26 november 2015
Tego nie chciałbyś wiedzieć
Nigdy jeszcze nie rósł taki krzyk
Przez sufity w głuche okna nieba
Teraz słyszą wszyscy Jestem dziś
Z Twojej łaski prawdziwa kobieta
Wojaczek
dziewczynka odsyłana do kąta
przez okno składziku na drewno widziała pałki wodne
przywoływała je kiedy pchał w nią łapy
czasem przez wypaczone deski
dobiegała ją orkiestra pszenicznych kłosów
przed snem
łopotała nienawiść do dotykanego ciała
jakby w miednicy a może pod pępkiem
ktoś zatrzasnął skrzydła nieodpowiednie do wieku
dla uspokojenia w żadnym razie pamięci
rysowała paznokciem po skórze
otwarte i zamknięte kreski trochę kremowe trochę białe
przypominają o głodzie
dziś zamknęli serce trzeba próbować jutro
17 february 2019
absynt
17 february 2019
. .
17 february 2019
absynt
17 february 2019
Satish Verma
16 february 2019
wiesiek
16 february 2019
Slawrys
16 february 2019
Satish Verma
15 february 2019
wiesiek
15 february 2019
Satish Verma
14 february 2019
. .