Najnowsze prace:
Poezja
|
| Belamonte/Senograsta |
| PROFIL O autorze Przyjaciele (10) Poezja (278) Proza (14) Fotografia (7) | |
Belamonte/Senograsta, 11 października 2025
Do nieznanej bogini (Prawda marzeń)
samo życie zagrało w tym filmie
Jesteś Konstancją, wiosną, jedną z Charyt
i nimi wszystkimi
I sobą tylko, nowym rozdaniem
imieniem do zbudowania
afektami huczącymi pięknymi słowami
uwolnieniem sił twórczych
Kocham cię, żadnego zabijania, tylko
przepływ energii, i miłość
i walka
a po zjedzeniu anioła przez anioła
stajemy się nowym aniołem
to jest to, prawda marzeń, prosta
odkryta w sklepie dla zwierząt
wspólnie ze sprzedawczynią
w oczach nadchodzącej
nie ślepej uliczki życia
ale czułej
Jesteś wzgórzem i uliczką wśród winorośli
prowadząca do kapliczki Pana nad rzeką
Nie wielojęzyczna i pusta ale
Powierzająca, Poddająca, Odwzajemniająca
Żeby kiedy przyjdzie Alzhaimer
człowiek szybko zgasł
a sny odbite w połyskliwej łunie
na wiśni, na rzece
porwała sroka
i żeby tak ocalały
z deszczem spadły
i z zielenią księżycową wzrosły
Belamonte/Senograsta, 10 października 2025
Spływ
To nie uda się... Kiedyś rzeczką płynąłem
jego ręka mnie oddała na chwilę chwil
wolny materac spływał po drodze ważki i ryby
odczuwały mnie, a dusze tych stworzeń są zagubione
od lat. Moja trwa jak ulica Gałczyńskiego Wita Stwosza...
, a więc teraz kajaki, ludzie, koledzy do których kiedyś
się odezwę. Może to Tomek, Arek, Natalia znad rzeki,
może to te ważki i ryby sprzed lat...
Wiatr jest ten sam, księżyc, woda
, z dni zanurzonych w nicości wszystkiego, w beztrosce,
wpływam w kajak, osadzam się w grzmocie pociągu,
w szumie deszczu, w ramionach srebrnej Natalii kills Pauliny...
Teraz jej ciało jest rzeką, rzeka wyznacza kierunek do
wodospadu grozy Tekeli-li, ale to też Słońce, prawo
do uczynienia jej i siebie dziećmi szczęścia.
Zbudowania bezpiecznego domu.
... nawet po gorzkich stopniach różańca ku prawdzie marzeń...
Córka księżyca, Nel, Konstancja „mała chytra kobietka“ i
kochanka gajowego, Platon,
rzeka wspólnych modlitw. Dalej w chmury
, już tak było w wierszu sen w Trójcy, między Bogów i ich sfery,
ku Marsowi Borroughsa, ona to Królowa Marsa,
śniada, walczy po męsku, kocha jak kobieta
, tak, może się uda - dalej prowadzi linia przebaczenia,
koncentracji dziewczyny medytującej na brzegu rzeki,
pozytywne stany, łapanie motyli
, aż w sercu będzie miód i zacznie się wylewać na świat.
Inaczej nazwałbym to pokutą za lata
nie bycia szczęśliwym, nie owocującym. Stopniowe
magazynowanie dobra, omijanie piekieł.
Ona to była Angela Braun - uwierzcie w prekognicję,
obaliła mi Brauna, manipulator pozna się na manipulatorze
, ta dziwna, ta czuła, fałszywa, która (nie)zeszła z drogi,
jakiejś drogi występku, zatracenia Lary, Marii Magdaleny,
Jane Fondy w Klute, może w narkotykach, seksie, dominacji.
Dziwka w filmie szukała kontroli albo zatracenia, a miłość to nie to,
to ocalenie duszy, wystawienie na rany i rozmowa.
Więc spływ w katarakty ostatecznego rozpadu,
w planetarne bliskie nam Moce, Kozło-Ryba. Dalej
, w brzuszku moje i jej komórki stwarzają dziecko przyszłości
ważek, motyli, jaszczurek, spadające w gwiazdy wschodzące...
