Poezja

Zdradliwą ścieżką starego strumyka
 wiodącą korytem mrożonej wody
 zając lutowy dość jeszcze młody
 do góry ochoczo skokami pomykał.
 
 Lodospad swym murem dostępu bronił
 oślizgłym progiem lśnił w nocnej marze
 i niebezpiecznych dostarczał wrażeń
 gdy promień księżyca cień drzewa gonił.
 
 Lasem powiało na mroźnej polanie
 na dróg rozstaju tuż koło krzyża
 gdzie droga pielgrzymów do skarpy się zbliża
 a Chrystus łzą zlewa zatroskanie.