Poezja

jesteś kartką
zapisaną w połowie
może w jednej trzeciej

zamkniętą w naczyniu z cennego szkła
płynącą z nurtem rzeki
z rzadka pod prąd
 

oglądasz podobnych sobie
krzyczące nagłówki
za których fasadę 
nie masz ochoty zaglądać
 
na chwilę zatrzymuje cię 
kursywa albo tłusty druk
czasami z nudów czytasz to
co drobnym maczkiem
przeskakując od słowa do słowa
 
omijasz tętniące
ezoterycznym życiem spacje
skupiony na wypełnieniu 
mądrością własnych treści
 
płyniesz nadzieją
że dobijając do brzegu 
poruszysz wody a rzeką
wstrząśnie nabożny szept
podpisał się własnoręcznie