Najnowsze prace:

Poezja

	Belamonte/Senograsta
	PROFIL O autorze Przyjaciele (10) Poezja (263) Proza (14) Fotografia (7)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Belamonte/Senograsta, 16 lipca 2025

UNIA (z tomu z 2023 Miejsca opuszczone)

w tych miejscach opuszczonych
jestem ze sobą ale chciałbym na brzegu
jeziora być z tobą
z naturą mogę przypomnieć sobie ten
zapomniany dźwięk światła

to polega na byciu światem
światłem trawą jaszczurką niebem
tym wszystkim
żaglówką lasem i tym czymś w tym
tym ja które się obejmuje
prawie zatrata realności
świata i siebie

a jednak żmija mogła zabić
łabędź milczał rozpaczliwie
myszka uciekała
gardło rzygało pierwszym winem
konie zrzucały

więc gdybyś się zjawiła to nie była byś
i była przeze mnie stworzona
narodzona
na własne pocieszenie

była byś tak dziś ze mną
zapraszasz mnie na koc
ja zapraszam cię też w koc
bez ubrań ciał i rozdzielenia

a nie jest to naiwne
że natura uczy dobra
zwierzęta się zjadają
ale w ich dobrych i tępych oczach
rodzi się czasem zrozumienie
mieszka w nich Czas i pamięć

Zrozumienie że wspólnym wrogiem
jest śmierć i entropia
Bo rozum w liściu i krowie może to pojąć
Wierzę więc w unię i rozum zwierzęcia
który obozów koncentracyjnych nie wymyślił

Czas i pamięć Kim jest Maria
Ano przed urodzeniem była babcią, dziadkiem
gwiazdą
gwiazdą jest i teraz
potem wstąpiła w niemowlę
dziewczynę a po śmierci
w ziemię, las, wiatr i dzieci
noszące jej geny, lekcje wychowania

więc świat ty świat
więc rozum wesz fiołki człowiek rozum
Zapomniany dźwięk młodości
słyszy Senograsta

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 13 lipca 2025

Piękna Góro (Sprawność)

Piękna Góro – to jest tak jakbyś miał już nigdy nie pojechać w góry.
Jakby ktoś je wziął i przeniósł na inną planetę, a ty o nich pamiętasz, że były,
a potem myślisz, że może jednak były snem.
Albo już jesteś stara i nie jesteś w stanie zejść ze schodów,
i myślisz że bieganie było snem młodości,
a nikt cię tam nie zawiezie.
Już nigdy nie zobaczysz gór, zniknęła synchroniczność –
świadomość kocha górę i cudowny zawrót głowy.
Chcesz tam rozsypać swoje prochy, wielki będziesz mieć nagrobek.
A ja w ziemi, jaskini, kość, robak, rzeka snów materii.

Będzie się trzeba nauczyć bez tego żyć, bez seksu, gór, biegania,
bez wzroku, słuchu…
Stare psy śmierdzą wnoszone po schodach, nie to co szczeniaczki.
Pozostaną wspomnienia, sny, marzenia.
Jeszcze jesteś, jeszcze piękna, jeszcze miłość do gór trzyma uśmiech,
błysk w twarzy, jeszcze jesteśmy w miarę sprawni.
Czy można żyć bez powietrza dla Ducha Świętego?
No można, bez Ojczyzny, bez Miłości, bez Moralności, bez Rozkoszy, bez Wysiłku,
bez Sensu.

Poza fizjologią i poezją – sama pornografia i poezja są złe – to trzeba zjednoczyć..
Szukać w seksie, prawach natury, sensu, nie błądzić w obłokach i pyle,
ale widzieć ducha w materii (Fechner, Maeterlinck i inni pewnie też,
Reymont).

Ktoś je wziął i przeniósł, jak żyć bez gór młodości,
synchroniczności, rozumiesz Piękna Góro, Piękna Córo
Matko Boska Kochanko, co zdeptałaś węża albo dałaś mu tylko
stopę do pocałowania, może tylko się na nim wspierasz,
na wężach Lilio.

