Poezja

                                     Są miejsca i są chwile
                                     chęć życia jest twarda
                                  gdy o przeszłości pomyślisz
                                         powróci nostalgia

Pod płotem stoi od zawsze niedaleko domu
mała, zgarbiona, zwyczajna nie wadzi nikomu
w konarach lipy ukryta

Wszyscy ją widzieli
lecz nikt jej nie dostrzega
czasem przy niedzieli
przysiądziesz popołudniem
czas wolny osłodzisz
widokiem pól zbożem obsianych
spokojem się sycisz.

To miejsce wspomnieć pozwoli
codzienność zadziwić
do lat dziecinnych powrócić
za błędy się wstydzić
gdy winą obarczony chcąc odlec czas kary
zgnębiony tu siadałeś los zdając na mary.

Enklawą wolności się zdała ta deska pomiędzy
twą winą a twą karą
życie drogi znaczy

To miejsce wspomnieć pozwoli
mogło być inaczej
w tym miejscu się zdarzyło
w obięć mocy trunku
wyznałeś pierwszą miłość
żądny pocałunku
i prawda się dopełniła na ławce pod lipą

Czemu patrzysz, wspominasz
i tak ci jest droga
samotna, zapomniana, wyglądem uboga
mchem zielonym porosła
w pamięci jest wieczna
koślawa z deski zrobiona
zwyczajna ławeczka.

                        Wspomnienie chwilą prawdy
                        niech stanie się wieczne
                        każdy w pamięci ukryciu
                        ma swoją ławeczkę

                                                K.eL.