Latest items:
Belamonte/Senograsta, 18 october 2024
Mój kościół 2 - (ze zbioru NOWE SYMBOLICZNE NAKIEROWANE NA ŻYCIE)
Rok 2009 ze zgrupowania wierszy pod tytułem Nowe symboliczne nakierowane na życie - wtedy jeszcze nie pisałem tomami w sposób zdecydowany, raczej rodzajami
Mój kościół się wali
mój kościół jest pełen burzy oceanu
wysokie nierówne sklepienia raz sięgają nieba
a obok są prześwity szałasu wśród lian
i brak symfonii witraży
Ale jest już duży i taki inny, taki przewiewny
taki osamotniony i taki niepewny
czy grunt jest grząski czy budulec słaby?
Błyska się lśni
Stworzyłem potwora
już wzrokiem świdruje w przedmiot wstrętu
to może być kwiat, strzępy firanek, kawałek psiej sierści
albo nagle odnaleziony pionek z szachownicy
Liczy się to, że zetknął się z nieczystym
że ja to zgubiłem, ja to zrobiłem
Chciałem by rzeki przebiły mi skroń
Chciałem by robaki wżarły się w me dłonie
Chciałem więc wielu ujść rzek –
metod chwytania promienia w słowa
Winna jest brzydka skłonność, celowość, zamroczenie –
pełna świadomość
Nie - tu nie ma jasnego patrzenia To obłęd To bezsens
To ściana To góra To dno To ciemność
To wrogowie mej matki To bestia ludzka
To dzieci rzucające kamieniami
Po prostu nie dam ani kroku dalej Po prostu zimno mi
Po prostu coś się wytrąciło z zawiasów spadło
Wiem już, że liczy się tylko dobro, jej dobro
Wiem, że pragnę tylko swej drogi Ach...
wysoko w górach bije źródło
nie wiem co z resztą mojego życia
ale szczęśliwym ludziom zawsze towarzyszy muzyka
nauczony samotności jakoś sobie poradzę
zwinę akordy bezkształtu nie patrząc
monstra zapachów samotności
ale nie opuszczą mnie ramy po obrazach i futryny drzwi
zawsze natrafię na wykwit tego czegoś
razem splecionego w gruzłowate sygnały
dla lustra i spirali
polana szczęścia rozpełzłe mrówki
jagody i poczerniałe sady
ławice piasku
wiece topoli rozprószył wiatr
snują się błędne wiry na rzece
wszystko puszczone, wszystko rozpędzone, wytracające ten pęd
odpoczywająca Naga Prawda.
Belamonte/Senograsta, 16 october 2024
Twoja rzeczywistość
Zachód słońca jest rzeczą,
stanem umysłu czy zdarzeniem?
Na pewno rzeczą - w umyśle
Prawie na pewno zdarzeniem obiektywnym
Na pewno stanem umysłu
będącym twórczością i odbiciem czegoś
A Burza?
Jeśli rzeczą, to gdzie się kończy, a gdzie zaczyna?
Powtórzcie to sobie dla burzy
Ci, którym przemyślenia sprawiają przyjemność
Piękno jest żywotne i sprawia przyjemność
Geny zachodów, geny walizek
paczuszki wiązek wrażeń
postrzegania
Rzeczy, które sąsiadują ze sobą obojętnie
- mrówka, żaba, lis, chmura
które czasem się zjadają
- lew i owca
czasem zachwycają
- róża i my, wy, oni
Geny i fluidy
Rzeczy usłyszenia i zdarzenia
Sam jestem rzeczą, zdarzeniem, mam stany umysłu
- a może jestem stanem umysłu dla siebie -
i nawet jestem stanem umysłu czyimś...
