Najnowsze prace:

Poezja

	RENATA
	PROFIL O autorze Przyjaciele (122) Kolekcje Poezja (1247) Proza (22) Fotografia (218) Pocztówka poetycka (34) Dziennik (96)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

RENATA, 20 października 2010

Narodziny

a skrzydłach bocianich spada
chwyta je mama
jest wytęsknione lub niechciane
płaczem ukołysane

takie maleństwo niewielkie
karmione piersia lub z butelki
grzech nosi w sobie pierworodny
do nas wszystkich podobne

na jakiego wyrośnie człowieka?
czy matczyna miłość go czeka?
czy nienawiśćią go wykarmią?
a on potem zemści sie za nią..?

narodził sie z miłości lub z przypadku?
jakie zycie los da mu w spadku?
w mamy ramionach ukołysany
nie wie jaki scenariusz mu pisany

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

RENATA, 18 października 2010

znaczenie jutra

Wolni od zbytniej życia miłości
Wolni od lęku i od nadziei
Składamy dzięki krótko, najprościej
Bóstwom, gdziekolwiek one istnieją
Za to, że życie nie trwa tu wiecznie
Za to, że zmarli śpią już bezpiecznie
I że najbardziej znużona z rzek
W morzu spokojnie skończy swój bieg

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

RENATA, 18 października 2010

na dobranoc

Słodkiej nocki ci nie życzę
bo niezdrowe są słodycze
strach przed dentystą gardło zaciska
nie jedz cukierka,nie jedz iryska
lepiej zatęsknij za moim ciałem
takich słodkości dawno nie miałeś
jak wyspa szczęsciem pisana będę
gdzie wzgórza i pagórki obiecują tak wiele
..dzika namiętnośc z czekoladowym uniesieniem

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

RENATA, 18 października 2010

iluzja

Świat wokół nas
moc kolorów ma
żółte słońce i moja sukienka
na zielonej trawie
świerszcz na skrzypcach brzdęka
lazurowe niebo
przegląda sie w tafli błękitnego jeziora
a ja w oczach twoich
zachłystnełam sie życiem
rzucam sie w zachwycie
na gór szczyty
i żeby tylko
nie pomylić nieba z gwiazdami
odbitymi w tafli jeziora
gdy odejdziesz.......

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

RENATA, 17 października 2010

myśl nieuczesana

Myśl nieuczesana
budzi mnie z samego rana
szumi w głowie
ucieka spod powiek
chce się wyrwać za okno
ukraść skrzydła skowronkom
pędzić gdzieś pod wiatr
od morza do tatr
nie martwić się niczym
uśmiechać sie do ludzi na ulicy
i mówić wszystkim z dumą
od rana mam dobry humor

liczba komentarzy: 6 | punkty: 3 | szczegóły

RENATA, 17 października 2010

miłość w stogu siana

Siedzimy w stogu siana
ja i moja kochana
ona pokazuje kolana
moge patrzeć na nie do rana

Kładę ręce na sukience
chcę dotykać więcej więcej
jak dobrze pójdzie i sie uda
zobaczę jej piękne uda

Mówię do niej moja maleńka
po co ci ta sukienka
lepiej wyglądasz ubrana w majteczki
na środku siana kupeczki

Całował każdy zakątek jej ciała
ona cicho jak kotka mruczała
i myślą sobie ;na miły Bóg
zeby jutro stał jeszcze ten stóg

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

RENATA, 17 października 2010

ogródkowe opowieści

Początek lata
a w nogach wata
w uszach szum
a w głowie rum

metny wzok
krzywy krok
mysl splątana
a w ustach piana

I tak se pomyślała
gorąca grilowa kiełbasa
nie zje mnie zapita pała
brzuch pełen piwa wisi mu do pasa

a gospodarz domu
schowa ja pokryjomu
nie będą wiedzieli
że jutro ta sama
będzie grilowana

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

RENATA, 16 października 2010

QVO VADIS

Dokąd idziesz człowieku ?
nie oglądaj się za siebie
nie rób innym na przekór
Bóg siedzi w niebie ,patrząc na ciebie ..

Dokąd idziesz człowieku ?
Jakie jest Twoje przeznaczenie ?
jesteś małym ziarenkiem piasku
walczysz bezradnie o swoje istnienie

Dokąd idziesz człowieku?
świat jest wielką szachownicą
możesz odpaść z gry w biegu
gdy w zakamarkach grzechu diabły Cie chwycą..

Dokąd idziesz człowieku?
gdzie spojrzysz wszędzie pokusa
bądż dobry i uwierz w Boga
do złego nikt cię nie zmusza..

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

RENATA, 16 października 2010

refleksja

Ponury dzień ,ponura ja
ponure zycie do przodu gna
ponure myśli w ponurej głowie
w końcu obudzę sie i powiem;

skąd ten żal
skoro deszcz płacze za mnie
skąd ta pustka
skoro ktoś żyje dla mnie
skąd ten smutek
gdy wokół się śmieją
skąd ten strach
skoro mamy nadzieję..

Przejaśniał dzień ,uśmiecham się
dzis juz życie nie jest złe
wesołe myśli w wesołej głowie
i czasem tylko Tobie powiem;

skąd ten żal
skoro dzeszcz placze za mnie
skad ta pustka
skoro ktoś zyje dla mnie
skąd ten smutek
gdy wokól się śmieją
skąd ten strach
skoro mamy nadzieję..

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

RENATA, 16 października 2010

wiara

Idąc śladami wiary
wypatrujemy na niebie gwiazdy
wśród radości i smutków
odwróceni od Boga
nie tędy droga
zapatrzeni w przestrzeń
nie w swoją kieszeń
szukamy Twojego istnienia
nie wypowiadajac imienia
modlimy sie do Ojca i syna
mówimy to moja wina
sięgając po dzban wina
cieszymy sie z narodzin syna
dla naszego zbawienia

jesteśmy prochem tej ziemi
gdziekolwiek będziemy
czas biegnie mieubłaganie
od złego wybaw nas Panie