwiedzanym przez księcia
Zamieszkali na pierwszym piętrze
W pierwszym pokoju naprzeciw holu
W apartamencie królewskim
On cichy i ona cicha
On spokojny, ona nieśmiała
On mały i ona mała
Jak zapukałeś po pieprz albo sól
Zawsze pożyczali
I ciągle zapraszali
I ciągle o córce
I ciągle o wnuczkach
Opowiadali i opowiadali
Podobno całe życie
tylko siebie kochali.
Antoine tak ładnie o nich opowiadał,
Że książę uronił łez kilka
Pod sto ósmym zamieszkał wódz z dawnych lat
Wąs starannie przycięty,
Włos zawsze starannie uczesany,
Zawsze starannie ogolony, nienagannie ubrany,
Głosem donośnym, wyćwiczonym
Sprawował urząd z odległych krain,
Więc musiał mówić głośno by go usłyszano
Choć i tak mury w poprzek stawiano
A nie każdy chciał wiedzieć i wierzyć jego istnieniu.
Nie miał czasu na gości bo ciągle przygotowywał
I poprawiał nowe i stare przemówienia
I był święcie przekonany i przekonywał,
że każde słowo jest ważne, ma znaczenie.
- Jak to mury stawiano, jak wysokie ?
- mury pod chmury, pod gwiazd horyzont.
Książę aż się wzdrygnął gdy pomyślał
jak głośno musiał krzyczeć
Prezydent z dawnych lat
Idąc korytarzem natknęli się na drzwi uchylone
Zza drzwi dochodziły odgłosy jakby kłótni
A w pokoju starsza Pani twardym głosem
Nie widać było z kim się kłóciła
Przekonywała, że z nami jest
Sprawiedliwość, że jest prawo to i siła
I wszyscy jesteśmy razem bo solidarni,
Że zwyciężymy bez granic,
Że mury runą, że zmieni się świat,
Że nie będziemy tolerować zdrajców,
Sprzedajnych, choćby to był brat.
A za jej oknem widać było
Wysokie rusztowania nowych domów,
Nowe drogi i ruch i gwar,
I rozproszonych po świecie,
Solidarnych niegdyś ludzi
Książę nasłuchiwał lekko z emocji pobladłszy
- Widzisz to wspaniała rewolucjonistka,
której nie zgiął i nie złamał historii wiatr,
ale zatrzymał się czas, bo zegary stają,
u ludzi niezłomnych, którzy choćby osamotnieni
dawnym i danym słowom zostają wierni.
- Ja to znam, odkąd jestem tu sam,
dla mnie nie zmienia się świat od lat.
Musieliśmy przerwać na chwilę wędrówkę,
bo korytarz zasnuły mgły. Poczekamy,
może opadną, może je wiatr rozwieje.
Jakbyś ich odwiedzić chciał,
tych z lotu numer sto jeden,
masz jeszcze kilka dni,
Później polecą dalej, ostatnim lotem nad Eden
Dzięki uprzejmości Antoine, który ich widział.
Awatar, 9 september 2010
wołanie alki
zmrożonego serca
nie ogrzały cztery pory roku
nie drgnęło w dźwiękach symfonii losu
ledwie cicho zadźwięczał pojedynczy ton
trójkąta wśród orkietry jak echo
twojego głosu
dał się słyszeć rozpaczliwy krzyk !
wołanie alki
za znikającym
w śnieżnej zawiei partnerem.
Awatar, 8 september 2010
z westernu
pijaczyna Joe z westernu zawsze nas bawił. obok Janka z ząbkowskiej przechodzimy niewidoczni, nieciekawi z okruchami śniadania i dymu na zębach. wymienił pozłacany puchar wyczynowca na butelkę wódy. Joe też odszedł na przepicie. stare filmy straciły urody. nowe nabrały nie ciekawiącej nas kosmicznej mody.
Awatar, 8 september 2010
Jesień - parasolki wędrowne
Jesieni opada tusz
alejki w liściach mokną
ostatni chętni miłości
astrami na ławkach rosną
parasolki wędrowne
biegają za wiatrem
pod latarniami rzucają
cienie wilgotne, samotne
stoisz z różą pod furtką
jakbyś pomyliła kwiaty
pory roku i godziny spotkań
może miałaś przyjść latem
dozorca ma chociaż czapkę
zamyka furtkę, dobrze radzi
szkoda moknących włosów
w kapeluszu przyjdź wiosną.
