Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (17) Poezja (2352) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 25 czerwca 2017

zapatrzony

nie odwracaj głowy
przecież nie wyjeżdżasz z tego miasta
zostańmy razem związani węzłem miłości
niech nasz dom śmiechem dziecka się
rozgości
otwórzmy okna i drzwi dla gości
na stole nasze ciała splecione
w ścisku ramion i czułe pocałunki na szyi

teraz ogniem serc i pieśni wędrownych bardów
szumem w uszach słowa rozkoszy
podaruj mi choć jedną z nocy
bądź dzisiaj gwiazdą bądź Andromedą
bądź piękna Kasjopeją tylko dla mnie

wychodzę nad ranem
gdy mgły kładą się na ciepłym sianie
moczą nogi w stawie
wieczorem wracam
przy świetle księżyca w twoich oczach

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 23 czerwca 2017

przepaść

kłamstwo pięścią na twarzy
nieprzepatrzenie w oczy
zaciskaniem warg do krwi
kopaniem leżącego na wznak
najgorsze co przytrafia się nam to szok medialny
skrępowanie człowieka jak wariat
choć niby każdy ma prawa
lecz głupiego nikt nie słucha na poważnie

depczą nas jak robaki nie mogące nic prócz konsumpcji i wydalania odchodów
reklama kusi zakupy ciągnie się masa nadciąga
jak chmura z bonga
istnieje kilka światów nasz zarobaczały
teatr psychowariatów kraty w oknach w kieliszku pożywka
świat realny gdzie czas nie ma znaczenia
liczy się władza pieniądze wolny seks i alkohol

kobiety szkoda mi was pędzicie w kieracie kariery
czasu brakuje na wychowanie dzieci co mówię o rodzeniu młodych silnych pokoleń
jesteście za in vitro za aborcją i eutanazją
i facetów szkoda co z facetami

tolerancji nie ma bo jej nigdy nie było
zmrużyć można oko przymknąć drzwi by nie widzieć
świat spływa iluzją bez barwy pełny w kłamstwie

dawniej żyło się miłością mądrością życia
teraz internet i wielki bóg YouTube
nikt nie pisze listów nie śle kartek na święta
a święta kojarzą mi się z wódką dużo wódki
rodziców odwiedzamy w domach opieki
albo na cmentarzach bo
nie znaleźliśmy czasu by im pomóc

czasu nie ma a kto uleczy rany
rozpędził się świat jak maszyna
której nikt nie zatrzyma
za kolejnym zakrętem przepaść

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 22 czerwca 2017

wyznanie

rozmowę przerwał wiatr
jak kartkę na dwoje

podzieleni słowem
uciekamy gdzieś przed światem
uciekamy przed samym sobą

kochałaś wiersze i bardów
teraz samotność na stole

podzieleni słowem
uciekamy gdzieś przed światem
uciekamy przed samym sobą

byłaś moim domem
ja twoim domem
oszukani idziemy w pole

podzieleni słowem
uciekamy gdzieś przed światem
uciekamy przed samym sobą

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 22 czerwca 2017

nie płacz kobieto

gdy kobieta chce chłopa
nie że nie
nie ma że boli
tak się ubierze
odwali się tak
jak za chwile miałby zwalić się cały pluton
wymaluje oko zakręci rzęsy podniesie brwi

zakłada wtedy szpilki i hyc hyc
po schodach aż dudni na klatce
i leci jak z procy myk myk taki szyk
kolorowe włosy ciuchy takie
żeby szybko zdjąć bez zabaw bez wprawy

nie szata zdobi człowieka lecz jej brak
szukała długo znała krótko jak zerwany film
namiętnie całował bajery słał pluł w ucho
lecz miał wadę lubił się napić jaki cwany

teraz z rana biegnie mu po gazetę i oranżadę
zapuścił się gitara nie stroi pomaga stoperan
liczyła na więcej jak kura na grzędzie
marzeniami wylepiła sufity i ściany

szukaj szukaj a garb ci wyrośnie tuż nad ziemią
dobrze we dwoje zgranych nutek jak to w muzyce
ktoś kiedyś cię chciał dźwigał góry
lecz mówiłaś za młody na dziś

nie patrz na jutro to futro siwieje nic więcej
jutra nie będzie samotność na dziś
wypij na zdrowie bo tobie brak
zapomnij o mnie i czasem napisz jak ci źle