Ktoś mnie zauważył, związał się ze mną,
albo co gorsze,
przeczytał mój wiersz ;-)
Belamonte/Senograsta, 14 october 2024
Ogrom - (z tomu TERAPIA ZAJĘCIOWA)
2014
kwiatki skrzydeł motylków
zapisane tak
by się zmieścić w rysunku dziecka
nowe życie to jest deszcz
słońce z za chmur
poeci to dzieci
ptaki wróżebne
samotna czystość
wielokrotna odpowiedź wychwycona podskórnie
i przekazana dalej
bez większego zrozumienia
nałogi pasje alkohole
nurkowania w piękno
ciężar zwłok samotność ruiny
na wiatry smoki
myśli gniją
wieczorne słońca
stare albumy
pamiętnik
czyjś uśmiech studiowany
wzruszający, rzeki nurt
koniczyny, ona, ta zielona ręka
głaskała stal i noc
Ogrom to niebo
spacer po lekcjach
wszystkie dźwięki, kolory
to są biel końca
czerń głębokości
i czerwienie, nuty ryby ryty
i ruiny
i błękity
one zostaną po nas
czułem, że wszystko gdzieś jest
nawet jak nie patrzę i że cząstka mnie
zostanie tam na zawsze
wchłonie mnie komnata ogromu
i sam albo może z innymi będę
zamknięty lub wolny
rozszarpywany w błękicie
potem wracałem
do szkoły do domu do życia
dziś na spacerze
słońce odbijało się od pióropuszy władców, było cesarzem
powitanie i kultura słońca w narzędziach
wojny, architektury - czyli przebywania w świecie
i miłości
się rozpraszało i skupiało
byłem w tłumie gapiów przejętych szczęściem
i pomyślałem o nielicznych co potrafią
błyszczeć uszczęśliwiając innych
potem były fajerwerki, niektórzy nie mogą patrzeć
bo światło oślepia ich słabe oczy
ale i tak czują błyszczący pot
to spływająca rzeka, ręka odwiecznego
mistrza bez imienia
ludzie boją się rozpaść zanim umrą
ściany rozpadu są niegościnne
nie ma wyjścia z przestrzeni bez granic
lepiej być zamkniętym w pokojach nieszczęścia
to stare matryce bólu
ale Ogrom dopiero trzeba pokonać by zamieszkać na nowo w pokoju
puls zamiera lub przyspiesza w różnicach ciśnień
dlatego jedni nurkują, drudzy się wspinają
a innym wystarczy praca i dom - czyli rezygnacja z gonitwy myśli
każdy jest trochę zagubiony
ale tylko wampiry nie wierzą w źródło Teraz
Belamonte/Senograsta, 13 october 2024
Uczucie kosmiczne (wola kosmiczna)
2024
są takie zdjęcia
drzewa lasku na tle żółtej poświaty nieba
sny nieba, sny kopuły przestrzeni
w kolorze nasyconym nie dla spojrzenia
celowego, ale danego by uciec
zapamiętana ze szczegółami ściana lasu
też nie dana by coś zrobić
poza przytuleniem się do poduszki snu
to bardziej ludzkie
niż te drzewa w „żółci“
albo nie
drzewa w żółci nie są zbędnym gestem pankreacyjnym
ale służą też dojściu we śnie do przypomnienia sobie
jej ciała na moim
bo to nastąpiło tego rana z wielu ran zapamiętanego
w tekście który jest niepotrzebny
kosmos jest nam niepotrzebny
obcy - kompres na ból życia
kompres przyrody tak dalekiej
tak większej niż pług, młotek, dziecko, jeść, pokonać
asertywnie działać przez minutę lub dwie
niż zachwycać was lub nie
Patrzcie w te gałęzie, wiry, palety niewidzialnych malarzy
jak uchodzi życie To przychodzi
wymyśleć dla Tego nazwę...
