Najnowsze prace:

Poezja

	zuzanna809
	PROFIL O autorze Przyjaciele (73) Poezja (116) Proza (7) Dziennik (40)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

zuzanna809, 8 stycznia 2016

Córka Szekspira

z gatunku tragedia

mała stareńka od
problemów dużych

rozdarta między
układnością a buntem

jedną nogą w różowej szpilce
na zgubionej planecie
drugą w trampku na twardej ziemi

przez konflikt i fatum
cierpi na bezsenność

a jednak tak nieznana
jak znane inne dzieci
a jednak tak śmieszna
jak nieśmieszne tamte

córka szekspira
zwykła wariatka
któż o niej pamięta

pomiędzy julią a lady makbet

zamknięta

liczba komentarzy: 28 | punkty: 22 | szczegóły

zuzanna809, 24 grudnia 2015

Moje święta

dziecięco radosne
z mikołajem w kominie
którego widziała tylko babcia

do szopy hej do szopy
do szopy bo tam cud

młodzieńczo uroczyste
kolorowymi bombkami
siłą wielkich serc

naprzód tedy niechaj wszędy
zabrzmi świat w wesołości

później coraz bogatsze
w umilkłe głosy
gorycz tęsknotę winy

nadzieje miłości w opłatku
przełamanym łzą utopioną
w barszczu z uszkami

i choć przygasł świąteczny gwar

przyjdź na świat

liczba komentarzy: 6 | punkty: 13 | szczegóły

zuzanna809, 15 grudnia 2015

List polecony

drogi rozumie

kiedy zdemaskujesz

ciemność jasnych prawd
z zadęciem spisywanych
niewiecznymi piórami

ciasnotę wielkich mądrości
hałaśliwie głoszonych
ku chwale

czy położysz kres

gorliwym potakiwaniom
straconych głów
oklaskom w związanych dłoniach

myślom bez światłocieni
nienawiści z miłości
do racji bez racji

jak długo pozwolisz

powoływać się na swoje zdrowie
i pozywać w charakterze
niemego świadka

liczba komentarzy: 18 | punkty: 12 | szczegóły

zuzanna809, 11 listopada 2015

Nowy świat

budzi mnie
słoneczny promień
uśmiecham się w lustrze

cieszy
źródlana woda wiadomości
że politycy zgodnie
budują kraj na potęgę

bliźni witają serdecznie
nie szepcząc za plecami
jestem potrzebna doceniana
wolna jak ptak z którego lotu

widzę wspaniałość i dobro

tej ziemi

podobno kiedyś ludzie się kłócili
barbarzyńsko wypalali trawy

ale w to nie wierzę

liczba komentarzy: 18 | punkty: 17 | szczegóły

zuzanna809, 1 listopada 2015

Pochwała stóp

dziękuję za

stawianie mnie na ziemię
pewne prowadzenie tam

gdzie wszystko niepewne

każdy ślad
na drogach bezdrożach

butów znoszenie
bosy odpoczynek

tańce niezgrabne i w takt
cierpliwy spokój nawet gdy

dokoła drży świat
łudzony piękną obietnicą

rzuconą na wiatr

liczba komentarzy: 10 | punkty: 12 | szczegóły

zuzanna809, 24 października 2015

Dezercja?

popatrz

jak ona ucieka

o szerokie sumienie
mało nie rozbiła głowy
w której nie może się
pomieścić ani wyjść

policz

zwodzone mosty
przeskoczone prawdy
myśli zdyszane
na śliskim polu racji

zobacz

jak się boi

że jej nie złapiesz

liczba komentarzy: 18 | punkty: 13 | szczegóły

zuzanna809, 28 lipca 2015

Bieda

na dorobku

mieliśmy siebie i marzenia

dziś mamy wszystko

oprócz

liczba komentarzy: 41 | punkty: 28 | szczegóły

zuzanna809, 15 maja 2015

Nie pytaj mamo

nie wiem co się stało

pewnego dnia obudziłem się
bez klocków lego
ochoty na piłkę i frytki

świadectwa z paskiem
wzorowo rozwiązanych zadań
schowałem zasupłany

darując książki sukcesów

bibliotece szpitalnej
tobie zamiast magistra
dyplom za pierwsze miejsce

w konkursie plastycznym

bezlistne drzewo wiosną

zimno mi w miejsca po skrzydłach
znów nie dam rady zjeść zupy

pusta łyżka

liczba komentarzy: 37 | punkty: 24 | szczegóły

zuzanna809, 9 maja 2015

Galeria

obrazy zadziwiają feerią barw
mało zorientowana w kierunkach
sztuce interpretacji

wędruję mapą strzałek
za innymi i przed
po planach bliższych i dalszych

by z czasem pojąć

że grymas to był uśmiech
wyjście poza kontury wołaniem o pomoc
nerwowe gesty wyciąganiem dłoni

nie wracam pełna obaw
zajęta innym dziełem
a jeśli zapragnę przestając się lękać

nadchodzi wiadomość

wystawa zamknięta

liczba komentarzy: 21 | punkty: 15 | szczegóły

zuzanna809, 4 kwietnia 2015

Nauczycielu

piszę do ciebie choć wiem
że obarczony tyloma uczniami
możesz mnie nie pamiętać

bo niczym się nie wyróżniłam
oprócz łobuzerstwa
a i w tym byli zdolniejsi

pragnę przeprosić
i się usprawiedliwić

zaświadczeniami w pożółkłej teczce

o wrodzonej dyswierze
zespole lekcewagi natręctwie kalkulii

mało już czytelnymi – rozlało się wino

najbardziej wstydzę się tamtej pewności
że jestem od ciebie mądrzejsza

wybacz

dziś twoje słowa jak czujne ptaki
koją spłoszone serce