Uśpić się, zamknąć oczy – jasne że nie. Góry są, były i będą.
Ciągle powstają i Życie się na nie pnie, by oczyścić się z zarazków i much i kleszczy
i pić Światło Słońc, odczuwać tęsknotę za Życiem Wiecznym.
Eksplorować jaskinie, bo wektor biegnie i w głąb na ich skórze.
Góry to kopalnie.

Piękna Góra nogi pokazuje, jeździ na ścigaczu, zbudowaliśmy Motor,
on jest urzeczywistnieniem marzenia o Woli Mocy,
zawiezie ich w Góry, albo do jakiś Muzeów,
koszmarnych starych rzeźni, gdzie już kiedyś umarli,
ku Przeznaczeniu.

I dlatego się spotkamy gdzieś w morskiej toni
We wnętrzu albo na skórze Smoka
W prześwicie niebieskiej tkaniny
Sny się spełniają, to coś znaczy
Belamonte

Przyjmijmy transformizm, reinkarnację, ducha świętego, wiarę w perfumy
i filozofię kochanków
„czego oczy nie widzą tego sercu nie żal”

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 10 lipca 2025

Scalenie ja

Natura jest drogą. Los przeszkodą.
Dola wypadkową.
Los oszałamia obcością.

Ostatnio czuje tego siebie, obok innych oczywiście też,
spokojnego, przyczajonego pod skórą.
Jest to dobry mister Hide.
Może dobrze, że ma wrogów,
gdyby był sam, byłbym
sam, a tak musi abdykować na pewne chwile,
albo to są właśnie
jego urzeczywistnienia.

Podziela chyba moje zachwyty o dziewczynie na motorze,
niezbadanej do końca,
i oby się poczuł zobligowany,
do nie spieprzenia tego -
chyba się czuje, czuję.

Chyba nie jest wyrzutem,
albo instynktem samozachowawczym
tylko.

Jestem blisko scalenia.
Jestem samookreślający się.
Nauczycielki i nauczycieli mam i miałem,
ale teraz mogę zrobić, co mnie się spodoba.
Albo chwilami znów uciekać po jakimś aktywatorze
wstrętu, winy,
przed bestią, przed sobą, bez nadziei sam.

Żegnaj brudomanie, tato, mamo, koledzy.
Witaj erotomanie, czytelniku, pisarzu,
dziewczyno na motorze...
Witajcie i żegnajcie mamo, tato, koledzy, czytelniku...
Prawda nie ubiera się w cudze gesty, słowa, myśli,
może nawet milczy.
Prawda jest Naga.

Może się łudzę, bo zaniechałem życia towarzyskiego.
Jesteśmy zbudowani z obrazów innych,
trudno nam mieć w garści samego siebie.
Ale przecież prawda wychodzi w działaniu,
w głosie bólu i rozkoszy.
Tego się nie da kopiować, to jest prawdziwe.
Prawda więc jest Nagą Wojowniczką.

https://youtu.be/JVveQjGx-7A?feature=shared

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 9 lipca 2025

Wyobraźnia może być niebezpieczna 5

5. Lady Paulina (Jaskinia)

Gdy zapada zmierzch cały świat staje się jaskinią.
Jej ogród drzew też.

Wchodzę do jaskini i znajduję się na dnie morza
pośród świecących w ciemności obiektów.
Mrok jest zaczajony, a światła przyciągają i odpychają.
Matka jaskinia wzięła syna na przechowanie
trzydniowe-trzynocne. Wychodzi. Był na podwórku,
w lesie Lady Pauliny na dnie morza. Był rozproszony.
Nie było go.

