Poezja

tak jak mama przykazała
rób a będziesz wszystko miała
spełniaj tylko jej marzenia 
bo twoich już nie ma nie ma 

matka miała tyle pychy w sobie 
że czuła się wciąż lepsza od innych
doszło do tego że udawała 
że jej matka jest jej własną gosposią
a ona córką artystki 

odkąd pamiętam matka żyła tą pychą 
uprzykrzała życie tacie wyzywając go
od niedołęgów i ofiar losu
dążyła bym była wielką pianistą 
choć ona tylko kelnerką z wielkim 
savoir vivre

już wnet odegnała biednego 
kawalera co serce miał
a bogacza wciaskała  choć pił
palił nieważne przecież było
nazwisko i bogaci starzy 
przeklęta ta miłość
on został księdzem w sukience
z ciągotami do kielicha 

ona jednak wyrwała się spod spódnicy
mamy która wymyślała życie 
na coś przydała się muzyka
z tego się żyje tym się oddycha 
i komponuje i świat całuje

matka choć po pysku lała
opieki córki chciała
przeklnęła życie samotne
romanse ulotne 
na  nic się zdał próśb lamęt
nie wezmie mamuśki robiącej zamęt