Awatar, 8 september 2010
Przez szybę
Wczoraj wracałem mniej znaną uliczką z pracy. stanąłem przed sklepem obuwniczym. zaglądając przez szybę szukałem czegoś na zimę. stanęłaś za mną. w szybie spytałaś - dokąd pojedziemy tej zimy kochanie, na narty do gapa, przecież masz złamany kręgosłup. odwróciłem się. odchodziła jakaś starsza kobieta.
Awatar, 7 september 2010
Więc jednak
Wszystko twoje zachwyca
gdy kończysz golenie w łazience
nadsłuchuję czy podejdziesz
pachnący moją wodą kolońską
i gdy zaczynasz dzień śmiechem
co wibruje na moich palcach
składam nuty, szukam rytmu
koncertu allegro, andante ?
kreślę graffiti kawą po stole
z rąbka trójkąta wypływa wniosek
więc jednak kocham.
Awatar, 6 september 2010
Nostalgia pokrętna
Czasami wieczór gra śpiewa
tańczy huczy
nie mam gdzie uciec od dzisiejszej ciszy
orkiestry dęte pogubiły trąby
wykonawcy mikrofony
parkiety zajęte
w salonie muzyki
słuchawki oblepiają dzieci
mamidło na ścianie rozbite popielniczką
nie świeci
deszcz za oknem tłucze
nie przebijają się żadne dźwięki
parapet wyłożony watą moknie
dopijam ostatnią kawę
dym unosi ciszę
kreśli obrazy
czego nie udało się zapomnieć
garść proszków i
gaszę papierosa z chrzęstem
pozycja w fotelu pokrętna
rano otworzę okno
hałasom ulicy.
Awatar, 5 september 2010
kwiaty co zwiędły
teraz już wiem. wszystko czego nie ma dzisiaj nie liczy się. wspominam bo nic innego nie mam w rękach. ani kwiatów co zwiędły w kwiaciarni ani bombonierki zestarzałej w cukierni. siedzę na wygodnym fotelu stęchłych myśli. teraz już nie wiem za czym tęsknię.
Awatar, 4 september 2010
czas dzieli się na czworo
już jest poranna kawa.
zapach odbieram
sennym koncertem andante
zaraz podejdę do stołu
porozmawiamy o jutrze
najpierw opowiem co było wczoraj
niezdarnie mieszam kawę z cukrem
czas dzieli się na czworo
wyjść muszę
już każdą chwilą tęsknię.
1.9.10
http://www.youtube.com/watch?v=df-eLzao63I&feature=related
Awatar, 4 september 2010
podaję ci zapach
rano gdy tak ciężko się otworzyć i sen mrzonki tworzy podaję ci zapach kawy przyrządzonej po staropolsku z kroplą koniaku byś poczuła, że twoje rozmarzone sny i dzienne sprawy nie są mi obojętne i kroplę źródlanej wody co obmyje na chwilę codzienności.
Awatar, 3 september 2010
tytuł się zmienia
marzenia opadły z jeansami
świat poturlał za łzą
nocą chęć albo strach
przed rękami
na okładce tytuł się zmienia
palce kartki rwą
niecierpliwie
wyrywam je dniom
coraz rzadziej śledzę twój krok
coraz bardziej jest mi wszytko jedno
czy mam włosy rozpuszczone
czy upięte starannie w kok.
Awatar, 1 september 2010
Tarantella
Szklanka mleka na stole
czeka aż rękę wyciągnę
za nią pomoc stoi
i ją poproszę
nie daję im cienia nadziei
łykam dwie Baśki
ośmionóg dwa Drażki
wyłazi dwie Graszki
z jej pleców dwa Maszki
teraz popiję whisky
wielki jak packa na muchy
zbliża się. liczę. po mojej stronie sześć odnóży
wszystko jest ok.
zaczynamy tarantellę
pozdrawiam je. odlatuję do celu.