A czyj to brzuszek, brzuszek takiej blondynki kosmitki.
A może bogini Ziemi.
P.S. czy Belamonte to Maria Magdalena (Angela Braun
przed czy po zakochaniu się w boskim Jezusie?) czy
ślepa, nieczuła uliczka.
Belamonte/Senograsta, 8 października 2025
żałosne spojrzenie bogatej laleczki
może jako dziecko albo młoda dziewczyna
miała jakieś ideały i uczucia
ale potem sama stała się czcicielką
złotego cielca
walka nie trwała długo, bo może miała to
w sobie zaraz pod skórą
wszystko się do kasy zredukowało
może do mnie przez chwilkę też coś czuła
ale wszystko się szybko do kasy zredukowało
to jest chyba jej prawdziwa natura
przyjęła tę komunię
czasem na nią wyrzeka
ty jesteś inny - pisze
ale sam jest taka
jeśli czasem chce
to inna by już być nie potrafiła
jeśli czasem chce czegoś innego
uciec od tego, ma to w oczach
dziewczynka, biedactwo, zmęczona
surową dietą pieniądza
to inna by już być nie potrafiła
to nie to miasto, to to co masz pod skórą
kult złotego cielca
zmęczona surową dietą pieniądza i tym
co dla niego musi wycierpieć od ludzi
biedactwo
biedactwo
żadnego wytchnienia, spaceru bez celu,
roweru ot tak, tylko gromadzenie,
trzymanie linii,
odpoczynek to apartamenty i góry
ciągle na poziomie i w obawie przed
ludźmi
nie dam ci się zjeść
sory
biedactwo
biedactwo
nigdy nie nawiązała do swoich romantico smsów
w prawdziwym życiu
do danych na progu swojego domu obietnic
też nie nawiązuje
od kiedy dostrzegła że dostrzegłem kłamstwa
a na prawdę po prostu nie stać
bogatego biedactwa
a to chyba mógłby być początek przyjaźni
szczera rozmowa
Ech, ty niepoprawny romantyku
Belamonte/Senograsta, 7 października 2025
Wyobrażenia ołtarzowe
noli me tengere
równiny bezpieczne i nudne
zimny cel
góra okrucieństwa
ciepły
zmierzch u wrót wód pełnych kijanek
snów
I.
wyobrażasz sobie rękę podaną tonącemu
w ostatniej chwili przed powrotem
dno witające przybysza miliardem łez
i Matkę Boską na brzegu...
ołtarz, płacząca wśród mężczyzn,
mdlejąca z bólu
Może to Matka która potem będzie w niebie
On z Nią w Niebie
Zawsze była, jest z Nim
Kochanka czy Matka rozpacza?
Kochanka czy Matka jest z Nim w Niebie?
W sercu ołtarza
Ta sama kobieta, a różne czasy?
A może w tym samym czasie ta sama kobieta
A może różne kobiety
A może różne choć ta sama
1.
Odszedł do Ojca
Matka rozpacza, że odszedł do Nieba Kochanków
Czy Kochanka, że odszedł do Nieba Ojca?
Ta sama kobieta w różnych momentach
2.
Ale ja wolę myśleć, że to Maria Magdalena
Matka Ich zawiera, to Serce ołtarza
Natura jest u Ojca i On idzie do Ojca i do Natury
Natura staje się prześwietlona rozumem, świadomością,
wiedzą, ale to strata którą trzeba opłakać
Poprzez głęboki sen dociera się Tam za Matką
Kochankowie muszą się spotykać
Podwójny byt Tu i Tam - lustro odbiło? - Nie, to My
w ruchu, w rozpadach i złożeniach,
może nie w pełni zrealizowani, ale
czekający na ciał spotkanie
życia zawołanie
Jestem i Tu i Tam - to już było, to będzie,
to świat Brahmana
Nie wiem, czy Tam to dół czy góra -
to moje pełniejsze istnienie, niezniszczalne -
Kto w to wierzy - w tego atmana - ten wejdzie
w świat :
Balu u Salomona, boginki leśnej Aranjaki,
nieprzejawionej Pełni zza zasłony
zza rzęs bogini przebłyskujący
brzeg
II.