liczba komentarzy: 6 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 21 czerwca 2017

podeptany

ludzie depczą człowieka
dusi go życie
droga kamienna

na czole ciężkie krople
płytki oddech

idzie i płacze zdeptany przechodzień
stuka do drzwi nikt nie otwiera
nikt nie go lubi
nie wygląda nie czeka

pisze na murach
na listy nikt nie odpowiada
złość w nim nie gości

pcha kamień ciężki i wszystkie ciężary świata
pochyla czoła przed tymi co żyli
wielcy i mali

zlicza dni brakuje palców
wyrywa kartki z kalendarza
taki los każdemu się zdarza

zdążyć przed światem
zdążyć przed samym sobą
zdążyć przed świtem nim odkryje go mrok

aby jak najdalej stąd

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 18 czerwca 2017

teraz jest inaczej

nie mam nikogo oprócz nas
mówią znajda
zaglądam do domu twoich ścian
oparty o futryny wydartych dni

nie naciągam struny
tutaj mniej lubiany
nie wszystko poukładane

sklejam marzenia
wspólne wyjazdy
noce pod gwiazdami
gołe niebo nad nami

teraz
wygląda świat całkiem inaczej
biegiem jak pies
nie mogę zatrzymać się w tej grze

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 18 czerwca 2017

dziadku Zygmuncie

co człowiek musi czuć
gdy zapukali do drzwi
skrępowane dłonie

rodzina taborem na wschód
jakże zimne sny przez głowę skute lodem

w Katyniu
poznałeś drogę na drugą stronę
modlitwy kilka słów
strzał w potylicę
nie widzisz nic
zaćmienie w głowie

strumień krwi na rękach
obmyli brudną wodą

ziemia wydarta na grób
jak strona w zeszycie
pochowali jak zwierza

patrzyłeś z góry
na nieśmiertelnik z numerem zapisany

zapukałeś do bożych bram
święci witali okrzykiem
Jeden jest Bóg
jedna miłość
kilku wrogów z kilku stron

wybacz im
ród twój dalej będzie żył

zapalam znicz
płonie ogień w sercach
nigdy więcej wojen

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 17 czerwca 2017

bluesie płyń

bluesie płyń
nieś wieści jak się żyje
płyń w świat jak tutaj nam

usłysz wołanie
niech przyjdzie dzień radości
kłamią i szydzą
a na dole ludzie pchani w niewolę

nie chylą czoła
zdrajcom szafot
i głęboki dół

pisz nowy blues
pisz krwią
pisz cierpieniem

bluesie płyń
nieś wieści jak się żyje
płyń jak żagle na niebie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 15 czerwca 2017

u nas w mieście

na mieście ciasno i duszno
słońce ogrzewa asfaltową drogę
brukowany chodnik
pamięta treść dawnych słów
gdyby umiał przemówić
o ile prawd byłby mądrzejszy człowiek
za
ośrodkiem zdrowia było getto
mała enklawa tuz przed progiem wrót do śmierci
oj biedni Żydzi wiedzieli że śmierć ważną prawdą
że ich oczyści z nienawiści i słabości
za grzech za błąd
by nie poznać Mesjasza
może wstyd ale taki jest Żyd

dziadek którego nie pamiętasz
biegał z nimi po szkole
często bili się do krwi
potem na zgodę
na jednej z łąk paśli swoje konie

u nas w mieście Niemcy zgotowali piekło
ogień z karabinów
z gitary dźwięki
krzyki
płacz dziecka
przytulonego do piersi martwej matki
pozostało kilka fotografii i szabasówka srebrna
to tamtych latach nie prawie nic kilka kamienic
za miastem kirkut

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 15 czerwca 2017

nierealnie

w oku świat podły
nierealny obraz dni
człowiek błądzi i dobrze mu tak
zgadza się na wszystko co niesie nieprawdę
sprzedany za parę groszy
brnie w otchłań nad przepaści gardłem
dźwiga jarzmo jakby ostatnim na ziemi był i więcej nikt
oszukani w amoku lat i pędzących maszyn fabryk
zamknięci w kawiarniach śnią nierealny sen marzeń
pragnieniem mieć i więcej mieć
otuleni nieprawdziwym szaleństwem sięgną dna
życie kryje kilka prawd
nie potrzeba nam nic prócz chwil spędzonych razem
w objęciach serdecznych słów