Proza

	Arsis
	PROFIL O autorze Poezja (305) Proza (153)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Arsis, 12 czerwca 2024

Doskonałość amorficzna

Moja składnia. Powiedz, jaka jest moja składnia? Wiem, co tu mówić, albowiem jest rozsypana na miliardy mżących okruchów. Kryształowych fragmentów nie wiadomo czego. Nie ma niczego. Nie ma niczego i nic. Nie ma… Jest tylko pył. Wirujące cząsteczki kurzu. Płonące w smudze słońca. W księżycu. (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

Arsis, 9 czerwca 2024

Życie bez ciebie

W tym mieście o poranku. W słońcu, któregoś dnia zmierzchającego lata. W tym słońcu, które spadało z liści kroplami blasku. I w tym tchnieniu, co dosięgało mojej twarzy… Idę wciąż. Szedłem. I będąc w tym nieustannym dochodzeniu szedłem nadal tym chodnikiem, ścieżką. Drogą… (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

Arsis, 6 czerwca 2024

Oddział chorych na raka. Krótka impresja*

Na oddziale tym. W zamknięciu. W pomarańczowej smudze zmierzchającego słońca, która przecina, niczym rozżarzonym biczem środek podłogi. Która ciemnieje powoli. Stopniowo. Stopniowo. Tak bardzo stopniowo… Trzeszczące cicho szpitalne łóżka. Albo milczące. Ustawione równo jak na wystawie. (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 5 czerwca 2024

Fantazmora

Pustkowie ponure. Pochmurne równiny. Za oknem. Za oknem szeroko otwartym. Za oknem bijącym skrzydłami o ściany. Za oknem nieruchomym…

Blask słońca idzie po podłodze. Wspina się. Wspina powoli. Wyłania się nagle spoza zakrzepłej, stalowej nawały nieba pomarańczowa smuga chylącej się (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 4 czerwca 2024

Dziwna znaczeniowość milczących struktur

W tym długim korytarzu. W tej przestrzeni przedpokoju… Mijają mnie jakieś cienie. Zwielokrotnione wizje tych samych imaginacji. Wciąż tych samych. Mijają mnie w potędze nacierającego masywu wyobraźni. Samotnej nocy. Tej nocy. Tej oto nocy. Podczas tej oto nocy, właśnie.

A więc przechodzą. (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 27 maja 2024

Niejasność podążania

Wyrasta przede mną drzewo. Ściana z kamienia. Mur… Jakiś budynek. Kamienica sprzed ponad stu lat. Zamknięte ciężkie drzwi. Drzwi z nieprzejrzystego szkła i w żelaznych, przeżartych rdzą okuciach. Próbuję wejść. Kołaczę… Spoglądają na mnie z wysoka obojętne, czarne źrenice okien. (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 19 maja 2024

Świat Luca

Hiszpański pisarz Enrique Villa-Matas w opowiadaniu „Tacy są autyści”, opisał życie, albo bardziej mały wycinek z życia niejakiego Luca, który uwielbiał puste widownie teatralne. Zmoczone asfalty ulic nocnego miasta, w których odbijały się żółtawe neony latarń, pustych witryn opuszczonych (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 13 maja 2024

Pozostałość

Jak się nazywasz? Alkione, prawda? Bo tak właśnie się nazywasz? Nikt nie znał twojego imienia aż do teraz. Opada w chmurze gryzącego kurzu zasłona tajemnicy. Po miliardach lat. Po całych eonach dekad niczym wieczność. Mimo że w przestrzeni jeszcze do końca niewyśnionej…
Zatem, powiedz (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 11 maja 2024

Przybycie niewiadomego

Ale kto do mnie mówi? Kto tak ciągle porusza żuchwami? Żuchwa w dół. Żuchwa w górę. Kłapanie szczękami, niczym wiekiem starej skrzyni. Zgrzytanie żółtymi, krzywymi zębami. Zębami ze zdartym szkliwem od ciągłego tarcia. Jakby to ścierały się ze sobą młyńskie żarna, wyrzucając (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 3 maja 2024

Ciscollo!

Panie i Panowie. Przed Państwem — Ciscollo! Powitajmy go gorącymi brawami! Jedyny i niepowtarzalny…

A więc w pustej sali…

(Zaraz, zaraz. Jakaż to pusta sala?
Wróć. Jeszcze raz. Od początku. A gdzie, Ciscollo?)

A więc w pustej sali. W pustym teatrum. Puste siedzenia rażą po oczach (... więcej)