albo aligatora rozszarpującego ciało i ciało
nowej ofiary,
może nowy samochód
Nabicie na dwa pale i smutne opadanie
jak piękny mroczny sobowtór Madonny śni
Czy wspólny rejs rzeką w głębię słońc
Belamonte/Senograsta, 6 października 2025
duma plebsu, duma pieniądza, duma frajera
Gdy wyobrażam sobie, że mówię w imieniu kogoś, albo że jestem
tym kimś i mówię w jego imieniu to, jak on sobie mnie wyobraża -
pozostaję w sferze mnie-mań, nie mam siebie, ale mnie łapie i łapie,
ale gdy mówię szczerze we własnym imieniu, to wychodzi już
prawdziwiej, mi przynajmniej, bo nie udaje, tylko, że wtedy to już
nie brzmi bardzo dumnie, ale to jedyna sensowna duma własna,
patrz pokora.
Przejdźmy do ilustracji tego jaśniejącego wywodu.
duma pieniądza
tak wiele straciłem
tak się zeszmaciłem
ale mam je, mam
pora sobie powetować
pora się zabawić
pora się pokazać
moja kolej gnębić
najlepsze dziwki, najlepsze szkoły,
najlepszy mąż, dzieci
złote klamki i kible
apartamenty
pora wydać prawie wszystko na specjalistów
duma plebsu
mam czyste sumienie
jestem uczciwy
nie mam kasy
co ja mogę
najwyżej piwo za 2 złote
w bramie
nikogo nie krzywdzę
zwykła żona, zwykła szkoła...
kible i klamki są od otwierania i srania
nie od błyszczenia
34 m kw.
pożyje dłużej, bo nie wydam wszystkiego
na specjalistów
duma frajera
mnie wystarczy co mam
jestem wariat
czy pieniędzmi bym ją zdobył?
nie dam rady być nikim i spowiednikiem
tym bardziej że „Into in my arms, och Lord“
cierpliwie poczekam na efekt mojej oschłości
chcę wracać do chwil dobrych z nią
nie sprawdzać urojeń
byle do przodu
kolejny stracony kontakt?
za coś byłem lubiany?
czy to była gra?
muszę sam sobie pomóc
nie wierzę w swoje kompetencje
ale spróbuję
Belamonte/Senograsta, 3 października 2025
Otrzepywanie się
Dom to jest takie coś, gdzie się możesz puścić ścian, lin,
kontroli, gdzie odpoczywasz. Czy w domu pracujesz?
Pracujesz swobodnie, spontanicznie, jeśli służących nie
masz, jest podział ról. Wzajemne łowienie zwierząt, dzieci
pomagają, mąż skóruje, ona gotuje, sprząta i pięknie wygląda.
U niej się to zaburzyło.
Ale są i promienie, lasy, łodzie liścia na rzece, gwizdy pociągu.
W nich też chcesz zamieszkać, stracić siebie, puścić.
W nich nie pracujesz tak, mając innych na uwadze, ale one
przychodzą do ciebie w domu w porze sjesty.
Gdy jesteś samotnikiem, nie zawsze dobro jest wytwarzane,
tylko szczęście we dwoje i rozdawanie go cię omija,
a zostało to spowodowane przegraną w walce, umysłem,
uczuciem i ciałem, o miłość erotyczną. Może ci
wmówili, ci co podglądają, zazdroszczą, a sami nie mają,
że to grzech.
Zatracenie w domu publicznym, w sztuce, zatracenie w orgii
też jest potrzebne, przyjemność, ale nie wolno budzić się nad
trupem dziecka. Równowaga, więc zatracenie, zrzeknięcie się siebie,
bycie wykorzystanym i czerpanie z tego przyjemności, etap życia,
też umiejętność dla osiągnięcia Pełni.
Nie ma sensu bać się wspomnień i szantaży, to potępianie siebie i
innych, co powinno dyskredytować to zatracenie ze szkodą dla innych.
Żeśmy się otarli o przepaść to nasze bogactwo.
Mogła być manipulatorką i tyranką, może w tym się zatraciła,
a ludzie się zbuntowali.
Lecz jeśli ktoś się odnalazł i chce zatracić znów w promieniu, miłości,
szumie gnicia gwiazd, to niech to robi, a nie śni o tym na jawie.
