Latest items:

Poetry

	Pietrek
	PROFILE About me Friends (10) Poetry (236) Photography (1) Diary (17)

latest best rating most commented

Pietrek, 31 december 2013

2014

rok nowy tuż a ja
po staremu stary

i jak tu nie wpaść
w fosę pokoleń

kiedy most zwodzi
wciąż w górę i w dół

____________________________

Do siego Roku!

number of comments: 12 | rating: 8 | detail

Pietrek, 8 march 2012

dobrego dnia

rankiem
spotkałem boga

tyciego

majstrował coś
przy pomarszczonym listku

tylko jemu
potrafię pomóc
powiedział uśmiechając się ciepło
dobrego dnia

dobrego

number of comments: 12 | rating: 18 | detail

Pietrek, 1 june 2012

*
neurastenia podobnie jak kobiety
mężczyźni pluszaki czy kodeksy honorowe

najczęściej bywa kłamstewkiem

to mechanizm obronny na podobieństwo
inteligencji którą zwykliśmy przeceniać

doskonała pułapka zawsze pełna
i pusta zarazem

aureola każdej mandali promieniuje
świtem i zmierzchem
lecz co naprawdę zawiera się w finezyjnym rysunku

mądrość i harmonia siostry niosące ukojenie

- daj spokój! - o tak, o to się modlimy

*

tiulowe zasłony moskitiery
można do woli tłuc w nie pięściami

a ja tak chciałbym być eksplozją ćmy
szaloną afirmacją płomieniem w płomieniu

tycią supernową
na miarę naszego mieszkanka

raz jeszcze
rozpłynąć się po twojej siatkówce
otulony powiekami

tuż przed snem

_____________________________________________

*Mam nadzieję że Pan Jacek Dukaj wybaczy mi, że pożyczyłem od niego to piękne i inspirujące słowo

number of comments: 11 | rating: 10 | detail

Pietrek, 12 march 2012

kalahari

1.

jakie urocze są dzikusy

radośni opaleni malcy
bawiący się zaostrzonymi patykami

zróbmy im zdjęcia z samochodu
jest zbyt gorąco
i słońce ze złej strony świeci

te fotografie będą malowniczo blednąć
na naszych betonowych ścianach

aż zapomnimy o safari
wstydzie grzechu

i o raju
z którego nas eksmitowano

2.

jestem buszmenem
o smukłym ciele
dwunastolatka

nie posiadłem niczego
mam wszystko

lekko stąpam po piasku
natchniony słońcem

zatrute strzały niosą sen

przepraszam że cię skrzywdziłem
gazelo córko wiatru

musimy jeść

moje tłuściutkie
roześmiane dzieci

niech nie poznają nigdy gniewu

szafirowych ogrodów obłudy
autostrad samotności

3.

codziennie
znikają z pod moich stóp
ziarenka pustyni

kiedy ich zabraknie

rozsypię się
po wydmach nieba

otulony gwiaździstym
westchnieniem

boga którego imienia nie ma

nawet
w khoisan

number of comments: 10 | rating: 9 | detail

Pietrek, 21 october 2013

niewole

zabiją ich wszystkich

a my bezpieczni w kamizelkach
logo – no – logo spacerujemy
promenadami

dewocje promocje bajdocje
humanitarne esemesy

kurwa ile jest w stanie unieść
eter współczucia i troski

a oni i tak
zabiją nas
wszystkich

śpijmy spokojnie
śmierć we śnie jest
błogosławieństwem

number of comments: 10 | rating: 12 | detail

Pietrek, 17 august 2013

partenogeneza

mama biła mnie drucianym
wieszakiem do ubrań
później płakaliśmy razem

wujkowie przychodzili chwytać
mamę za krocze płakała wtedy

zawsze sama

wszyscy oni powysychali jak owady
pozostawiając puste skorupki
w nieodkurzanych zakamarkach

pod łóżkiem

stała butelka na siku bo łazienkę
mieliśmy w odległej galaktyce
a jak tu w pojedynkę pokonać
galaktyczny mrok i chłód

nie pisałem o tym ojcu
tylko zbierałem widokówki
z madrytów warszaw rzymów

po szkole przynosiłem do domu
zapchlone szczeniaki karmiłem je
przypaloną kaszą i biłem wieszakiem
jeśli nie jadły

później płakaliśmy razem

number of comments: 10 | rating: 8 | detail

Pietrek, 8 december 2013

przejście podziemne

edward bijał mamę czasami
rytmicznie bez zaciekłości

jako muzyk bardziej słuchał
niż dotykał instrumentu

którego nie był do końca pewien

spotkałem go któregoś wieczora
w opustoszałym pasażu

długo dopasowując

nieruchomą wąską twarz
delikatne dłonie skrzypka

do całej reszty

zniknął wtedy na dobre
a ja jeszcze trochę wyrosłem

mama i tak płakała najgłośniej

kilka lat wcześniej w dniu
w którym się wyprowadził

number of comments: 9 | rating: 6 | detail

Pietrek, 9 march 2012

akomodacja zwierciadeł

patrzę w kosmos studni

czy pod mikroskopem
podlegam badaniu
księżycowym okiem

number of comments: 9 | rating: 7 | detail

Pietrek, 14 may 2012

surogaci

w tym filmie mającym dla mnie walor
przewrotnego paradokumentu bruce willis
ma sztuczne włosy i odmłodzoną twarz jak gdyby
właśnie posprzeczał się z cybill shepherd

jest oczywiście policjantem

ukrywającym zmęczenie i gorycz za szczelnie
zaciągniętymi zasłonami swojej kawalerki

w pracy radzi sobie świetnie jak większość
innych pięknych uśmiechniętych raźno kroczy
zawiłymi ścieżkami słonecznych poranków
i dalej w głąb labiryntów dni

by wieczorami odwieszać funkcjonalne przebranie
do szafy

kamera wnikliwie obserwuje sympatycznie zmęczoną
twarz nawet wtedy gdy nasz bohater całkiem obnażony
bezbronny w przypływie desperacji czy profetycznego szaleństwa
biega ulicami gett narażając się na agresję niezrozumienie

i wszystko to z czym należy się liczyć w podobnej sytuacji

w gazecie napisano że to horror science fiction słusznie
bo świat jest przerażający fantastyczny szalenie naukowo
niewytłumaczalny

tylko na wprost ekranu
w wygodnym fotelu i goglach
można czuć się
w miarę bezpiecznie

number of comments: 9 | rating: 8 | detail

Pietrek, 25 december 2013

zimno mi

szepczą często śmiertelnie ranni
bohaterowie filmów akcji

być może dlatego

że nieoczekiwanie mocno zrośnięci
z wilgotnym betonem chcieliby jeszcze

zobaczyć jakiś ludzki gest

czułe drgnięcie postaci mających
przed sobą kilka dubli więcej

szans poprawienia makijażu czy dialogu
choć wszystko to byle jak zwykle tanio

i na wczoraj

niebawem ktoś z dalszego planu obrysuje
kształt groteskowo skręconego ciała kredą

która rozpływając się w deszczu
wyblaknie jak niewcześnie rozbłysła

aureola

*

- Wziął, kurwa, i umarł. Naprawdę. Mamy to.
- Cięcie!