Ale się złączył ze swoim trwaniem z czasów piętnastu
minut sławy, seksualnej atrakcyjności i umysłowej
sprawności i po nocy wraca.
Lady Paulina, matka ziemia go wypuszcza
jak Sindbada Żeglarza podziemia okropne.
Wraca na świat, gdzie czeka już Lady Paulina dzienna.
Której podwórko jest w jaskini na dnie morza w nocy.
A w dzień w miasteczku wśród skał.

To była śmierć, ale pokonana została. To jest obłędne.
To nie ma znaczenia. Znaczenie ma przemierzanie drogi
jak można najdłużej razem. Jako lwy, psy, chmury.
Trzeba mieć ze sobą wiersze i dzieci.

Zagubimy się po wejściu do jaskini i po wyjściu z niej.
Julia wchodzi za Romeem. Romeo za Julią.
Wychodzą ważka i jaszczurka. Byli na urlopie.
Potrzebowali zmiany przyzwyczajeń. Odnowy.
Może już irytowali Lady Pauline, która przecież ich kocha.
Może nawet Lady Paulina dzienna potrzebuje zmiany
przyzwyczajeń.

Czego potrzebuje Lady Paulina?
Jej samotne wieczory, gdy jest wróżką, bawiącą się
dziewczynką. Zabawa to ucieczka przed rzeczywistością.
Powiernik marzeń i snów? Przyjaciel? Kochanek?
Nie jest zła. Umie kochać. Dziwactwa wskazują na
niezaspokojenie. Trauma jakaś z przeszłości.
Nigdy się nie dowiesz. Świat bajek. Wyidealizowane
obce kraje i ludzie z tych krain. Bardzo miła dziewczyna,
bardzo piękna kobieta. Chyba brak jej różnych rzeczy.
Może zainteresowania. Kontaktów uczuciowych.
Może niacyny...

W jedno z drzew w ogrodzie Lady Pauliny trafił piorun
lub gwałtowna fala, ale nie wiadomo, co to znaczy.
„Trochę straszne, ale niech tak zostanie“.

https://youtu.be/fbp0bET06wc?feature=shared

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 8 lipca 2025

Sarna

biegła ze mną niosąc korale
w potokach zatrzymywaliśmy się dla ochłody
woda z gór pięknie lśniła na jej sierści, oczy dwie krople
przystanki wśród śmiechu i szukania dojścia do wód ziemskich i niebiańskich

orzeźwieni w podróży donikąd
w pogoni za chłodem, jasnością i rozpływającą się przyjemnością
nieintencjonalne śmiechy, spojrzenia, grzech czysty
odpoczęła dusza gdy zasnęli tyrani

zło zostało inaczej zdefiniowane, krzywda duszy odsłonięta
powrót przed nami, na razie czuć fazę wstępującą drogi
która nazywa się oddalanie i ucieczka
wyjęliśmy pokarmy by zjeść bluźnierczą ucztę

granice człowieczeństwa i zadowolenia maluczkich
zostały przekroczone, wody nieba zaczerpnięte do dzbanów
smutki przepędzone, powrót przed nami
dla marynarza domem może być cały świat..

..i oto leżą dysząc, po czym zrywają się znów
do biegu bez końca do końca, przez wodę ogień skały zwierzęta i znów wodę
łapiąc ten piękny ruch i odczucie
wiatru w biegu, jasny kontakt z kolorami, koralami

pieszczota fal jest obojętnie wszechobecna

liczba komentarzy: 3 | punkty: 3 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 4 lipca 2025

Wyobraźnia może być niebezpieczna 4

4. Miara

Czym lepiej zmierzyć gwiezdnego przybysza?

szklanką wody czy poezją
a może pracą

wystarczy coś ofiarować, ale nie wiadomo ile
dający i biorący nie wiedzą
wierzymy, że drzewa potrzebują naszej miłości
a może tylko wody
a może naszej śmierci
ale dokładnie, obliczalnie nie można wesprzeć
liczba jest nieznana
gesty są niepoliczane
ale liczba się ustali
równowaga składników, sił
ale można przelać Asparagusa -

Lej na spodek
Zostaw wybór
Bez jakiegoś minimum coś nie zadziała
Witaj Normo
Paola wie o co chodzi?
Ona wie.