No i przesądy klasy, pieniądze, naprawdę triumf elit to nie triumf.
Córka księżyca przestraszyła się przepaści zatracenia w sobie
i teraz założyła zbyt sztywny gorset, służby rodzinie, opinii, stłumienia.
A więc ja miałem być jej odskocznią, zatraceniem zastępczym, ale
na Boga, ja jestem z tej samej gliny, ludzie są równi.
Co to pieniądze robią z ludzi. I dążenie do władzy, do kontroli.
Jego w umyśle zdradzała ze mną, mnie jak zapewniała
cieleśnie z nim, a ja myślę, że jest ofiarą własnych manipulacji.
Belamonte/Senograsta, 1 października 2025
Trucizna
Ariadna ma tą nić, która wiąże nas z samym sobą
W jakie byśmy nie zaszli dale i labirynty
zagubili godność, dumę, przyzwoitość -
można wrócić do siebie.
Duszę wysłaliśmy na zwiady w te mroczne rejony
- mszczenia się, nienasycenia, pogardy,
nieczystego sumienia -
czy to nasze ja się zaplątało, zagubiło?
Dziady stawiały kroki na równi z nami.
Życie - trucizna zła zatruwa duszę i zatraca ja.
Utrata duszy dokonuje się jednak głównie przez
uczynienie zła tutaj
wobec roślin psów ludzi gwiazd.
Każdy z nas jest szczególny i ogólny,
dusza zlepiona z wielu dusz, wybór i możliwość.
Więc dusza jest zatruwana w głębiach człowieczeństwa.
Jest Norma Życia dla Człowieka.
Nie wszystko koncentruje się na powierzchni, ciele,
płytkich historiach nie poruszających serca.
Tak od góry do dołu psuje się dusza.
Ale i od dołu coś biegnie ku powierzchni,
pchające skład lokomotywy,
jakiś Dziad rekin anioł.
Na tafli się spotykają.
Dusza-realizacja-Świat.
Świat to jej przedstawienie.
Przedstawienie się oddala, traci kontakt.
Na tafli Jaźń, aktualność, czas,
słodki ciężar sensu, ucieleśnienia,
wyboru wyobrażeń Angelo.
Stajesz się Kłamcą w ucieczce.
Nieprzyjacielem stworzenia. Jaka szkoda.
Tracisz rysy. Ariadno, gdzie i jak biegnie
twa nić powrotu
zagubionej duszy do samej siebie?
nić serdeczności międzyistotowej
im jej więcej tym lepiej
nigdy nie będzie idealnie
orgie, pieniądze i władza nie zmienią tego,
że obumierasz
zresztą orgie to może kiedyś
teraz za seks wstawiasz seksi urodę
nawet nie zdrowie
jeśli coś pobudza ciało to pewnie musi być nieźle
brutalne
jeśli coś podnieca mentala to chyba tylko sieć kłamstw
Clarimonde
w jakie dale i utraty...
zimne cele...
Hanns Heinz Ewers „Pająk“ - tam Clarimonde
Belamonte/Senograsta, 29 września 2025
Polowanie
Na co właściwie polują ludzie, o czym wciąż marzą?
Nie mówię o tych, co tylko toczą się ku pochyłości grobu
nie wiedząc, że żyją, zombi dnia codziennego
Triumf elit
Polują, łowią w sieci swych planów i wyrzeczeń
Panią Rozkosz, wróżkę „zrodzoną przez leśne kwiaty“
i pochyloną nad fallusem uśmiechniętą boginię
Waldumę, Korę, Inannę zstępującą do podziemnej siostry
i Królową Przeklętych wypełzającą na świat
życie w życiu ucieleśnione
One kontrolują to, jak są uwodzone
Uwodzą będąc uwodzone
My tak samo będąc uwodzonymi, przyciąganymi
uwodzimy
Staramy się kontrolować stopień opętania
Chcemy by on,ona stracił pierwszy głowę
Wpadł w nasze sidła
To udane polowanie, zdobycz, nasza ofiara
posłuszna zachciankom, zresztą może
to zabawa - jak zabawa kota z myszą
się zaczyna -
może chodzić o rozmowę o książkach, o drinka,
ale przecież w pierwotnej puszczy chodziło o pożarcie
Pożarcie zmieniło się w przyjaciela, który towarzyszy
samotnemu łowcy,
który dając tą odrobinę ognia wewnętrznego
w lustrze
dał radość życia, upojenie pięknem
łez
„Bo piękna jesteś przyjaciółko moja“ - i złowili rozkosz, szczęście
Przemieszczenie, nie sublimacja
A wróżka z kwiatów i ta czująca w sobie węża,
z dzieckiem Madonna i Królowa Wiatru z włócznią
nagle się mylą i popełniają freudowski błąd, który tym razem Ja
łowca złowiony, wygrywający przegrany
wykorzystam
„..Chciałabym mieć wiele ważnych i ciekawych opętań...