znalezienie się za życia poza życiem
czysta świadomość
smutek, rozpacz, nadaremność
użalanie, wygaszenie, rezygnacja
naszło mnie na grzybobraniu
w 52 obiegu przez cztery stany świata
pory, czasy, oddechy
nieskończoność
po 52 czwórce po pierwszej czwórce
a zaczęło się od jesieni -
Świat dzieciństwa
- bytujący działający w uczuciach poznający -
to przepuszczanie się przez lejek
który rozpuszcza rozpyla mnie
w Ogromie
Belamonte/Senograsta, 12 october 2024
Bytowania (dżonsonek)
Oddech każdego czasu jest inny
nie do powtórzenia
wspomnienia bytowania marzenia
bytujący - działający w uczuciach poznający
bytującego prozaicznie życiem zwą
a w życiu jak to w podróży się drzemie
bytowanie to dżonsonek
puszczona z deszczem zapałka patyk
rynsztokiem śledzony okiem radosnym
który pierwszy
jego czy mój
trafi do kratki kanału
Belamonte/Senograsta, 7 october 2024
sen proroczy
powracający skrawek łąki na torach
wykoszona dla krów powraca
dla dróg pociągów maszyn powraca
dla rzutu oka powraca
mała cela spojrzenia a jest ocean
a jest głusza
znów
kanwą okazuje się pochód dwunogów
ja mam swój los
ale źdźbła na torach drzewka bonzai
przenoszą w spojrzenie
przyglądającej mi się dziewczyny ze snu
sen proroczy bo możliwy do granic konieczności
Belamonte/Senograsta, 6 october 2024
Kanwa i wątek
Rozwijam się z taśmy
Co jest prawdą, a co snem
Mocą
Zdobycia kobiety, pracy, przetrwania
Geny prowadzą nie za rączkę
Wiele się może zdarzyć
Zgadnij co?
Los dorzuca swoje trzy grosze
i ci co wiedzą lepiej
W miastach zapominasz, że one do ciebie mówią
Że zacząć się chce tragedia lub mecz z tobą
w roli głównej
Nie mogę wzlecieć
Ale mogę się przyczaić jak jaszczurka
Odpełznąć w cień jak wąż
Panicznie uciec jak sarna
Mogę pocałować tą samicę
Mogę myśleć o kosmitach, bogach, światach,
orgiach, świniobiciach
Ale tylko
Na kanwie genów, zdarzeń, spostrzeżeń
Poprzez ich wyczucie, tej głębi
zbliżam się do życia
Urzeczywistniam
Pająk pociągnął za sobą, pies, wół oracz,
Królowa wiatru
Nawiązuję kontakty -
gen sieć liczba wróg przyjaciel aura orki
na Placu Broni
arbuzowa esencja gwiazda myśl
Płynięcie w wodzie zagęszczonej rzeczywistości
Belamonte/Senograsta, 5 october 2024
Odpowiedź - (z tomu Dziwny wybuch)
2024.
pieprzona pustynia
tam życie się ledwo tli
rzadko wybucha oazą
ruń murawy na stokach wzgórz
zasadzona nieznajomymi dłońmi
złożę na którymś z tych widoków swoje zwłoki
i inni będą na mnie patrzeć
odpowiedź
wpatruję się w jedną z twarzy tłumu
poznaję rysy, duszę i jej osobową konkretyzację
przebłyski, przebłysk ja w jakimś czasie
to Amesz…, to ja, to ty
Belamonte/Senograsta, 2 october 2024
Sarny w zagonach winorośli
Ale on,ja - tyran, dyktator - mi przeszkadza. W jeździe na rowerze, siedzeniu w leżaku, piciu wina, rozmyślaniu o sarnach w zagonach winorośli, rozmowie.
Wino działa, jest dobrze, to koniec lata, toczące się koło, w którego szprychy jesteśmy zaplątani i choć na ogół o tym nie myślimy, nie czujemy, to jesteśmy tyle warci, co wart odnotowania spadek temperatury, deszcz, przejście chmury owadów, cieni, duchów, snów...
