Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (18) Poezja (2482) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 16 maja 2019

na rozkaz

wmówili nam że rozkaz rzecz święta
nasze karabiny lśniące zamki na piasku
dusze jak statki na falach łzy
objęci w pół pas nas dzieli na dwa

utkany świat w mojej głowie
uciekam prze siebie będę pierwszy
umierać nam nie kazali
żyję jeszcze na krawędzi
a jednak nie pierwszy i nie ostatni

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 16 maja 2019

obojętnie niechętnie

ubywa ciebie jak dnia
lodowate dłonie
samotny przystanek
nie było cię jest deszcz
moknę bez przerwy

zapas spokoju po co nerwy
oderwany od prac przyziemnych
oddycham tobą zatapiam smutek
widzę fotografię zanurzam się

przyjdź z nowym dniem
przyjdź jak natchnienie
jak pierwszy dzień wiosny
z bocianem na gnieździe

wołam myśli korab
ciebie nie ma jest wolne miejsce
odpływam sam są inni jestem obcy
martwi mnie sens obojętności

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 12 maja 2019

jest pięknie

jest pięknie
kwiaty w ogrodzie są piękne

twoje piwne oczy są na swoim miejscu
w kolorach nieba ubrana nadzieja

wiem że odejdziesz
gdzie twoje miejsce
nie będę cię szukał
nie będę cię wołał
jest pięknie
krótko namiętnie
przemijał skrzętnie czas

dotykałem twoich włosów
koniuszkami palców

na słowa rozstania
zabolało serce
dusza zapłakała

pomyślałem szkoda

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 12 maja 2019

dni policzone

poznałem cię o kilka
wschodów słońca za późno
czytałaś moje wiersze
nie ofiarowałem nic więcej

mówiłaś za młody
drżało w głębi serce
spękane lustro
krwawią ręce

pod powiekami
horyzonty utopione
chaos myśli
układanką w głowie

miłość inny wymiar
przestrzeń dla duszy i ciała
między nami przepaść
na smutkach jak statki
odpłynęłaś w ramiona

wybrałem drogę surową
nie kaznodziei a żołnierza

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 12 maja 2019

cały marny świat

we snach czuję smak popiołu
zapach palonej gumy i nafty
w oczach gryzący dym
zbudzony składam kolana

zgarbiony tak wyczekuję świtu
by nie zasnąć jeszcze raz
wyśnić świat który błądzi
pośród pożogi w cieniu gwiazd

człowiek posiada wszystko co złe
buduje wynajduje niepotrzebnie
Bóg ofiaruje wiele nic w zamian
człowiekowi za mało chce więcej

nienażarte wieprze śmierdzą
brodzą w gnoju szczają pod siebie
opasłe brzuchy ciągnąc po ziemi
w szyderstwie gnoją innych ludzi

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 10 maja 2019

po twarzy

moja twarz jest wymowna
wyryta każda zmarszczka
zwycięstwo lub porażka

w snach płynę Titanikiem
do lepszego świata
tonę w połowie rejsu
opadam na dno

z pełnym zestawem porcelany

zbudzony opieram oczy
o szarą rzeczywistość
nieprzytomny
kulam się do okna
przecieram dłonią świeży dzień

szara okolica ściska mnie w pół
zaciskam zęby zapalam papierosa
uspokaja mnie gdy
masujesz zimne skronie

całujesz szepczesz
proste słowo
kocham

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 6 maja 2019

pamiętam

szukam
śladów na piasku
idę plażą
wzdłuż brzegu
falowanie myśli

słona woda zmyła słone łzy
krople chwil na szkle

odeszłaś z nim
oszukałaś serca

zawsze będę błądził ulicami
wśród blasku lamp
zapamiętam cię na wieki

szum morza
kiedyś zaświeci latarnia nadzieja

szansa przeszła
mrok tonę w nim
minęła ta chwila

wysuszony bukiet róż
lekka dusza ptaka

na papierze tusz

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 29 kwietnia 2019

czuję zapach ulicy

samotnie tutaj powiew wiatru
szmer papierków rozbite szkło
odwieszona słuchawka dotykał ją ktoś
czarny pies pożera resztki
śmietnik wielki opancerzony wóz

noc spowiła serce rozdarte na pół
na ogrodzeniu luźny drut
kawałek materiału faluje
wiatr podnieca ogień
betonowe bloki bez świateł w oknach
nastaje mrok w ludzkich duszach

budzi się zło sąsiad patrzy
przykuwa mnie jego wzrok
do starej spróchniałej ławki
wyjmuję papierosa z rozdartej paczki
siwy dym jak twoje włosy
wije się wzdłuż palców
żółtych od nikotyny

zapadam się w otchłani
wbijam w siebie ból
wracając wspomnieniami do dni
w których łatwiej żyło się nam

jak śnić gdy niepokój w dłoniach drży
głucho puste noce
niepewne dni

liczba komentarzy: 5 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 22 kwietnia 2019

oszukany

przyjaciel oszukał cię
żona wyjechała do Włoch
zostałeś sam
z dziećmi które znasz
są dni nie do zniesienia
piekłem na ziemi

nie podawaj się idź
drogą wzdłuż ścieżek z łez
spójrz w niebo
Bóg nie opuszcza ludzi takich jak ty
radę dasz bo czemu nie
kochaj gdy deszcz słońce

samotność bezdomnym psem
żyć trudno samotnie źle
oszukany zbity przez los
odmień omen zły
przypadki chodzą pieszo
miłość odnajdzie cię
za dzień za dwa po nocy jak sen

nie podawaj się idź
drogą wzdłuż ścieżek z łez
spójrz w niebo
Bóg nie opuszcza ludzi takich jak ty
radę dasz bo czemu nie
kochaj gdy deszcz słońce

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 18 kwietnia 2019

zdradzony

oddać życie za i nieprzyjaciół
aktem największej miłości
zdradzony człowiek wierzy
nie traci nadziei wybacza
ktoś dał się sprzedać

ból silniejszy od łamanie kołem

niewinność oplątana
w szmatę zbrodni
jak za słowa można karać

wolność dotyka delikatnie
skrzydeł ptaków wiatr
wilgotne powietrze

choć nikt ich nie chce karmić
Bóg je karmi to jest dobre

człowiek człowiekowi wilkiem
pieniądze bogiem
dążących nie tą drogą mnogo

są potrzebne by być
dobrym niewolnikiem
zniewolonym obywatelem
wolnego własnego więzienia
bez krat katem być łatwiej

polska droga krzyżowa trwa
z wieku ma wiek
bardziej odczuwalna
szczyt Golgoty blisko
ukamienowani pobici zdeptani

powstańmy jak powstajemy
choćby z popiołów
ukrzyżowani w ciemnej śmierci
pokonajmy mrok
by z nową twarzą
wymierzyć sprawiedliwość
ostatecznej drogi do ziemi przodków

by odpocząć w dolinie w objęciach Boga
Jedynego Stwórcy piękna co żyje
które nie ma końca
bo od Niego pochodzi
zło chciwość mamona
płonie w ogniu wiecznym
niegodziwym zapłata

zrozumieć trudno czy nie za późno