...Czułabym się komfortowo pokazując ci swoje zdjęcia..."
Czyż na tym nie można zbudować nadziei
na nieodtrącenie zdobywcy Aleksandra W.
Przebaczenie Wspólne zanurzenie w grzechu poetów
Gdy jelenia z mojego wiersza dopada polowanie
ten bierze ostatni oddech zachwytu
i widzi odwłok ważki zanurzony w rzece
Polowanie na życie
Na rozkosz
Na ważkę
A może to życie poluje i przytracza nas sobie do siodła
Belamonte/Senograsta, 28 września 2025
samo życie
„Ale dziś miałem sen, piękna blondi, włosy mokra włoszka,
wchodzi do fryzjera na Rocha, gdzie doręczam listy we śnie,
bo w życiu na innej ulicy..
Dziwny to fryzjer, bo zdjęliśmy buty, może manicure z tej okolicy,
gdzie mieszka ta blondi i ta ruda numer dwa.
W każdym razie była cudowna, rozmawiała, żartowała
i kazała mi wyjśc ze sobą. Ludzie u fryzjera patrzyli na mnie
z podziwem, a może litością, jak szukam tych butów.
Chyba jej nie dogonię, nie dogoniłem.
Może na razie tak ma być.“
*************
Śnimy sny i je interpretujemy.
Wpadła tam na chwilę, by poprawić włosy.
Może potrzebuje kości, grzebieni, włosów, informacji.
Mokra Włoszka. Rozmawia. Niczego nie rozumiem.
Jestem zachwycony. Jest przyjazna.
Każe mi iść za sobą. Mogła być boso, mogła być
ubrana, mogła być nago, mogła coś mówić.
To było samo życie.
Nie mogę znaleźć butów. Ona wyszła.
Obecni patrzą na mnie ze współczuciem, kpiną i
podziwem. Może powinienem za nią wybiec boso,
albo zadbać o buty, podstawy, odróżnianie prawdy
od kłamstw. Co to za fryzjer, gdzie zdejmuje się buty?
Nawet o tym nie wiedziałem, że jestem już bez butów, sic.
Może to kostnica, dom umarłych nacyzów,
żywcem pogrzebanych. Salon piękności, tatuażu.
Potrzebują świeżej krwi, a może pieniędzy.
Może te listy to wieści dla zmarłych i od nich dla żywych.
Utknąłem tam, w przejściu życia w śmierć, snu w jawę.
W ogóle to punkt węzłowy. Zakład ten przypomina też
salon tej pani lubiącej grzyby, co pielęgnowała mi stopy,
a ja boję się grzybów, sfera obłędu.
Tam też spotykają się drogi Angeli Braun i tej blondi z tramwaju.
To miejsce, gdzie żywe trupy egzystują, stroją się, jedzą, wydalają,
ale już nie żyją, kraina lalek. Wonderland. Utknąłem,
a pomimo tego przychodzi tam ona i mówi. - Wyjdź stąd za mną.
Zostaw góry listów, smsów i urojenia winy.
Jezus Maria, kiedyś śniły mi się góry na tym rejonie,
tam ich nie ma, ale może w snach Angeli Braun były.
Myślę, że to ta blondi z tramwaju, albo nieszczęśliwie zakchana
blondi Ariadna znad rzeki, użyczyły większości twarzy
wyzwolicielce z matni.
Przeczytałem, że Roch miał psa przyjaciela, co nie dał mu w lesie
umrzeć z głodu. Wierzę w to. Ten psiak mi został,
chwyta mnie za rękę co drugi dzień.
