Najnowsze prace:

Poezja

	Ania Ostrowska
	PROFIL O autorze Przyjaciele (102) Forum (1) Poezja (56) Proza (4) Fotografia (5) Pocztówka poetycka (11) Dziennik (10) Handmade (1)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Ania Ostrowska, 25 stycznia 2018

Nie dzisiaj

Powątpiewałam, kiedy mówiłaś,
że stary człowiek nie potrzebuje wiele
snu i czeka, wsłuchując się w oddech,
nierówny jak zreumatyzowane palce.
Pod kołdrą i kocem, a i tak zimno.

Majaczą kontury.

Szafa, stół, komoda, w pluszowych objęciach
ramek utknęli ukochani zmarli. Pomiędzy
niedosunięte zasłony wsącza się pierwsze
Ojcze nasz.

Nie mogę tego znieść, mamo.

Z uporem godnym lepszej sprawy,
szczerzy się z lustra w łazience
siwa ścieżka na przedziałku.
Myślę droga i mimowolnie wykrzywiam
usta w żałosnym grymasie.

Są czasowniki, które nie mają czasu teraźniejszego.

liczba komentarzy: 16 | punkty: 7 | szczegóły

Ania Ostrowska, 4 stycznia 2018

dylatacja

usta ma zaciśnięte że ledwie
karminowa pręga szminki
kiedy przestawia wazon z komody
na stół i z powrotem

wygładza kanty i fałdy
stroszy poduszki na kanapie
trzyma się z daleka
od okna

ta druga

podła suka czeka
na swoją kolej

liczba komentarzy: 24 | punkty: 11 | szczegóły

Ania Ostrowska, 30 grudnia 2017

faceci są przereklamowani

a przecież warto
znów i znów
wybierać słowa jak sukienki
kuse do czasu

albo pomidory
na rynku w pełnym słońcu

potas i wita-mina

liczba komentarzy: 32 | punkty: 16 | szczegóły

Ania Ostrowska, 3 stycznia 2017

opakowani

ciasno
zewsząd jednostajnie
skrzypi jak przerdzewiały zawias

noc gania się z dniem
po ścianie
nabrzmiałe było ruguje teraz

pamięć obleka ciało
które
odmawia współpracy

zastygamy na wspak
bez zadeklarowanego przodu
i tyłu

liczba komentarzy: 21 | punkty: 16 | szczegóły

Ania Ostrowska, 21 października 2016

Wizytownik

Ciekawski jak przeciąg przez
zamknięte drzwi, lecz
z tego spokoju nie ma którędy.

Tylko strach, strach i papiery.

Rozwłóczysz je, rozszeleścisz,
kartki zatrzepoczą rzęsami.

W słoiku na dnie popiół,
tu zgaś papierosa.