Latest items:

Poetry

	Pietrek
	PROFILE About me Friends (10) Poetry (236) Photography (1) Diary (17)

latest best rating most commented

Pietrek, 29 september 2013

Voyager [z cyklu: pieśni wojenne Klingonów]

„Nawet bogowie nie powstali z dnia na dzień”
Mr. Spock

pomięty samizdat
fałszywka którą porwał
z kałuży słoneczny wiatr

naparstek

dryfujący w oceanie
absolutnego indygo

zaiste śmiałe to
przedsięwzięcie

ścigać się po omacku
w czasie i przestrzeni

z radiem telewizją
dymami stosów

skwierczeniem
opalanych ciał

number of comments: 280 | rating: 16 | detail

Pietrek, 19 september 2013

[...] idziemy w góry

idziemy w góry
po męskość
po kobiecość swą
idziemy w góry

przecież są

schodzimy w dół
by zgolić mroźny zarost
wczorajszy strach
i ból

lecz życie wciąż umyka
nie łasi się do nóg

więc zaganiamy je
na piarg na grań na szczyt
ogniem pochodni naszych
płoną gwiezdne łby
nadziane na wierzchołki gór

pamięci AH

number of comments: 1 | rating: 4 | detail

Pietrek, 10 september 2013

osteoporoza

chytrze rozliczony
z tym co będzie

targuję się o to co było

patyczki krwawnika
w heksagramie minionego dnia

nietrwałe izotopy czasu
przenikają mnie

obnażając

gąbczastą
strukturę kości

number of comments: 3 | rating: 6 | detail

Pietrek, 30 august 2013

z cyklu: zapiski ornitologa - amatora

sierpień 2013

stadka dronów sejmikują przed odlotem
do ciepłych krajów

Jesień idzie

number of comments: 6 | rating: 8 | detail

Pietrek, 27 august 2013

częstotliwość

Prąd jest szybki, rwący. Zdradliwy.
Jak światło. Miriady fotonów. Bitów.
Werble. Werble.

Zbyt dużo werbli. To nie muzyka.
Nakłucia. Tatuowanie nieba.
Bity pędzą. Wirują nie tańcząc.

Od werbli aż gotuje się piach;
nawet suchorośl zmieniona
we mgłę. Nawet mgła.

Zwiotczali, przenicowani, osiadamy.
Jak kurz.

Ani odrobiny wilgoci.
Tylko trzaski. Zero. Jeden.

Zero.

number of comments: 6 | rating: 9 | detail

Pietrek, 17 august 2013

partenogeneza

mama biła mnie drucianym
wieszakiem do ubrań
później płakaliśmy razem

wujkowie przychodzili chwytać
mamę za krocze płakała wtedy

zawsze sama

wszyscy oni powysychali jak owady
pozostawiając puste skorupki
w nieodkurzanych zakamarkach

pod łóżkiem

stała butelka na siku bo łazienkę
mieliśmy w odległej galaktyce
a jak tu w pojedynkę pokonać
galaktyczny mrok i chłód

nie pisałem o tym ojcu
tylko zbierałem widokówki
z madrytów warszaw rzymów

po szkole przynosiłem do domu
zapchlone szczeniaki karmiłem je
przypaloną kaszą i biłem wieszakiem
jeśli nie jadły

później płakaliśmy razem

number of comments: 10 | rating: 8 | detail

Pietrek, 8 august 2013

liofilizacja

ech spłynął bym sokiem
jak wiersz po twej brodzie
po szyi piersiach po brzuchu

bym spłynął wierszowo
owocowym potokiem
i usechł u stóp twych jak listek

w bezruchu

number of comments: 6 | rating: 11 | detail

Pietrek, 4 august 2013

godzina wu

pierwszego sierpnia ojciec upijał się
inaczej jak mężczyzna w milczeniu

a przecież był opuszczonym ośmiolatkiem
który przedzierał się przez archiwa czerwonego krzyża
i listy ofiar Groß-Rosen

na próżno

nie pomogła nawet ucieczka na południe
oczy miał szaroniebieskie od dymów Chmielnej

[pewnie widział jak płonie świat
a tego nie da się ugasić]

a ja

śląski zuch śpiewałem przy ognisku
Pałacyk Michla Warszawskie dzieci

i w szczeniackich fantazjach byłem pośród swoich

mój ośmioletni ojciec upijał się zawsze
pierwszego sierpnia bo dziadek poszedł
wieczorem po wodę chociaż był inżynierem Shell'a
i nie wrócił

a co to za życie
bez wody

number of comments: 3 | rating: 4 | detail

Pietrek, 2 july 2013

dobrodziejstwo inwentarza

ojciec uwielbiał romanse Wertyńskiego
zapisane na wiotkich płastinkach więc zasłuchany
po wódkę posyłał Leszka

środowiskowe ucho z Piwnicy
knajpy dla artystów

wierzył w sprawiedliwość dziejową
talent i wysokie stawki ministerstwa

Leszek wierzył w ojca więc raportował
przez palce dobrodusznie

z troską

lubiłem naszą oswojoną kanalię
uczył mnie chwytów i o czym gadać
z dziewczynami choć nie wiedział
co to sumienie

lojalność i wiarołomstwo
miał wytatuowane jak zek
dwa serca przebite strzałą

szpicel to szpicel nawet jeśli
donosi tylko wódkę

dziś nie ma już sentymentalnych tajniaków
ani plakatów podobnych egzotycznym motylom
w gablotach zapyziałych sklepów czy kin

hamletowskie dylematy rozwiązuję
zaciągając się kolejnym złym kredytem

a prostej formuły przyjęcia spadku
nie bierze pod uwagę już nikt

number of comments: 4 | rating: 10 | detail

Pietrek, 24 june 2013

pojednania

winny jest zawsze ojciec
jego wina jego wina

matka niewinna oczy piwne
dłonie zmęczone oddech słodki

i te dziwki tylko dziwki
wszędzie dziwki na wyrywki

a ojciec w pracy kołacze
w domu nikomu na wódce
na dziwce na waleta

karta nie idzie

matka niewinna oczy puste
oczy do dna serce ze szkła

kruchutkie

winny ojciec kwaśny ojciec
zdmuchnijmy go sobie

świeczkę
na drogę

na grobie