Latest items:

Poetry

	smokjerzy
	PROFILE About me Friends (18) Poetry (389) Prose (17) Photography (127) Postcards (3) Diary (88)

latest best rating most commented

smokjerzy, 23 february 2018

ćwiczenia z pisania ( odbicie )

twarz
stan przejściowy
zmarszczki i cienie poukładane
w domyślny ciąg dalszy ( nastąpi )
trochę inna niż wczoraj
ta sama co zawsze
w świadomym oku wciąż błysk narodzin
( złamana rzęsa )
z półprzymkniętego wypływa zbiorowa dusza
wszystkich kolejnych dat
wlokąc za sobą wnętrzności czasu przeszłego
nos chorobliwie czujny
usta już bez pamięci
można wycisnąć z nich uśmiech
jeśli ktoś zechce
uszy
kogo obchodzą te dziwne uszy
po prostu są

taką oto diagnozę
postawiło mi lustro
gdy przymierzałem do szyi
brzytwę

number of comments: 12 | rating: 7 | detail

smokjerzy, 21 february 2018

pajac

wygasł ostatni powód
dla którego ktokolwiek chciałby
pociągać za sznurki

nucąc psalm o wolnej woli
stary pajac zwiesił ręce nogi
i jeszcze tylko gasnącym spojrzeniem
próbuje wyważyć drzwi

których nie ma

number of comments: 11 | rating: 8 | detail

smokjerzy, 17 february 2018

ćwiczenia z pisania ( noc )

wiklinowy kot bez oczu
mruczy poloneza
noc zawiesiła się na srebrnym haku i
zwisa bezwładnie
jak

czarna flaga bez wiatru

we mnie się kłębi stado wron
krwawi powietrze w płucach
dziurawione dziobami

drżę - zupełnie bez powodu
lub żeby trzy razy de

i żeby rozruszać cię milczenie
które garbisz się w ciemnym kącie
prostym
samego siebie

tam
sztywnieje
nie krzycząc - choć chce
nie płacząc - choć może

już
nie
dogonię
tego wiersza

koszmar
z napędem na cztery
połknął słowa nie wyłączając
kobiet
w wieku bezdzietnym
starców
w wieku bezzębnym
dzieci
w wieku bezbronnym

w dwudziestym pierwszym wieku
odjeżdża
w znane nieznane

echo niesie
na grzbiecie
gaudeamus igitur

jest zimno

number of comments: 6 | rating: 6 | detail

smokjerzy, 14 february 2018

wieża

zbudował wieżę
w centrum pustyni
wysoką jak paryż

głową dotyka słońca
a z jego dłoni wykwitły
kolczaste róże

ramionami otoczył
wir gorącego powietrza
drżącą kobietę ze światła
jej szept zmieszał się z barwą piasku

nie pytaj o nic
zamknij oczy

patrz

oto
milcząco
spadają w codzienność
niezdarnie trzepocząc sercami

number of comments: 17 | rating: 6 | detail

smokjerzy, 12 february 2018

gerris lacustris

podnoszę patyk
piszę wiersz

woda marszczy się
rozbawiona

nawet gerris lacustris
ma więcej talentu

szepcze

number of comments: 17 | rating: 8 | detail

smokjerzy, 9 february 2018

słowo

tak
jak szept
w którym nagle
zbiegły się wszystkie nadzieje

kat
jak nie
w którym nagle
rozpadło się czyjeś życie

akt
jak bóg
w którym nagle
dokonało się stworzenie

tka
jak mim
w którym nagle
zrodziła się potrzeba mowy

kta
jak bezsens
w którym nagle
kształtuje się to pytanie

ile waży słowo

number of comments: 13 | rating: 7 | detail

smokjerzy, 8 february 2018

ćwiczenia z pisania - siódma rano

podłoga unosi się opada
merda ogonem pobrzękując dzwoneczkami ciszy
najeżona zieleń jest tłem dla ruchomego powietrza
( notuję - koniecznie umyć okno, zakłamuje rzeczywistość )

siódma rano biega od ściany do ściany
bunt drzwi
drzwi uciekają
drzwi zachłyśnięte marzeniem o podmiotowości
gubią dziurkę od klucza

już przyleciałyśmy - protestują żurawie

podłoga wstaje z podłogi - ziewa
przeciąga się
język ciepły i długi
zlizuje twarz z siódmej rano
a ona
w długiej sierści gubiąc palce i oddech
rezygnując z drzwi
bezpowrotnie przemija

pod chmurą kawy
schronienia szuka porcelanowa filiżanka