Wyjście poza siebie, zmiana, przekroczenie, rezygnacja
i przejście do działania z dziania
przy kontakcie obu bezbłędnym
Kreację rzeczywistej polifonicznej fikcji
samych siebie - dyktator,tyran
próbował uniemożliwić
próbuje
żyć
Pomaga mu ona, szaman i pies
Belamonte/Senograsta, 1 october 2024
3. Ogrodnictwo
Podmiot - przedmiot zarazem. Więc zaczynamy się kształtować, obrabiać, ogrodnictwo wobec siebie, sztuka na sobie, np. strojenie się kobiet i ćwiczenia mężczyzn.
...stoły, krzesła, leżaki, pojazdy, komputery - to mechanizmy - poza nami, w sobie przynależą do wzrostu, zaniku, trwania cyklów przyrody - Rzeczywistości podstawowej - to wyższe poziomy ciekawości i badania, umysł chce poznać ogrodnika, boga, jego myśli,
a jeśli nie jego, to natury, jej budowę i mechanizm -
chyba w nadziei, że tak się czegoś nauczymy, wyzwolimy.
- Czy burze żyją? Przecież rodzą się, umierają i wracają - pierwsze analogie do nas, ale i obcość; zasady ruchu,
grawitacja to nie są zachowania celowe, tylko przyczynowe, są inne niż nasze chcenie (?). Ale jest chęć poznawania tego.
Mechanizmy muszą mieć trwałość, powtarzalność.
Ta jest dana w naturze jeszcze przed powstaniem życia, ale i w życiu - życie jest też więc jakimś mechanizmem.
Dla mnie to, co porusza życie to energia (dusza lub duch). Duch to może więź między indywiduami.
Przyrodniczość wie, że Rzeczywistość to Energia, czyli forma i treść (materia) w ruchu. A świadomość to tylko lustro.
A Historia plus Maszyna, dziecko mechanizmu danego w przyrodzie, to tego Lustra próby wtłoczenia samych siebie w prokrustowe łoże (jahwizm, marksizm, faszyzm - pseudoUnia), lub zwykłe draństwo, ruja i skur... Ruja nie jest stanem naturalnym 24 godz na dobę. Przesada nie jest wskazana. Towarzyszy jahwizmom, faszyzmom, marksizmom, rewolucjom.
Człowiek zły nie jest oczyszczony, nigdy nie będzie szczęśliwy.
Szamanie rozpalaj ogniska na rogatkach miast.
Ogrodnik bardzo uważnie się wsłuchuje w roślinę, jej kształt i zachowania i potrzeby z nich wynikające, nie może przesadzić, musi właściwie ograniczyć się do samej treści i formy róży.
A że ona przy okazji pięknie wygląda o zachodzie słońca i we włosach...
Latest comments:
4 november 2025
Yaro
dojdziemy
4 november 2025
Jaga
Jeśli dobry, to dzień cały/ dobry świt,
4 november 2025
Belamonte/Senograsta
oby się udało dojśc każdemu
3 november 2025
sam53
dzień dobry i dobranoc! nie patrzę na zegarek...
3 november 2025
dzisiaj też jest łuna, tylko nasze płuca już
3 november 2025
toż to słowa pełne słów :-)
3 november 2025
Stokrotki dwie :)
3 november 2025
czcij zwycięstwa pamiętaj o klęskach :)
2 november 2025
Weronika
Czy klęska nie rodzi się w chwili poczucia
2 november 2025
absynt
Miło mi, że się spodobał. Królestwo w zasięgu
2 november 2025
ajw
Kiedyś to była bajkowa łuna nad cmentarzem..
2 november 2025
Fajny dystansik do spraw ostatecznych ;)
4 november 2025
Jaga
3 november 2025
wiesiek
2 november 2025
absynt
2 november 2025
wiesiek
2 november 2025
ajw
1 november 2025
wiesiek
31 october 2025
Jaga
22 october 2025
Jaga
21 october 2025
Jaga
20 october 2025
ajw