Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (18) Poezja (2502) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 7 października 2015

przy kawie

samotność w środku boli bardziej niż ząb
cisza wypala w duszy pergaminowe sumienie
cienka nicią szyte dni z obrazem tego co przeminęło
drugi człowiek odszedł bez słowa
smutny to świt bez perspektyw
usta otwierasz i rozmawiasz z kotem

tyle do powiedzenia
ciebie nie ma
brakuje mi dąsów wyrazu twarzy

zmarszczek zliczyć nie mogę
bogaty z bagażem czasu
z tęsknotą w sercu przy oknie wlepiony
konam
wszystko podobne każdy dzień

nikt prócz listonosza czasem kominiarz
zamieni słowa w nadzieję
ty masz swoje podziel się kromka dnia
przecież zrozumiem niechęć
podejdź
kawa z tamtego roku nie wystygła
czekam
miłość jak rzeka wysycha zawsze jesienią

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 5 października 2015

dobrze znasz

mnie znasz nic siłą
nie da się by się spełniło

goni mnie czas
dzieciom niech się wiedzie w naszym kraju
zamknąć granice które łączą horyzont wyżej gwiazd

nie obiecuj mi tajemnice trzymaj na uwięzi nie zdradzaj jej
nic nie liczy się prócz szczerych słów

przy mnie trwaj przy mnie bądź
wynagrodzę cię prawda cię zaskoczy

nie jesteśmy stąd
nie tęsknij nie wołaj
nie miej wyrzutów szkoda lata

spojrzeć chce w błękit oczu
przytulic i odskoczyć

zamykaj drzwi sercem bliska mi
kochać nie przestanę
nawet gdy karabinem będą bić
a będą kwestia dni

ze spadochroniarskim pozdrowieniem
kończę na mnie czas
wygania nas rozkaz
pora ubrać uniform
papieros i w drogę

z karabinem w dłoni każą biec ugorem
wróg jest zawsze twoim wrogiem

czasem pomódl się za moją odwagę
brak mi słów by wyrazić emocje
zmieszany zbłotem umieram
kula tak jak ty przeszła obok

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 5 października 2015

prawdziwa twarz

co skrywasz pod swetrem
serce
w piersi tłoczy krew
czerwienią ma(ka)ków spod Monte Casino

pod swetrem chowam prawdziwą twarz
biegnę strachem na wietrze
lasem ktoś goni uderza mocno
ciemną strachem twarz

brak tchu
zatyka uszy
nie powiem nic więcej

umieram razem z twoim wierszem

odchodząc żegnam się z matką Ziemią
ona na pewno kocha mnie

cisza nie umiera zatrzymuje czas
życie jest wieczne

ludzie jak ludzie chciwi nienawiści bezwiednie
zabijają pierwotny instynkt

szkoda tylko jesiennych liści
pryzmatu światła

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 4 października 2015

Dobra

zatrzymują myśli w prawej półkuli
nikt nie wie
nie pamięta mnie

z brakiem czasu
drzemią na klifach świadomości
ulotne chwile
pokrył kurz marzenia

dziwnych niepotrzebnych zdarzeń
zbiegły się
słowa na językach lat
piaskiem w twarz

uchodzi płazem grzech
nie jeden raz

na głowie
jak szczyt
jak rzadki las

masz moc
wyraźnie siebie znasz najbardziej

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 4 października 2015

w pamięci

pamiętam
końcem lata czas połączył serca dwa
dziewięćdziesiąte lata stare auta
na dyskotekach
błyszczeliśmy jak konstelacja gwiazd

nie zapomnę słodkich ust
pocałunki nadal ślę
w tańcu przy kościele

kiedyś ujrzysz mnie

wybacz że kocham
miłość daje szczęście
w sercu żyjesz tamtą nocą

wciąż
myślami w głowie wiążę dni
nie zapomnę cię

pisać lubię o tym
czuję że znałem cię
nim spojrzeniami wymieniliśmy kilka zdań

kłody na których rozmowa nie kleiła się
nie wiem co było potem

zniknęłaś w ciemności nocy
w głowie z napisem
odnalazłem cię

daję spokój
szczęśliwych dni życzę ci
zobaczę co będzie potem gdy sny odbiorą nam