Awatar, 31 august 2010
druga filiżanka
na stole postawiłem odruchowo drugą filiżankę, jakiś neuron martwy ożył albo akson drogi pomylił, głupie spięcie, kilka myśli zbudził, zaparzam obie kawy, piasek matowy co pokrywa czarne lustro twojej filiżanki powoli moknie, opada na dno, ktoś puka do drzwi ?, nasz czas już był, idę pod rytualny prysznic, nikomu nie otworzę.
Awatar, 31 august 2010
Jesień - kilka kasztanów
niebo powleczone przez podarte brudne
prześcieradła
łopocą i pędzą, chcą do wiosny wytrzeć się z szarości,
wirują nad drogami kasztanowe latawce,
strącają z drzew brązowe kamienie,
październikowe owoce przedszkolaki zbierają
do pierwszego rzeźbienia, będą prawdziwe ludziki,
park mieni się czerwienią i żółci starością,
wszystkie drzewa spieszą gubić liście
tylko limba igliwiem chroni szyszki,
mokre ławki czekają na puch co je ociepli,
zziębnięci szukamy małej dziury w prześcieradle,
płaszczem uprzejmości okrywasz ławkę
na chwilę wspomnienia,
zebranych odruchowo kilka kasztanów
wyrzucasz do stawu gestem zniecierpliwienia ,
nic już nie rzeźbisz,
wdzięczne łyski karmię okruchami chleba,
czasami wpłyną na skrawek nieba.
29.8.10
Awatar, 30 august 2010
Jesień - Wierzby grają
suną po niebie zwaliste, spienione fale
morza od nieba nie odróżnisz wcale
bez horyzontu oba
w jesiennym szkwale łany oceanu
mienią się barwami wrzosów
wiatr dyryguje polową orkiestrą
kłaniają się drzewa
nad drogami śmigają latawce
zasłuchane pola czekają w szatni na płaszcze
nagie wierzby grają mazurki i polonezy Chopina
biegną za echem po bruku od ławki do ławki
Krakowskim Przedmieściem aż do Łazienek
rozmarzony maestro nie opuszcza dłoni
zagra nowe etiudy w Warszawie gdy złożą fortepian.
-30.8.10
Awatar, 29 august 2010
Przybity do ławki
Siedzi przybity do ławki
promieniami słońca
z nich wysnuwa wspomnienia
bez końca, na marzeniach
od lat tapety ze ścian m-cztery
sumienia smętki strąca
machnięciem ręki, na muchy
zawzięty
szyję wyciąga
jak koń w stajni głową kiwa
coraz dłużej śnięty
coraz bliższy zrozumienia
coraz bardziej uśmiechnięty.
-25.08.10
Awatar, 28 august 2010
maturalne zdjęcie
jak co rano szedłem chodnikiem do pracy. padał deszcz. w kałuży dojrzałem twoje maturalne zdjęcie. spróbowałem go dosięgnąć i wyjąć. tylko pobrudziłem ręce. pokręciłaś głową się śmiejąc. warkocz ułożył się na falach. krzyknąłem twoje imię. zdziwiona spytałaś - pamiętasz ?. deszcz przestał padać. tu byłaś.
Awatar, 27 august 2010
Drugie sumienie
Anioł przyszedł na schody
pytam sie grzecznie czego
- przynoszę drugie sumienie -
no ta, pierwsze wpadło do wódy
nie kumam jak go używać
- tu masz instrukcję obsługi -
dopadło mnie przerażenie
zaczynam nizać litery
kopnął mnie w przyrodzenie
- wstawaj idioto, golnij na otrzeźwienie,
zabieraj drugie sumienie i spływaj.
8.10
Awatar, 26 august 2010
ABeCadło w bramie
Anioł chciał próbować zacząłem ćpać
Bóg mnie odkupił bym to przepił
Czart fortunę dał bym ją przechlał
leżę w bramie przez przechodniów i świat olewany
jak ptak wolny mógłbym latać
szpak złamał mi ramię, nie ma z kim gadać
myszy piszczą a ja umiem bełkotać
bulwa mać.
8.10
Awatar, 25 august 2010
drugi grad
okno otwarte na miłość
a tu tylko ku.wy wlatują oknem
Noemi, ciebie wołam przed snem,
drugi grad kamieni zabił żydówkę
trzeci był jej kopczykiem,
nie została matką boską.