Coś się ustala. Tu o coś chodzi. O co?

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 4 lipca 2025

Wyobraźnia może być niebezpieczna 3

3. Belamonte lub Senograsta

Belamonte to moje lubienie kobiet i moja kobiecość
Senograsta to wypowiedzenie im posłuszeństwa
Ważki i jaszczurki kochają rozpalony piasek
Jaszczurki zjadają delikatne ważki,
i te przestają trwać
Ale ci będą saunować w wieczności,
mnożyć, łączyć, rekonstruować
pod okiem miłości
SenBel

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 3 lipca 2025

Wyobraźnia może być niebezpieczna 2

2. Wyobraźnia

Wyobraźnia to jaszczurka zmieniająca się w ważkę
i na odwrót
czujące, marzące, stwarzające lustro
świat żywych
wychodzących sobie naprzeciw
obrazów
plecy - motyl, kark - ważka,
jaszczurka i ważka w wierszach
i w lesie

kiedy uczucie pożre myśli
albo myśl uczucia
albo gdy się zrównoważą
pojawi się działanie
ważkę i jaszczurkę trudno schwytać

Wyobraźnia to ważka zmieniająca się w jaszczurkę
Tak można pochwycić Gwiezdnego Przybysza
Poezja to świat obrazów synchronicznych
A synchronia jest erotycznie realna
Albo oszukuje mnie wyobraźnia
Ale przecież nie zmyślam

Jestem w w kontakcie z żywym lustrem

https://youtu.be/UFDuD46dEYs?feature=shared

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 3 lipca 2025

Wyobraźnia może być niebezpieczna 1

1. Policzalne, niepoliczalne

gwiazdy są niepoliczalne
piasek policzalny
ten pod ręką, gwiazdy za daleko
by je wsypać do klepsydry i patrzeć jak ciurkają
z kranu
woda gwiezdna, dużo kosmicznego oddechu

gwiazdy to tuman, fala i dalekość
piasek to bliskość i skupienie
czas z nią przesypuje się jak piasek i jak
pył gwiezdny
ta plaża jest ogromna
zależy od porcji którą chcesz zjeść i zbudować
ciało świadomości

https://youtu.be/CDy4V2Mmm-c?feature=shared

liczba komentarzy: 6 | punkty: 2 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 2 lipca 2025

Wierność

ona pamięta jego z czasów młodości. on ją.
on pamięta uczucie zakochania i ona.
trzymają się tego wiernie.
podają sobie szklankę wody.
spletli się subliminalnie. dwoje bluszczu
okrywającego mur obozu. kosmosu. drzew.

a w historii ich miłości historie wszystkich
walk bogów z ciemnościami. koło ratunkowe.
wzrok duchowy. najstarszy zakon.

i ja pamiętam jakieś sny. uczucia. nadzieje.
miałem muzy. ale nie jestem wierny.
jeszcze nie znalazłem koła ratunkowego
wierności. ale zbliżam się. nie jest to tak
wyłączne.

ciągle coś się zmienia :-) jest dzieciństwo. jest
matka zwierząt. są zwierzęta przyjazne
ale mnie nie ma.
chociaż towarzysz podróży się pojawił.
chociaż zjeżdżam sankami z górki.
chociaż piękna jest ta muza.
chociaż jesteś piękna.

to chyba tylko morze - grób rzek, i góry -
ich kolebka. tylko im wierny.

Ale przecież ona to ty. To Belamonte...
To chyba znalazłeś siebie rzeko. Swoją
górę i swoje morze. Ale w międzyczasie
narodził się jakiś Senograsta.
Ale Belamonte to kawał ciebie.
Belamonte to twoja muza odnaleziona.
To materializacja twojej animy.