w innym niebie będę czekał pot tym samym płotem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 4 października 2015

jesienią

liście jesienią opadną
emocje wygasną
ogień ogrzeje jak gwiazdy

kości odpoczną z życiem pasjansa

wszystko co ważne będzie we mnie nadal
pozostanie na zawsze nie klątwą a wartością

czas zabierze wszystkie tajemnice
tam gdzie idą dusze nie zamarza ziemia
jest trochę chłodniej
a może cieplej jak zimą przy kominku

jesień i zima snem niemym przeminie
a wiosną znów zakwitnę jak młode kwiaty

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 4 października 2015

mówisz Jestem

szukam Ciebie
na niebie na ziemi

mówisz Jestem wszędzie i wszystkim

wyciągam dłonie
czynię dobro
nie krzywdzę
nie podsycam ognia nienawiści

czekam ognia oczyszczenia
nowego chrztu

spełniony odpłynę na wyspę
zanurzę zmysły w samotności
nie dbając o jutro
żyć każdym dniem
z myśli głębią o Tobie

ulotny odlecę w przestrzeń
oddam pokłon miłości
życiu w radości spełnionych chwil nasycony

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 1 października 2015

Anioł

nad lasem wypełnił pustą przestrzeń
między sumieniem a strachem
przed nieznanym
wydartych tęsknot
niechcianych małych rąk

namiętnych długich nocy
po napoczęcie świtu

tutaj świat
na krawędzi lęku

spotkałem go po raz pierwszy
było spokojnie
miłe spojrzenie mówiło niewiele
milczał cały czas szumiał las
odleciał gdzieś by być jednak blisko

nasze dusze mózgi okłamane
skrępowane stekiem brudnych słów
nieprawda którą znasz

wytłumaczyć nie ma szans
na czym opiera się ten świat
nie pojmuję
w lustrze wesoła anioła twarz
jakby znak wierzę będzie lepiej

już nie boję się o przyszłe dni

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 28 września 2015

nie ma nic za darmo

nie robiłem nic na siłę
z cierpliwością za pan brat
brnąłem boso w szerokości świat
los prowadził widział bojącą twarz

dostać w kość nie jeden raz
i na plecy przyjąć bat
naprawdę
może nie jestem dobry
czasem zły sam na siebie

otwarły się miłości drzwi

gdzieś po drodze
spotkałem cię na krańcach horyzontu
z widokiem prosto w błękit
moje oczy mówiły że
Kasiu aniołem jesteś mi

utuleni w ludzkie troski
przysłoniłaś świat
bez zazdrości dbamy o kwiaty uczuć

na progu przeżyć
zawsze obok siebie

nie omijałaś trudnych sytuacji
czasem nie było co zjeść
smakowaliśmy siebie
pomocna dłoń wyciągała mnie z dna
gdzie ogień wypalał ostatki złej karmy

dzieci potrzebują twardej ręki
serca matki ciepłych słów

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 27 września 2015

nocą

przed zmrokiem gdy ciemności przenikają smutek w oczach
szary beton wielkich miast bez uśmiechu za rogiem czyha strach
jestem niewolnikiem uciekam przed nieznanym od reala oderwany
naciągam bluzę na suche kości białe od wybielacza wciąganego nosem

w kapturze słuchawki zamkniętym świecie nagranych płyt
włóczę się całą noc spotykam się czasem z rozmową z tobą
czym mnie dziś zaskoczysz potykam się o ludzkie troski
ulice latarnie mówią do mnie kolejne epizody

zatrzasnę drzwi przekręcam klucz układam w fotel słabe kości
na stole popielniczka słabe światło po obłokach dymu kroczy
zgaszony dniem nabieram mocy każdy łyk osłabia drżące ręce
wyjrzałem przez judasz zobaczyłem powiem innym razem