Najnowsze prace:

Poezja

	Jerzy Wilski
	PROFIL O autorze Przyjaciele (7) Książki (1) Poezja (55)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Jerzy Wilski, 8 marca 2011

słowo o pornografii

żenujący obsceniczny
bywa śmieszny obraz
kiedy język rozdeptany
z podpaskami myli smoczek

lubię wybiec se w poskokach
ale wracam...
...kiedy huj wybija oczy
w rytmie cza-cza albo rocka

bhratkowsky'emu...z sympatią :) (szczególnie ...ale nie tylko jemu)
...i z nadzieją że admin "słowotwórski wybryk"... wybaczy

liczba komentarzy: 7 | punkty: 8 | szczegóły

Jerzy Wilski, 8 marca 2011

kiedy o kobiecie

chciałbym

całym sobą
w bosą trawę
pąkiem kwiatu
w strunę rosy
wszeptać ciało
w liście warg
deszcze włosów
w duszę wiatru
wsłuchać wiosnę
w skowyt krwi
odrzeć łąkę
z szadzi mgły

w kamień ciszy
potok słów

i upojnie umieć
cierpieć

liczba komentarzy: 14 | punkty: 4 | szczegóły

Jerzy Wilski, 6 marca 2011

sterylnomięsne pokolenie

medialnie zmodyfikowana
demokracja fenicka
od milionów odcięła miliony

krwawe łzy ociera ziemia

śmieciowe akcje
biednych istnienie

arlekiny martwych sankcji
nad bogatych sumieniem

liczba komentarzy: 6 | punkty: 1 | szczegóły

Jerzy Wilski, 5 marca 2011

ostatni puchar / ekfraza IV

pod kroplami rozbitych nadziei
mięśnie płynu głodne odłamki kształtu
dokonują się bezgłośnie

z rozdeptanych ruin twarzy
przezroczysty krzyk czyta szkłem
opisaną krawędz horyzontu

jutro było tu wczoraj dziś odbicie
spod łopatek jak ostatnie tchnienie
bańka wspomnień chwilę jeszcze
utrzyma wodnisty tobół
nad rozwartą paszczą tafli
pod którą honorny grosz ostatni
obol wprost w pazur charona

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

Jerzy Wilski, 4 marca 2011

z innego laboratorium

do poezji współczesnej
mój stosunek normalny
biorę w każdej pozycji
na ogół bez orgazmu
zżera ją inflacja
choć w mc’donaldzie
dla dorosłych sto funtów
drewna dalej po sto za godzinę

poza tym przerabiam żywność
na marzenia wspominam babcię
zamiast bajek mi wiersze czytała
z zapartym tchem po ziemi i obłokach
jej lokomotywa ciszy kolana zginała

tej symfonii już nie mam mieszane uczucia
tresura w klatce głowy kiedy parnas ocieka
dwururką oczu skorupą światła
oddechem pająka popielniczką piersi
nietoperzem w łonie skamleniem boga

bełkotu łan użyźniany
frankensteinami metafor

głodnemu panierunek słów
przydaje smaku ukrywa
świeżość surowca

lubię myśl saute
z subtelnym garni

liczba komentarzy: 4 | punkty: 7 | szczegóły

Jerzy Wilski, 6 lutego 2011

z pamiętnika marynarza

po trzeciej kartce kalendarza
linia brzegu ma kształt piersi

ulica krótka
na osiem neonów

wsparte na kontuarze
długie cygarnice
wolno sączą mazagran

za barem lemonka szugar
coca bacardi

mirror de courtoise

misz masz językowy
si si yes wsio o'key

pachną portfele

...i co ty wiesz Archimedesie
jak na ciało zanurzone
w trzecim cuba libre
działa ciało
wbite w jeans i oklejone jedwabiem

mane thekel fares
taxi hotel please

liczba komentarzy: 9 | punkty: 8 | szczegóły

Jerzy Wilski, 6 lutego 2011

wyznanie

spóznił nas los
powiedzieć kocham nie mogę
na smyczy oczy trzymać muszę
platonicznej miłości krzyża
dzwigać nie potrafię
bom tylko ciało i domysł duszy

w sen cię zabrałem i jak stary dąb
gdy tchnienie wiosny
krwioobieg w nim ruszy
czerpię z ciebie
jak z ziemi czerpie on i jak on skrycie
doświadczam wzruszeń

już taka słabość we mnie
że choć trzepot twoich rzęs
roztrącone śmiechem włosy

dłoni liść piersi kęs
srebrny potok twego głosu
lśniących oczu miękki czar
i kuszący jak niebiosy
słodki kielich twoich warg

w dzien chłonę
bukiet twojego ciała
pieszczę gdy zapada zmrok

bądz moją
we śnie

liczba komentarzy: 7 | punkty: 5 | szczegóły

Jerzy Wilski, 6 lutego 2011

romanca up to date

przyjdz do mnie jak maj albo czerwiec
welon zapachów doliny mchu

po schodach prostych
dziś takie czasy

potem może brakować tchu

i słów

aby nie milczenie świerszczy
i psów
w letnią wiejską noc

chodzi o spojrzenie
jasny gest
ruch

tak abym wiedział
twój orgazm
skreśla mnie
czy zaiskrzy znów

liczba komentarzy: 10 | punkty: 4 | szczegóły

Jerzy Wilski, 5 lutego 2011

* * *

po mojej stronie
jabłka
codzienność

na przemian z nadzieją

coraz bardziej
boję się myśleć kto
rzuca kośćmi

wciąż ci sami proszą
o chwile
zawsze otrzymują

wieczność

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Jerzy Wilski, 5 lutego 2011

syndrom czasu

dobra poezja rosła w dzieciństwie
potem już tylko fast foody

coraz trudniej znależć czas
na myślenie jak to wiatr
opowiada pszenicy o bochnach chleba
a cisza drży słowiczą pieszczotą

czyż noc może mieć kształt ust
a dzień spękane dłonie

można przyjąć że pieniądz
pachnie życiem ale kiedy świerszcz
zaczyna kosić trawę sierpem księżyca
a drzewa mówić żywicą
mały przycisk i świat normalnieje

krew już ma kolor czerwony
mord to mord gwałt to gwałt
obrazek po obrazku
w błotko bezmyśli

tak prościej dwa w jednym
a obok na półce modne okładki

tam niech sobie poeta
z niebieskich oczu
nagiej kartki
dobywa woń ciał
wpisanych w smak łąki
flamenco podwiewane
westchnieniami pióra
tańczącego w palcach