Poetry

	smokjerzy
	PROFILE About me Friends (18) Poetry (404) Prose (17) Photography (127) Postcards (3) Diary (93)

latest best rating most commented

smokjerzy, 29 october 2019

dosychanie

nic
specjalnego
szarość
o smaku kurzu
z nieszczelnej klepsydry
kilka blizn
w kalendarzu
uśmiech
rozpięty na krzyżu

to wszystko

number of comments: 7 | rating: 4 | detail

smokjerzy, 25 october 2019

Otworzyłem oczy. Pies z apetytem
spogląda na drzwi. Sufit i ściany w dalszym ciągu
tu są. Coś dziwnego dzieje się z podłogą. Jest
zbyt blisko. Tego człowieka, który usiłuje wstać.
Tego upadku, który musiał nastąpić. Jak każdy
uparty ciąg dalszy. Zamknąłem oczy. W zasadzie
nic się nie zmienia. Zmienia się wszystko. Słowa
na tej podłodze nie czują się bezpiecznie. Zbyt
blisko apetytu. Daleko od drzwi. Za nimi głosy
ciężkie od znaczeń łączą się w obietnicę. Biegnijcie
słowa. To pies pomoże mi wstać. Dogonię. Ułożę
wiersz. Odkurzę twarz. Zabliźnią się sny. Ponownie
zgłupieje czas. O ile to w ogóle możliwe. Tak. Nie.

number of comments: 8 | rating: 5 | detail

smokjerzy, 22 october 2019

cisza inna niż wszystkie

nieruchoma jak on
gdy próbował okłamać ból
teraz rozsypuje się na tysiąc
mięsożernych sekund
ktoś podpalił świt
wrzeszcząc płoną liście
okno widzi wszystko
w obrębie zaognionych ran
po ważniejszej stronie szyby
wątły oddech wymarzył sobie
papierowe skrzydła
i myśląc że leci
spada

number of comments: 7 | rating: 3 | detail

smokjerzy, 17 october 2019

desperat

nadzieję
oddam prawie za darmo
lub zamienię na klucz
którym da się
cokolwiek otworzyć
odkręcić

number of comments: 13 | rating: 6 | detail

smokjerzy, 15 october 2019

posucha (2)

dupa
to słowo
jako jedyne
przetrwało na pustyni języka
i ledwie żywe
upomina się właśnie
o prawo wstępu do wiersza

number of comments: 3 | rating: 2 | detail

smokjerzy, 11 october 2019

obecność

nie prowokuj go
czas zagoniony do ust okłamie cię
twoimi własnymi słowami
niech otworzy się to
co na pozór zamknięte
chwila pusta jak głód ołtarz
sam siebie składający w ofierze
wszechmogące tu nic i teraz

number of comments: 2 | rating: 4 | detail

smokjerzy, 7 october 2019

odlot

tu jest królestwo
uschniętej na wiór pamięci
i popękanych klepsydr sypiących ciszą
na spragnione gwaru stoły
już wywrzeszczał się ból
( aleksander umyka w nieopisane )
w ostatnim zrywie gaśnie
wątła kropla moczu
z trudem wyciśnięte amen

number of comments: 11 | rating: 4 | detail

smokjerzy, 1 september 2019

polowanie

strzela na oślep
intencjami

jęk źle trafionej metafory
płoszy słowa

przeżarta szarość
ogłasza się bogiem niczego

na śniadanie jest kurz
i pamięć o smaku martwych ust

wybiega z siebie
na całą długość łańcucha

we mnie wchodzi jak w masło
znika

number of comments: 3 | rating: 6 | detail

smokjerzy, 18 august 2019

przebłysk

pustka o zmiennym kształcie
ławicy martwych słów
ocenił aleksander spoglądając w lustro
skonfrontowane z pięścią
zaciśniętą w kamień stanowczo
nie filozoficzny
po czym dokładnie posprzątał i wrócił
w wysterylizowany sen o sobie