Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (17) Poezja (2350) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 24 lutego 2019

bohater

kochacie bardziej mnie
niż trawa rastamana

chwał bohaterom poległym
w swoich pokojach przed tv-i

ulegam namową poległy przed tv-i
szkicuję pejzaż wydartych dni

z kalendarza przyszłych dni
ubiegłych nie zapamiętuję

po trawie czuję głód
gastro cola ciasto

w tv-i echo bywa grzechem
w głośnikach bzdet za bzdetem

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 21 lutego 2019

walka

w końcu się rozpoczęła

walka dobra ze złem
zła z dobrem

nadciąga zło biegnę na dobro
z dobrem odpieram zło

nagle
stoję po środku

stwierdzam z durnowatym uśmieszkiem
że jestem rozjemcą ogniowym

szukam drogi do domu
szukam spokoju
w chaosie kłamstw

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 19 lutego 2019

wrogie spojrzenia

gwiazdy wokół nas
na ustach nienawiść
wywożą daleko

kominy drogą ucieczki

szubienic las gilotyny błyszczą
szare życie ciężkie nienormalne

wilki wokół w twierdzach knują
niosą krzyż klękają
skraść chcą moją duszę
we mnie siła wiara

Bóg Wielki pokona zło w człowieku
demonów swąd siarka proch

w krainie mlekiem i miodem płynącej
sam Bóg przechadza się po łące

dzieckiem będąc wspominam czas
płynęliśmy rzeką na granicy nieba i ziemi

nasze dusze należą do Boga

Bóg wyłoni prawdę bez przyczyn

mięsem z sexem cierpienia krew
łzy smutny obraz dni
na szyi kamień dla nich
ogień pełen jasnych płomieni
w otchłani wieczny

absolutny koniec

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 17 lutego 2019

zaufanie

pragnę pić zlizuję zroszone ściany
ugięte nogi nie pozwalają wstać
padam wokół strzykawki ostatni strzał
na głodzie zapadam w sen

obdarty z życia
nakryty wstydem
ulica kocha synów co
śnią nie widząc prawdy
przechodnie wyciągam dłonie
żebrząc o śniadania kęs

pogodzony z losem
mówię że jest dobrze nigdy gorzej
na antypodach wchodzę z trudem po schodach
życie pominęło mnie po drodze
zdradziłem rodziców zabijając siebie

Boże ufam Tobie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 16 lutego 2019

zbiec w bezkresne

płaczę razem z deszczem
wiersz na szybie nieba więcej
uciec lecz nie mam dokąd
rozpoznawalne wszystkie skrytki

ląd zbyt ciasny by pochować kartki
widzą mnie na GPS nici z ucieczki
włóczę się po mieście a miasto we mnie
buduje nowe betonowe chodniki

ucieczką pożywka jak stres
głębi szuka we w środku
dziwnych ciekawych miejsc
by zniszczyć strawić i

dlatego zostaje by głębiej zapuścić
korzenie szczęściu podać dłoń
by pisać mniej więcej

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 16 lutego 2019

to tylko słowa

mówię tobie cześć
nienawidzisz słów z moich ust
od dziś jestem wrogiem
na ulicy panuje anarchia
despotyzm przy płocie

w kościele pełno kupców
nikt ich nie przepędzi
nie wywróci stołów
pełnych monet i tandety

spijam słowa z ust
których nie chcesz znać
treść zajmuje zbyt wiele
w głowie pełnej marzeń i uniesień

dlatego gdy opadają powieki
widzę więcej bywam gdzie zechcę
zabrać cię mogę jeśli zgodzisz się dzisiaj
tymczasem upojony wizją edenu
śnię o tym co zatarł czas

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 9 lutego 2019

życie nie rozpieszcza

miota ciałem czas ze strachem
nie potrafię przestać bać się
oczy wytrzeszczam przez okno
jak pozbierać się z kawałków puzzli
nie potrafię odszukać miejsc odległych
w głębi psychozy gdzieś na dnie

wyprostowane dłonie drżące
lęk nie pozwala opuścić pokoju
normalnie rozmawiać
w ciszy skryty większy niepokój
zaniedbany dotykam chłodnej ściany

dość przegranej z jednej strony
kiedy ogarnie duszę radość
powiem jak bardzo was kocham
by nie odejść tam gdzie jedynie kwiatki
płonie ogień nad było sobie życie
bez zbędnych słów i życzeń

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 7 lutego 2019

dobrze

jestem bywam przeżywam
buduję własną historię
cegła za cegłą wyrasta budowla
na twardym fundamencie.

w oparciu z uśmiechem
bez dopingu dalej na ringu
podnoszę rękawice
kolejne zwycięstwo

życie układa kostkę Rubika
nie potrafię przegrywam
idę twardo pod górę
z każdym krokiem ciężej

na szczycie o wiele lepiej
dobrze wyszedłem po swoje
zadowolenie myśli spokojne
oddycham lekko już dobrze

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 4 lutego 2019

żona

czas ucieka biegnę z nim
na skroniach po drodze
szron twarz pełna pajęczyn

czeka wytrwała tak skała
w sercu dynamit rozsadzam uśmiechem
winorośl zaplata dłonie na ramionach

wydaje owoc obfity pełen życia

żona filarem diamentem fundamentem
wmurowanym kamieniem węgielnym

oddam wszystko siebie i więcej

wybacza gorsze dni które nie omijały
nie byłem dobrym chłopcem

z szaleństwem kochać
mieć prywatny Eden na Ziemi

na Niebie w sercu Słońce

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 2 lutego 2019

pamiętnik

w niezaciasnym pokoju
w pół mrocznym spokoju

trzaska okiennicami nieznajomy
wiatr
hula w przeciągu
wertuje strony pamiętnika
najlepsze momenty znaczone na czerwono

gdzie zmieszana nostalgia z melancholią
powraca historia o życiu poety