Latest items:

Poetry

	sam53
	PROFILE About me Friends (17) Poetry (1630) Prose (12) Photography (1) Postcards (23) Diary (2)

latest best rating most commented

sam53, 12 november 2011

protestuję

tu zatrzymała się historia
tak jak listonosz z listem w dłoni
ciszą nie grzmiała euforia
a to był tylko polecony

matka wytarła w fartuch ręce
ojciec wzrok podniósł znad gazety
a mnie zabiło mocniej serce
mobilizacja hm...niestety

list jak liść obły wpadł pod buty
nogom już śniły się kamasze
dzień dotąd piękny teraz smutny
rozkleił siostrze oczy płaczem

ktoś w mundur ubrał mnie po uszy
dodał karabin z braku laku
rozkaz słyszałem - będziesz służył
pójdziesz żołnierzu do ataku

i będziesz walczył na tej wojnie
aż wróg polegnie a ty po nim
a wtedy będzie już spokojnie
nie będzie listów poleconych

number of comments: 2 | rating: 6 | detail

sam53, 12 november 2011

ta czy nie ta

pierwszy przymrozek straszy chłodem
promienie słońca milkną w trawie
fontanna jeszcze liczy drobne
kaczki pływają same w stawie

puste alejki w miejskim parku
wiatr między ławki liście niesie
mgła wciska wilgoć w ziarna piasku
echo powtarza że już jesień

z gałęzi spływa brudnym deszczem
pragnąca ciepła wygłodzona
czy to naprawdę nasza jesień
naszą smakuję w winogronach

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

sam53, 10 november 2011

dubito ergo cogito

nieswoją można rzucić do kąta
niechaj w kurz wrasta przez długie lata
kiedyś sprzątaczka jesień posprząta
wiesz jak się dobrze cudzą zamiata

własnej też lekko się nie pozbędziesz
z braku pewności trzęsie się kuli
myślę że teraz w takim momencie
nie można puścić jej między ludzi

zziębniętej kruchej i ledwo żywej
wódką napoić też nie wypada
lepiej potrząsnąć mocno za grzywę
szok w pewnych chwilach bardzo pomaga

ale co zrobić gdy myśl w rozsypce
niczym litery w słowie do scrabble
sklejanie nie trwa przecież najszybciej
zresztą co nagle bywa po diable

zatem jak pomóc pozwolić umrzeć
i tak jak z cudzą raczej postąpić
niech w pajęczynie obrasta kurzem
myśląc o myśli zaczynam wątpić

więc jestem...

number of comments: 5 | rating: 4 | detail

sam53, 10 november 2011

szkoda gadać

nie chce się dzisiaj dyskutować
gdy w głowie szóste piwo szumi
wtedy najlepiej gdzieś się schować
i nawet wiersz wymyślić durny

zamknąć się w szafie z myślą krzywą
powietrza złapać na balkonie
albo po siódme sięgnąć piwo
na przekór sobie no i żonie

nie chce się dzisiaj dyskutować
z szarych komórek treść wyciskać
kiedy na stole stoi browar
a pianka na nim sercu bliska

mógłbym powiedzieć w moim typie
choć reklamować nie wypada
co chwilę okiem na mnie łypie
i jak smakuje
szkoda gadać

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

sam53, 9 november 2011

moja ty liryczna

gdy się nauczę twych piersi na pamięć
i w miękkość ciała wpadnę już na zawsze
zostaw na wierzchu chociaż jedno znamię
ja je scałuję i zliżę i spatrzę

kiedy napełnię twoim ciepłem garści
a zapach dotrze w zakamarki duszy
powiedz mi tylko czy nam życia starczy
by w tajemnicy trochę poświntuszyć

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

sam53, 9 november 2011

nauczyłem się ciebie na pamięć

przestawiam z miejsca na miejsce
białą filiżankę z której zwykle piłaś kawę
nie myśl że zwariowałem
to bóg oszalał widząc mężczyznę
zaplątanego w ciało kobiety

przecież nie jesteś ulotnym aromatem
słodkiej wanilii zmieszanej z odrobiną kardamonu

number of comments: 8 | rating: 6 | detail

sam53, 9 november 2011

babie lato dojrzewa powoli

dziś jesienie przychodzą zbyt wcześnie
czas zjesienniał na wylot od wczoraj
wspomnieniami smakują czereśnie
liście fruną we wszystkich kolorach

resztki lata wiatr z dymem przegonił
przez zamglone do cna kartofliska
a tam jesień nie poda ci dłoni
chociaż sercem oddana i bliska

dziś jesieniom za bardzo się spieszy
jakby uciec na zawsze stąd chciały
lecz kobiety ten fakt nie ucieszy
srebrne nici za nic nie dojrzały

number of comments: 2 | rating: 2 | detail

sam53, 8 november 2011

miałem ci ja...

nie trzeba słów żeby zapomnieć
wiatr już ją poniósł niczym wrona
i zaufanie wziął ze sobą
gdzieś w samotności
miłość skona

nie trzeba wiatru gdy myśl szarpie
umysł powoli jednoznacznie
ktoś tu zawinił
nie ja skarbie
nieopatrznie

może się nie budź
śpij głęboko
noc zawsze zmierza ku miłości
jutro pamiętaj otwórz okno
niech dom odetchnie od przeszłości

nie budź się
nie budź
niech trwa dalej
ta farsa zgubna ponad miarę
lepiej we wrzątek włożyć palec
niż rękę w życie już przegrane

number of comments: 6 | rating: 3 | detail

sam53, 8 november 2011

najpiękniejszy wiersz o jesieni

ktoś mnie nauczył łapać rymy
które jesienią w kształtach liści
lub w srebrze bladej pajęczyny
fruną do wiersza co się przyśni

ktoś mi pozwolił chwytać słowa
które jak jabłka się czerwienią
i nawet nocą je rozpoznam
sny najpiękniejsze są jesienią

ktoś stworzył nuty do tej pieśni
melodię wyjął wiatr z kieszeni
więc nim zaśpiewasz niech się przyśni
wiersz najpiękniejszy o jesieni

number of comments: 8 | rating: 8 | detail

sam53, 7 november 2011

i cóż więcej

przyciśnięta do muru nonsensem
zapomniana jak kurz za kredensem
zaprzęgnięta jak koza do woza
i płaczliwa jak wierzba czy brzoza

sprasowana jak ostatnia deska
wyciśnięta z humoru groteska
gdy pisałem już była wkurzona
i cóż więcej
kochana bo żona