Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (17) Poezja (2371) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 24 października 2019

herbaciany kwiat

rozkwitasz barwami
płomieni z ogniska

rosa na liściach
w uścisku żyłek

kusisz spojrzeniem
dar wielu uroków

w ogrodzie paw
samotny
jednak wielki

piękno przeminie
dzień wtopiony w noc
chwilowe zauroczenie

serce wierszem pod swetrem
na dłoni liście o zapchu herbaty

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 20 października 2019

czym skorupka

gdybyś tak wiatrem była
wiałabyś biednemu w oczy
poderwane ziarna piasku
w tumany kurzu ciemnoszare
gnałabyś po bezkresnym bezdrożu

dziś opadają liście szelestem
o suche podłoże układają się na dobre
pożółkłe od jesiennych spojrzeń słońca
trawy łamią się jak stary papier
przez palce patrzę widzę ludzi przesiąkniętych obłędem
biegną do przodu nie widząc siebie nawzajem

czym skorupka za młodu
tym starość wypełniona radością lub złości
mądrość się nabywanie dadzą ci jej pieniądze

nikt nie rodzi się bez przyczyny
umieramy za winy umieramy z każdym dniem

wiej wietrze wiej
co dzień nas jest mniej

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 18 października 2019

są takie miejsca

są miejsca magiczne
przyciągają

z czasem zanika energia

człowiek szuka człowieka
oszukujemy siebie bo dojrzewa nadzieja

chciałbym cię spotkać w naszych miejscach

zmarnowałem tyle lat by wyjść naprzeciw
samemu sobie i niezdrowej chorobie

winię siebie jako osobę w liczbie mnogiej
patrzyłaś w oczy głęboko smutek cię rozczarował

pożegnałem się z miłością która czekała na mnie
dając ostatnią szansę są takie miejsca

gdzie pełno nas wszędzie

liczba komentarzy: 3 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 17 października 2019

życia milimetr

moje życie perłą na dnie
zagrzebane w piasku
mignęło po czterdziestce
jak po dniu noc przykryta snem
budzisz się
na masce rysy podkreślają blizny

w tabletce świat
odmierzyłem milimetr
esencją miłość
skondensowany odpływam
w przyszłość

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 16 października 2019

jesień

krok po kroku
odchodzi lato
jest co powspominać
zwiedziłem kilka miejsc

jesień się gości
spadają liście zwiędłe
sucha z delikatnym w słowach wiatrem

pozbieram kilka kasztanów
rozrzucone po dębem żołędzie
ucztą dla dzikiej zwierzyny
muchomory jakże piękne nie do zjedzenia
cieszy się źrenica oka
koloru nabiera złota łąka

ptaki odleciały będą głosić światu
nowiny o polskim kraju

gniazdujemy w tym samym miejscu
może wyjechać się uda
do świata marzeń kolorowych snów

złota jesień niesie niezapomniane chwile
zawsze jest różnie nigdy tak samo

pory roku mieszają się jak szczęście w życiu
potrzebuję zmiany
potrzebuję miłości
delikatnych spojrzeń
ust dotyku

spokój dookoła cztery ściany
zamykam się o zmroku
w okno zerka księżyc
jasna otoka pięknej jasnej nocy
szelest liści kroki jesiennej pory

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 16 października 2019

pachnie jesienią

w kilku słowach
ubrana w barwy
pachnie jesienią
głęboko w oczach niebieskich

niebo nad nami

rozkłada słoneczne zasłony
wiatr przegania chmury
wyczuwam w sobie wolność

jaki spokój

złoty czas
liście mienią kolorami

pod stopami szeleści
biały śnieg przyprószy
zajęcze uszy
przy miedzy ziemię zmrozi

rolnik kosi pożółkłą trawę
z jaką gracją
jakby taki się urodził

małe stopy Zosi na piasku
skrycie czaszi wiatrem zaciera

pachnie lasem grzybami
idziemy razem
obok jakby życie
kieruje życiem los
historia i twarz

na oschłym kwiatku motyl
czeka by usnąć
na drzewie pomiędzy gałązkami

pająk tka pajęczą sieć

babie lato na krzaczkach
rozwieszone piękno nietrwałe

zapisuję kartę w myślach

na oczach powieki jak zasłony
opadły gdy ujrzałem miłość

spokojnie bez obaw

płynę stawem gdy życia braknie
marzeniami w snach usypiam
topię się w nich
wypływam

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 15 października 2019

gdziekolwiek jesteś

w ogrodzie rozkwitły kwiaty
maciejka cztery jasnofioletowe płatki
zapach zniewala

zakochałem się
szalenie bez opanowania
wierzyłem że między nami
nie układają się kłody które burzą uczucie

całymi dniami rozmawiamy
noce nazbyt krótkie nie dla nas
my się kochamy

gdy błądzisz pomiędzy małpoludami
świat materialny przeważa rozsądek
nieważna miłość nic się nie liczy
gdy na forsę świat się przekłada

wszystko umarło w szarym dniu
serce pęka więdnie maciejka
ogród jak rdza co oplata ciernie

nad rzeką fale na grzbietach niosły piosenkę
w eterze słowa że zawsze trzeba mieć nadzieję
bo wiara w człowieka mieszka u Boga
nasza droga jest zbyt krótka
miłość nie więdnie to nie kwiat to wieczność

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 15 października 2019

ciemne strony księżyca

nie zadawaj pytania
gdzie będę następnego dnia
to za tysiąc lat
nasza miłość parę zdartych płyt
nie słucham ich

podzieleni murem słów
sztorm myśli w głowie
uspokajam się po alkoholu
mówisz że dobrze nie wierzę słowom
uciekam w cień szarych bram

słońce dla nas nie zaświeci
rzuca cień naszych ciał ku ziemi
wskazuje miejsce skąd i dokąd wędruje serce
w duszy muzyka kładzie pokotem
ciemne strony księżyca

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 13 października 2019

wiersz prosto z ogniska

w jesiennym ognisku pogasło wszystko
ziemniaki zjedzone w żarze kartoflisko
zapadam w zamyślenie było fajnie

śpiew żółte liście wyblakłe trawy
poorane ścierniska poplon kwitnie
zaorują i to co minęło
przed nami droga w nieznane sytuacje

emocje są powiązane na dwoje
patrzysz mi w oczy wysyłam pocałunek głęboki
na polach twoje włosy zmieszane z babim po lecie
biegniemy w zapomnienie
teraźniejsze sprawy ważniejsze

przemijamy
w przestrzeni kosmosu
pędzeni losem
w strony przeznaczenia
jesień zapada w sen przy ognisku

(ognisko zapłonie ponownie tuż po wojnie0

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 13 października 2019

słowa toną w wannie

wyczuwając ból mam wiele do powiedzenia
wyciągam wszystko na powierzchnię
odkrywam dusze serce drżące ręce
nagi staję przed tobą jak na sądzie ostatecznym
co byś chciała wiedzieć o mnie więcej

słowa bolą oko nie cieszy czyny miały miejsce
moje życie nie zawsze opływa dobrem
zaszczuty popychany kocham was bardziej
idę drogą rozglądam się nasłuchuję
spisuję słowa na papierze z worka po cemencie

nocą przy ognisku ogień szczują myśli
dobre bardziej grzeszne rozbieżności
w sercu na dnie małe ziarno
w niebie pachnie jaśmin i dziewanna

dostałem życie tak w jednym słowie
Bóg przychodzi do mnie mówi żyj spokojnie
ja tak żyję słów tych nikt nie ukradnie
trzymam język za zębami