Poezja

Miłość losu przyczyną
nie zna zmiłowamia
jak trafić na wąską ścieżkę
uczucia doznania

Jak w sercu zakorzenić
ogień dążeń czułych
dać wiarę przyrzeczeniu
Że kocham myślałem

Czy na prawdę pomyłką
było me kochanie
i zdawało się tylko
w głowie myśl natrętna

 Uczucie porażką wieczną
czemu nie potrafię
za błędem błąd
gafa za gafą

Niech prawdą się stenie
czym me uczucie do ciebie
jakim me kochanie

Prawdziwe nie zmyślone
Kupido zrozumie
i Ty to pojąć powinnaś
ja kocham jak umiem

                         Jaką by nie była
                         uwierz człowiekowi
                        bo miłość jeśli szczera
                          krzywdy ci nie zrobi

                                             K.eL.