Patron chorych, a więc i zakochanych w wampirach.
Odsunął się do lasu, by nie zarażać i żeby się nie zarazić.
Skąd ona wiedziała, że to chodzi o włosy, ten uśmiech, jakby
mówiła - Takie jesteśmy, ale nie przejmuj się tym,
życie to nie tylko narcyzm.
Kłamstwo o myciu włosów i że o pierwszej jadą, a była druga.
Przebudzenie.
Tamta swoimi włosami otarła stopy ukochanego.
Ta je podobno myje.
A kogo wysyła na spotkanie z przyjacielem, albo kimś więcej?
- może z jeleniem, ofiarą polowania.
- Zostaw im fryzowanie się, frymarczenie wdziękami, ploty, lęk.
Chodź za mną.
Roch umarł na skutek formalności przy przekraczaniu
jakiejś granicy.
Uważać przy przekraczaniu granic, nie jesteś samym życiem.
Nawet pomiędzy ulicą a domem, dniem a nocą, żartem a powagą...
Na początku jest trochę ciężko wyrwać się ze szponów sekty
żurawio-jastrzębio-lisów, ale są różne blondi i nie tylko.
Jezus był Tym, który poświęcił się dla samego życia.
Nie rób z blondi swojej suki.
Nie którzy ludzi, jak Dziady i duchy, utknęli w przejściu do życia.
Dziady to siła wielu, instynkt, każdy mój akt. Śpią, ale dają mi
życie. Są obok ludzi w salonie.
Jeśli chodzi o buty, żadne nie były wystarczająco moje, a bez nich,
bez sposobu życia, trudno iść za życiem przez życie, a może
chodzi o zasady.
Ale tak w ogóle to mogła być także jej dusza, grzeszna i święta,
przecież dusza każdego z nas jest duszą samego życia. Amen.
Pomóż umarłym wygrzebać się z grobów, człowieku sam na wpół żywy,
pomóż sobie, pomóżcie sobie.
Belamonte/Senograsta, 26 września 2025
Bajka o Misiu
Niedźwiadek Niua, żaden drapieżnik,
szukał jaskini w pobliżu domu bogini.
Ale tu nie ma miejsca.
On go nie zauważa i toleruje jako
nieszkodliwego żebraka,
ona przy nim raczej jak pastuszka
po kolędzie, co zaśpiewa, przyjmie
łaskawy datek i sobie pójdzie.
Broń Boże nie wpuszczać za próg.
Można sobie poesemesować o wszystkim
o przyjaźni, o lękach, o miłości, fajnie.
No więc Niua idzie szukać lepszej
okazji do zabawy w miłość.
Ewidentnie w tej bajce miś, się nie
zaprzyjaźni z dziećmi dziś, bo są
z odmiennych sfer monetarnych.
A poza tym, co ludzie powiedzą,
Lady Nie-Chatterley i listonosz,
widziani razem na grzybach, na spacerze,
na rowerze, fopaux.
Ostatnie komentarze:
13 października 2025
sam53
pigwy czy pigwowce?
13 października 2025
Weronika
Borowiną.
13 października 2025
o Jadwiżkach pierwsze słyszę, ładnie :)))
12 października 2025
Belamonte/Senograsta
Angela Braun,
12 października 2025
Jaga
Jadwiżki (w moich stronach tak nazywaliśmy
12 października 2025
Podoba mi się to wyznanie, marcinki dadzą się
12 października 2025
ais, bardzo miło że tak zmysłowo to odebrałaś,
12 października 2025
to on mówi czy tetu, mysle ze woda mówi i kamień
12 października 2025
kurczę, źle się dzieje w państwie duńskim,
12 października 2025
violetta
Kocham Marcinki:)
12 października 2025
Wspaniale, do przyszłego roku, chyba, że odwiedzę
12 października 2025
jadam na świeżym powietrzu... z motylami :)
13 października 2025
sam53
13 października 2025
Jaga
13 października 2025
Yaro
13 października 2025
wiesiek
13 października 2025
sam53
13 października 2025
smokjerzy
12 października 2025
sam53
12 października 2025
sam53
12 października 2025
sam53
12 października 2025
Marek Jastrząb