Poetry

	smokjerzy
	PROFILE About me Friends (18) Poetry (378) Prose (17) Photography (127) Postcards (3) Diary (84)

latest best rating most commented

smokjerzy, 11 march 2019

prowizorium

uwikłany w skórę mięso kości
z głodowym przydziałem tlenu na śmiech płacz i przeczekanie
w domu bez okien drzwi za to ze sztucznym światłem
i dnem do penetracji
w domu który dla jaj ktoś nazwał religią
układam słowa w ucieczki wyznaczam ścieżki obłędu
strach zmieniam w galop

number of comments: 4 | rating: 4 | detail

smokjerzy, 9 march 2019

względność

teraz rozstało się z tu
i zamieszkało w przedtem
nie myśląc co potem

potem
jest teraz

number of comments: 8 | rating: 7 | detail

smokjerzy, 6 march 2019

wypowiedzenie

ślemy do ciebie modlitwy jak listy
milion próśb o wszystko o nic
ktoś nawet wyśpiewał bądź wola twoja
lecz gdy umarło mu dziecko
zmienił zdanie i otworzył sobie żyły
te drzwi do zakazanego świata samobojców
stworzyłeś nas na wzór i podobieństwo swoje
stąd wiem że nie jesteś ani jednoznacznie dobry
ani jednoznacznie zły
a już na pewno nie jesteś doskonały

ślemy do ciebie modlitwy jak listy
ty zaś udajesz że nas nie ma
znudzony boże
twoje boskie ziewanie pozbawiło znaczenia
każdą rozpacz każde cierpienie
każdy ból tego świata
więc wyznaj nam swoje grzechy i odejdź

może kiedyś ci wybaczymy

number of comments: 15 | rating: 8 | detail

smokjerzy, 28 february 2019

transcendencja

pokój pusty jak ja
i butelka

jest sobie po prostu

number of comments: 9 | rating: 6 | detail

smokjerzy, 25 february 2019

cudotwórca

zamknąłem drzwi
już zamknięte
a jednak na zawsze otwarte
kluczem
którego nie ma
choć właśnie ściskam go w dłoni
nie mojej

number of comments: 10 | rating: 7 | detail

smokjerzy, 13 february 2019

incydent

nie wiadomo
skąd
przez nie wiadomo
co
do nie wiadomo
dokąd
w uporczywej pogoni
za

number of comments: 16 | rating: 12 | detail

smokjerzy, 8 february 2019

prosto w ciszę

ile żywych istot tyle końców świata
aleksander zadumał się nad zbyt płytką dziurą w ziemi
tuż obok martwego kota i milczącej łopaty
kątem oka obserwując jak przypadkowa wrona
czarnym piórem na popiele wypisuje jeszcze jeden akt
nieoczekiwanego zgonu

number of comments: 5 | rating: 7 | detail

smokjerzy, 7 february 2019

psychoza

on ma to w oczach

ślepnąc
zdrapuję lustro z twarzy

number of comments: 8 | rating: 5 | detail

smokjerzy, 4 february 2019

wyparcie

z niejasnych powodów
wymazano z pamięci stadium mężczyzna

chłopiec pachnący chlebem i wiatrem
z płucami gotowymi bez umiaru trwonić powietrze
ze śmiechem jak dzwonki sań w zimach poprzedniej epoki
szczerością zmieniającą kamień w złotą renetę
zdziwieniem rozpychającym granice zachwytu
z nienazwanymi słońcami w źrenicach
ciekawością w opuszkach palców stopach pod skórą
w uszach dziurkach od nosa i wszędzie
stawiającą znak równości między szaleństwem a rozumem
wiarą a stłuczonym kolanem pytaniem a odpowiedzią
ze zwariowanym bogiem i grzechem na wspólnej smyczy
która była bardziej mostem niż pępowiną
z trzema czasami w mocno zaciśniętej pięści
i snami wrażliwymi na dotyk

przepoczwarzył się w zgarbiony posąg dziecka
które choć prawie już martwe
i uczepione zmarszczek na czole jak brzytwy

wciąż czeka