Najnowsze prace:

Poezja

	LadyC
	PROFIL O autorze Przyjaciele (58) Poezja (71) Proza (12) Fotografia (108) Pocztówka poetycka (1) Dziennik (70)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

LadyC, 24 czerwca 2011

dla tej która się modli nie otwierając ust

i błogosławi plony

że nie istnieją nie znaczy że ich nie ma

w głowie ma nawet kształt stópek
i grubość włosa

podzielić
można wszystko

byle doskonale

święć się imię tego który nie odszedł
bezdzietnie

kształtne piąstki grożą
zanim przestraszysz się twarzy

liczba komentarzy: 5 | punkty: 6 | szczegóły

LadyC, 11 lipca 2011

Pieśń dla tej co zrywa wczesne jabłka

dojrzewam w deszczu
jak dzikie jabłka
rumiana choć cierpka

znów narzekasz na nieurodziwe lato

co mam począć że tak rzadko
się spełniam
w pełni widzę jaśniej
przepowiednie

siedem chudych kłosów mam w dłoni
ty strzał coraz mniej w kołczanie

nie powstanie z nas nowy naród

liczba komentarzy: 5 | punkty: 5 | szczegóły

LadyC, 17 stycznia 2011

wiecznie dobra noc

a wiatr zrywa tajemnice
odsłania korzenie jak wczorajszy śnieg
gdy ukryjemy brzydotę
będzie pięknie

wystarczy że sypnie w oczy
zarumienione policzki i chłód łatwo wytłumaczyć
mrozem

i porą roku w której nie rośnie nic prócz zasp
i murów
między nami
nic nie było

co tłumaczy nagły brak wiary w rychłe wiosny

liczba komentarzy: 5 | punkty: 5 | szczegóły

LadyC, 23 stycznia 2011

bumerangi

wbiegamy pod górę
tę samą co wczoraj
wśród tysiąca śladów zacieramy własne
wspomnienia pierwszych kroków
stawiamy nowe tezy o końcu świata

nie krzycz mi do ucha
że życie jest piękne
nie rozumiem

czyjś oddech za nami świszcze jak szatan
przywodzi na myśl twarze wszystkich kochanek
strąconych jak kapelusz
z twojej głowy

choć nie martwisz się o słowa
z wiatrem czy pod wiatr
wracają

liczba komentarzy: 4 | punkty: 6 | szczegóły

LadyC, 16 czerwca 2010

bezdźwięcznie kurczy się życie

Jasonowi Becker'owi

gałki oczu rozedrgane niczym struny
gra muzyka
przycicha
nie tonie

twarz to Budda
jakby obcy a natchniony

gdzieś są światy pękate i piękne
dzikie osy paganinizm roją w głowie

wieczny deszcz choć nie popłyną łzy

liczba komentarzy: 4 | punkty: 8 | szczegóły

LadyC, 8 stycznia 2017

poranki

zastały nas
in flagranti
jak zazdrosny mąż
jakby nie mogły znieść myśli że nie zrywamy się
o świcie pędząc nieprzytomnie
słowa spijamy nieśpiesznie
a świadomie na tyle
żeby zawładnąć każdą chwilą
w której nie ma jeszcze nowej
wiadomości
o końcu świata

liczba komentarzy: 4 | punkty: 8 | szczegóły

LadyC, 11 stycznia 2011

niestabilnie

mój dom ma wiele pięter
winda nie wiezie do nieba

i cóż że mam żelazny krok
jak żołnierz

gdy papierowe schody
dają wrażenie złudnej miękkości

czemu się dziwisz
że kurczowo trzymam się życia
i nie zginają mi się kolana

latanie wciąż wytraca z równowagi

liczba komentarzy: 3 | punkty: 7 | szczegóły

LadyC, 3 października 2010

Kobiety poznaje się po dłoniach

żadna z nich nie miała takich dłoni
co sięgały głęboko i zostawały na długo
w pamięci

choć kiedy dłonie matki popękały od ziemi
i straciły świeżość
a zasuszone zioła przestały dobrze wróżyć

nowe pędy przywracały młodość
rodząc

liczba komentarzy: 3 | punkty: 7 | szczegóły

LadyC, 10 października 2011

*** na krawędzi

najpierw trzeba przestać
wierzyć
w słońca
co udają słoneczniki
z tak krzywymi promieniami
nie może być świetlanej przyszłości

co nas obchodzą trzęsące się ręce i podbródki
lepiej milczeć niż kłamać
że żal nam dni
w których
jeszcze się nie znamy

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

LadyC, 7 marca 2011

nie patrz na mnie jakbyś jadł osty

między nami odwilż
puchną słowa rozrzucone przy jesiennych wiatrach
takie nieskładne
psują moją wizję ogrodu

wilgoć nadwyręża stawy starych bram
zgrzyta przy każdej próbie
wejścia i wyjścia

liczba komentarzy: 2 | punkty: 7 | szczegóły

LadyC, 22 września 2017

rozłożyście

rozchodzimy się
jak dąb rozstajny

nie ma znaczenia
czy pójdziesz w prawo
ja w lewo rozłożę koronę
myśli
jak parasol nad naszą sprawą
odrosną na nowo liście
wiosną kiedy się zazieleni
nasz wspólny podzielony dom
przykryje stare rany

dąb nie zabliźni
ale pomieści nas jak
dzieci przytulone do życia

przetrwamy