Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (18) Poezja (2457) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 27 września 2018

w nosie

sprzedali mnie
noc nie walczy z sennością
ktoś ze mnie kpi

zakochany w rejonie
nie potrafię zmienić lokalizacji
z ławki na noclegownie
gdzie bród nie lubi czystych rąk
zapachu po alkoholu

dymem w oczy
popiołem po włosach
każą sypać nam i się bać
grzechem żyć
grzechem trwać

byle gdzie to mam mówię wam
punk i wysoka moralność
przyprowadzi pod zamknięte drzwi
jesteśmy kluczem do nieskończoności

liczba komentarzy: 4 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 26 września 2018

Ikar

spadam w dół długi to lot
trwa całe życie dotykam prawie dna
wciąż lecę witam gołębie słyszę śpiew syren
one tu są na falach łez

życie przeleciało mnie wiatr wiał
śmiech szyderczy uspokaja demona
spada dzień wypływa noc
kilka gwiazd nie ma tam mnie

słońce gdy było bogiem
księżyc za mgłą też tutaj był
człowiek zamyślony spokój
dwie sprzeczne natury czerń i biel

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 26 września 2018

świadomość

wiele widziałem przeżyłem kilka tragedii
życie jest jak dramat jak scena w teatrze
mieszkam w małym mieszkaniu nazywam je serce
gdy pada deszcz płacze razem z nim

dzieci są skarbami na ziemi
przekazać należy im wiedzę
jak zadbać o powietrze i ziemię
dzisiaj świat jest podlejszy niż zawsze

w kilku słowach zamykam dzień
nie myślę o tym co było
cieszy mnie świadomość
nikt nie zrozumie słów ukrytych w kamieniach

człowiek zatruty zachłyśnięty
potrzebą mienia błyskotki
posiadania wydawania zarabiania
harówy od rana do rana

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 24 września 2018

pora się obudzić

wdrapałem się na szczyt
by szybko z niego spaść
kochałem ciebie
życie kochało nas

odjechałaś czerwonym autem
bliżej było mi do horyzontu
niż dotrzeć do progu domu

zapamiętałe kłamstwa ukuły serce
w szczere słowa nie wierzę nikomu
człowiek żyje człowiek umiera
praca wcześniej nauka śmierć w przytułku

odjechałaś czerwonym autem
bliżej było mi do horyzontu
niż dotrzeć do progu domu

nadciąga burza z zachodu
nie to jest jedynie list od ciebie
piszesz że popełniłaś błąd
wybacz nie chcę obcych w domu

odjechałaś czerwonym autem
bliżej było mi do horyzontu
niż dotrzeć do progu domu

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 23 września 2018

oddychać z łąką

jęzory mgły zawisły lekko
niby dym a jakby rześko

nad łąką gwarno

kumanie żab , cykady , śpiew ptaków
krzyk czajki

w oddali dzikie kaczki
jakby w słownej jatce

niesie się życie nocy letniej

rzeką co brzeg porosły
tataraki zapach niezapomniany
cudnej łąki

lilia wodna co dzbanek rozwarła
bielszy od pierwszego śniegu
kusi owady bąki barwne ważki

bociek szuka żabek lub myszy polnej
młode na stodole klekoczą głodne

gaździna na ławce pali skręta
wciąga od czasu do czasu tabakę
wspomina zamyśla się czasem

dokąd idzie człowiek gdy zamyka oczy
wieczny zegar którego nikt nie zatrzyma

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 23 września 2018

zatopiony w czasie

zapamiętać dzieciństwo ukryte w kamieniach
rzucanych prosto z mostu do rzeczki
kiju którym czasem ojciec przechrzcił

pamiętam czas zastygły w słońcu
oddycham dziś tym

nie liczą się przyszłe dni
nie mamy wpływu jak będzie

ważne że jest się bohaterem
w dniu który może być naszym ostatnim

zatopiony w czasie obserwuję chaos
który mnie otacza i wykracza poza granice

przyzwoitość nie ma znaczenia
wszystko się zmienia i mieni

idąc lasem chciałbym się rozpłynąć zniknąć
w świadomości spocząć i patrzeć na zgniliznę świata

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 14 września 2018

składam się

złoto gdy milczymy
o sobie nie mówimy

nie narzekamy
nie cofamy się w tył
co było
niechaj nie wraca

dusza kryształem
w przestrzeni chaos
wypełniania wyobraźnię

spojrzenia skrzyżowane

słowa w gardle
utkwiły
w rzece mokry kamień

nieśmiałe ruchy
brzuch ciepłem oblany

nogi smukłe filary
w oczach zatopiony bursztyn
wytrzymać nie potrafię

tracę smak
nie śnię
w czerni noc

pierwszy krok
szansy nie spalę
idę dalej

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 13 września 2018

mały świat

odnotować w pamięci obrazy w głowie
dzieciństwo minęło z pstryknięciem palca
szkoła jak lot skazańca
nauka jak pracy szukać
komu stanowisko
kto do łopaty
ktoś na straty
żule też muszą wypełnić świat zróżnicowany

wyprodukowali wódkę
żłopiemy ją litrami bo nic przed nami
wybudowali pałace
luksus niewola
niewolnicy konsumują

cygan kradnie
żyd kasuje
rusek zagryza
my pijemy swój bimber

Słowianie dobrzy
wypełnione ich serca miłością
wiara Duch boży
poniewierka walka z wiatrakami

pastwiska porosły chaszczami
konie są lecz tylko w stajniach araby
czyste powietrze napływa od unii
masz to płać
dostarczą wiele pomysłów
pościągają wszystko co do milimetra

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 9 września 2018

podryw

mała podaj browarka
nosisz fajne spodnie
ze znaczkiem ci wygodnie
jesteś opalona jak sosnowa kora

napijemy się przy barze
potem dom dobry film
chipsy popcorn cola
ucieknie nam kawał wieczoru

ładnie wyglądasz
w kieszeni mam grama
wpadaj na skręta

nie grymaś jak koszula pomiętą
nie wyrabiam na zakrętach

kilka wdechów wydech
na bezdechu

kocham jak patrzysz w niebo
kochaj mnie jak jego

przy okazji przygotuję gastro
potem wypad za miasto
w mieście za ciasno
by zmieścić się w bramie

chciałbym cię za żonę
mimo że jesteś zużyta
jak piec Martynowski
w hucie imienia Lenina
kończę i zaczynam

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 11 sierpnia 2018

dżem

wpadam w tarapaty jak widłami w gnój
masłem na chlebie nie będę dla ciebie
smalcem skwarkiem z beczki ogórem

za mało o życiu wiem
nie za dużo jem więcej piję
źle śpię gdy nie ma wódy
kasy brak dziurawe kieszenie

jedno wiedz
w życiu nic lepszego
niż dżem zasłuchać pragnie się

kocham ludzi o mnie co raz mniej

wpadam w tarapaty jak widłami w gnój
masłem na chlebie nie będę dla ciebie
smalcem skwarkiem z beczki ogórem

nie będę człowiekiem
może
aniołem gdy zechce się

wpadam w tarapaty jak widłami w gnój
masłem na chlebie nie będę dla ciebie
smalcem skwarkiem z beczki ogórem

moim domem
świat szeroki świat daleki
gdy tak idę spotykam ludzi
ze mnie śmieją się ja do nich też