Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (18) Poezja (2455) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 29 października 2019

herbaciany kwiat

herbacianym kwiatem

rozkwitasz
rosą na liściach
w uścisku żyłek

sercem z wiersza
w dłoni pod swetrem

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 29 października 2019

naturalnie ciało pragnie ciała
istnieją wynaturzenia (pomiń ten wers)
kwiat pragnie ciepła
drzewa pragną wody
światłem pożywienie

człowiek wybiera przebiera miesza
nie widzi nic prócz internetu szuka WIFI
w komórce cały świat
życie płynie ucieka czas
wśród gwiazd pośród słońca

tyle piękna nie dostrzegasz tego
wolności smak poczujesz na łące
wysoko w górach w lesie
zwierzęta potrzebują nas
my też ich potrzebujemy nie dla futer
nie po to by mięso jeść
to przyjaciele

w naturze nic nie ginie
dostajesz tyle ile udźwigniesz
natury nie oszukasz bo jej szukasz
ona znajdzie cię po półkroku

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 28 października 2019

niebieska sukienka

dłońmi przyciągnę błękit
wytnę skrawek nieba
uszyję niebieską sukienkę

założysz ją pierwszy raz
w wjątkowym dniu wiosny

rozkwitną wszystkie kwiaty ziemi
pobiegniemy po zieleni łąk
słońce zapłonie purpurą

jak ptaki wzniesiemy się ponad szczyty

sukienka nie jest byle jaka
by ją uszyć musiałem się wspiąć

przy muzyce płyną dźwięki
przetańczymy całą noc
świt wygoni nas do snu

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 24 października 2019

zakupy na każdy dzień

każdego dnia
mimo pośpiechu stoisz przed ladą
pakujesz miłość w reklamówki

zatrzymujesz się całujesz smutki
mówisz że tyle by opowiedzieć
dodajesz kilo sił ważysz bicie serc

wyciągam z kieszeni drobne szczęście
za jeden grosz przyjaźnimy się od lat
półki zapełnione nadzieją

w portfelu zapełnione wszelkie kieszonki
na kartę miłości przeleję uczucia

planujemy kolejny dzień
mówisz co kupić
pytasz co byś zjadł

pragnę ciebie przed ladą
po pracy przy sobie mieć

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 24 października 2019

herbaciany kwiat

rozkwitasz barwami
płomieni z ogniska

rosa na liściach
w uścisku żyłek

kusisz spojrzeniem
dar wielu uroków

w ogrodzie paw
samotny
jednak wielki

piękno przeminie
dzień wtopiony w noc
chwilowe zauroczenie

serce wierszem pod swetrem
na dłoni liście o zapchu herbaty

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 20 października 2019

czym skorupka

gdybyś tak wiatrem była
wiałabyś biednemu w oczy
poderwane ziarna piasku
w tumany kurzu ciemnoszare
gnałabyś po bezkresnym bezdrożu

dziś opadają liście szelestem
o suche podłoże układają się na dobre
pożółkłe od jesiennych spojrzeń słońca
trawy łamią się jak stary papier
przez palce patrzę widzę ludzi przesiąkniętych obłędem
biegną do przodu nie widząc siebie nawzajem

czym skorupka za młodu
tym starość wypełniona radością lub złości
mądrość się nabywanie dadzą ci jej pieniądze

nikt nie rodzi się bez przyczyny
umieramy za winy umieramy z każdym dniem

wiej wietrze wiej
co dzień nas jest mniej

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 18 października 2019

są takie miejsca

są miejsca magiczne
przyciągają

z czasem zanika energia

człowiek szuka człowieka
oszukujemy siebie bo dojrzewa nadzieja

chciałbym cię spotkać w naszych miejscach

zmarnowałem tyle lat by wyjść naprzeciw
samemu sobie i niezdrowej chorobie

winię siebie jako osobę w liczbie mnogiej
patrzyłaś w oczy głęboko smutek cię rozczarował

pożegnałem się z miłością która czekała na mnie
dając ostatnią szansę są takie miejsca

gdzie pełno nas wszędzie

liczba komentarzy: 3 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 17 października 2019

życia milimetr

moje życie perłą na dnie
zagrzebane w piasku
mignęło po czterdziestce
jak po dniu noc przykryta snem
budzisz się
na masce rysy podkreślają blizny

w tabletce świat
odmierzyłem milimetr
esencją miłość
skondensowany odpływam
w przyszłość

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 16 października 2019

jesień

krok po kroku
odchodzi lato
jest co powspominać
zwiedziłem kilka miejsc

jesień się gości
spadają liście zwiędłe
sucha z delikatnym w słowach wiatrem

pozbieram kilka kasztanów
rozrzucone po dębem żołędzie
ucztą dla dzikiej zwierzyny
muchomory jakże piękne nie do zjedzenia
cieszy się źrenica oka
koloru nabiera złota łąka

ptaki odleciały będą głosić światu
nowiny o polskim kraju

gniazdujemy w tym samym miejscu
może wyjechać się uda
do świata marzeń kolorowych snów

złota jesień niesie niezapomniane chwile
zawsze jest różnie nigdy tak samo

pory roku mieszają się jak szczęście w życiu
potrzebuję zmiany
potrzebuję miłości
delikatnych spojrzeń
ust dotyku

spokój dookoła cztery ściany
zamykam się o zmroku
w okno zerka księżyc
jasna otoka pięknej jasnej nocy
szelest liści kroki jesiennej pory

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 16 października 2019

pachnie jesienią

w kilku słowach
ubrana w barwy
pachnie jesienią
głęboko w oczach niebieskich

niebo nad nami

rozkłada słoneczne zasłony
wiatr przegania chmury
wyczuwam w sobie wolność

jaki spokój

złoty czas
liście mienią kolorami

pod stopami szeleści
biały śnieg przyprószy
zajęcze uszy
przy miedzy ziemię zmrozi

rolnik kosi pożółkłą trawę
z jaką gracją
jakby taki się urodził

małe stopy Zosi na piasku
skrycie czaszi wiatrem zaciera

pachnie lasem grzybami
idziemy razem
obok jakby życie
kieruje życiem los
historia i twarz

na oschłym kwiatku motyl
czeka by usnąć
na drzewie pomiędzy gałązkami

pająk tka pajęczą sieć

babie lato na krzaczkach
rozwieszone piękno nietrwałe

zapisuję kartę w myślach

na oczach powieki jak zasłony
opadły gdy ujrzałem miłość

spokojnie bez obaw

płynę stawem gdy życia braknie
marzeniami w snach usypiam
topię się w nich
wypływam