-25.8.10
Awatar, 25 august 2010
dom gdzie mieszka
Wrócił z arbaitu,
zachwycony, że tam dobrze płacą i czysto
postawił i wypił z kumplami piwsko
rzucił butelką o ścianę domu gdzie mieszka
- na ch.j mi to złomowisko.
Awatar, 24 august 2010
Ekolog przejściowy
W niedzielę pogoda upału nie wytrzymała
burzę z piorunem i trochę wiatru zerwała
piorun raz gdzieś trzasł wiatr powalił drzewo
na tramwaj co przejeżdżał nie tędy co trzeba
gałąź przez szybę dzieciakowi twarz na pół
przecięła, oko wypłynęło na widok
starej o kulasach co się rozsiadła na jazdę
plecy zgięła, na kolana padła czekając na R-kę
ekolog przejściowy co poza czasem
obrony natury pije okrągłe piwo
jest szczęśliwy, że drzewo naturalnie
padło, ogłosił lokalne święto
zamówił sobie 2 pizze i skrzynkę.
Awatar, 24 august 2010
Badanie kota
Widziałem w snach
jak kota przybijają
na moich drzwiach
każdą łapkę młotkiem i gwoździem
nastoletni chłopak i jego ku.wa dziewczę
na jawie dzieci są lepsze
badają koty naukowo
podwiązują do łapy ogon
wyrzucają przez okno
na dziesiątym piętrze
sprawdzają czy wyląduje
czy koci łepek rozbije.
Awatar, 23 august 2010
W mamidle co godzinę
W samotności na wyciągnięcie
czekają chętne do pomocy
Schizofrenia, Paranoja
kochanki nocy,
za dnia lubi wpadać Nostalgia
więc jestem czy nie jestem samotny
a w mamidle co godzinę inna Cholera.
Awatar, 23 august 2010
Cmentarz
stoją
w rzymskim porządku
czekają na powstanie
nad każdym żagiew płonie
szkielet za słaby by ponieść
zew śmierci złoży, wzmocni
ruszą manipułą zbrojni w płomienie
nagrobne płyty wzruszą
przetopią granit cmentarny na oręża
tarcze życia, cienie historii
biada nam grzeszni biada niegodni
błaganie o litość martwe
mortus victis
Awatar, 21 august 2010
Stąd do nikąd
dokąd zmierzasz żołnierzu
twoja droga stąd,
z koszar
w pola niesławy
nie dalej ruin
nad trupami które sprawisz
Matka modli się o jedno, mniej zabij
paciorki twojego różańca
seriami telegramy ślą
zmordowany krok twój do nikąd,
rykoszetem salw wybija pustek nisze.
Awatar, 21 august 2010
Smutek i bieda
przyszły się pochwalić
że rosną
on dumny ona pachnąca jesienią
ja ich nie zapraszałem
wyrzuciłem przez opatulone watą okno
obrażone
zabrały niektóre nadzieje
obiecały odwiedzić następną zimą
gdy jeszcze trochę przytyją.
Awatar, 20 august 2010
Przy stole
siedzimy przy stole
nad kawałkami chleba
niczego więcej nie trzeba
matce trzęsą się ręce
ojciec właśnie obiecał że odejdzie
krzesła odsunęły się od stołu
ściany zrobiły krok do przodu
głaszczę mamy głowę
siostra ma wielkie oczy
suche nie przebaczające
ojciec zawsze dotrzymuje słowa.
Awatar, 18 august 2010
jesień za blisko
słońce zaszło za kawę, szklankę z whisky wystawiłem pod deszczówkę,
wieczór będzie łzawy, lato rozpuszczam w kostkach lodu dla zabawy,
szyby w oknach dzieci próbowały wstawić, piłką wybijam kozły w rytm disco,
wrzucę do kosza jak pokażą w mamidło, jesień za blisko.
Awatar, 18 august 2010
Na zydlu niczego
Pamiętam twoje świty pełne śmiechów niesztucznych
dni pogody nieważnej nie nadsłuchującej rytmów
odwagi drwiącej w pomysłach
z wczoraj i jutra
siedzisz roztargniony
na zydlu niczego z wilkiem przytulonym
między nogami za lustrem, siedzisz dla nikogo
z szumem z małżowiny w ustach
chcesz miłości czy pół litra
nic odpowiedź
drzwi.
-18.08.10
Awatar, 17 august 2010
Na pałąku
nie mów mi o bycie
gdy garbaty wisisz
na pałąku pustego wiadra
zaraz go pogniesz, spadniesz
w dostęp do jedynej studni
potrzebuję tylko szklanki
krystalicznie czystej wody
drugiej, żebyś ty się obmył
więc nie eksperymentuj metafizycznie
pluń w ręce, kręć korbą
gdy nabierzesz wody
podam ci jabłko.
Awatar, 17 august 2010
Emerycka
Liczą starczy nie starczy do końca
na klęczkach poddani danin
siadając pod drzewem pytają
powietrza czy tu się płaci
przed wejściem do tramwaju
szukają kanarów
w restauracjach konsumpcji ubywa
odwrotnie do warzyw
szczęśliwym starcom Józef
wykupił gazety i katakumby
rozrzutni ostatniej złotówki
przez Styks nie przepłyną.
Awatar, 16 august 2010
Na murze posadzone
Drzewko na murze posadzone
ziemią przykryte rosło
dla zadowolenia
wiatr wyrwał z ziemi
o! nie ma korzeni
umiera trzeszcząc
ludzie nie mają sumienia.
Awatar, 16 august 2010
W torebce na jutro
Wczoraj zaśpiewałaś mi kołysankę
usnąłem inaczej
w nutach starej pieśni
usłyszałem matkę
to nic że nie masz głosu,
gdy cień prószy twoje włosy
słyszę jak świat wokół się ciszy
i wozy bujając
pod szarym sufitem dyszlami
mniej trzeszczą
wróciłem
do pierwszych dni
kawiarenki
w Kazimierzu nad Wisłą
małe molo
biegnące do morza
do tego co minęło
a się nie potłukło
usnąłem w nokturnie b-moll
wśród starych marzeń
które przenosisz
w torebce na jutro.
Awatar, 16 august 2010
Przeszedłeś już trzy drogi
w marzeniach jeszcze odbicia
reszta zwodnicza
winna
w nadziejach lustra ubogich
wigilia rodzinna
kolęda
w uśmiechu blask dzieciństwa
szron usta
słodzi
przeszedłeś już trzy drogi
do czwartej wciąż blisko
piąta niedaleko
nisko.
Awatar, 15 august 2010
Nagie nokturny
zerwałem granitowy bez
położyłem na snach
trwasz
twój śmiech tętni
w zapachy wiosny grasz
świtem nagie
nokturny wlatują
w tajemnicze ogrody
ścinam paulownię z prośbą
ucisz je nutą b-mollową.
Awatar, 15 august 2010
Na jeziorze
Jak przekazać Ci
listy składane z ułud
w łódki origami
fotografie letnich snów
gdy w dłoniach
łzy mienisz poziomkami
raz więcej coraz mniej jesteś
puszczane na jeziorze falują
światłem zmiany
każdym wschodem palę i
snuję za porannym
prześwitem w cisze.
Latest comments:
14 may 2024
violetta
Mam takie oko :)
14 may 2024
Jaga
Zwierzęta upodobniły się do koloru otoczenia
14 may 2024
To naturalny suchy i pustynny klimat. I tam są
14 may 2024
Klimat taki, że nie był i raczej nie będzie,
12 may 2024
Melancthe
Kajzerki są przereklamowane ;)
11 may 2024
kb
wielki wypas - był albo może będzie. kto wie...
11 may 2024
sama prawda z tym myśleniem i psoceniem ale
11 may 2024
zastanowiło mnie czy owe cenienie kajzerek wynika
11 may 2024
jeśli tylko
skomponowane kolorystycznie..
11 may 2024
To co te kozy dziobią i dlaczego? Co na to aktywiści?
10 may 2024
Podobne miałam odczucia, kiedy zobaczyłam wyspę.
10 may 2024
Weronika
Nie wyrzucaj. Niech to będzie memento dla naszej
14 may 2024
wiesiek
14 may 2024
Satish Verma
13 may 2024
wiesiek
13 may 2024
Satish Verma
11 may 2024
Satish Verma
10 may 2024
Jaga
10 may 2024
Satish Verma
9 may 2024
wiesiek
8 may 2024
wiesiek
8 may 2024
Satish Verma