Ania Ostrowska | |
PROFIL O autorze Przyjaciele (102) Forum (1) Poezja (56) Proza (4) Fotografia (5) Pocztówka poetycka (11) Dziennik (10) Handmade (1) |
Ania Ostrowska, 17 lutego 2014
moja żona
jest taka pospolita
ciągle płacze
łzy też ma bezbarwne
musiałem być ślepy
nie to co pani
teraz mówi
krew
ale poczemu zaraz krew
Ania Ostrowska, 22 września 2015
zainteresował mnie mężczyzna
w cytrynowych spodniach
mam pięćdziesiąt trzy lata
czy to nie dziwne
pan pisze wiersze spytałam
pilnując by wzrok nie ślizgał się
w dół odparł nie proszę pani
ja je składam chyba
układam sprostowałam odruchowo
nim poczułam śmiech cytrusowo świeży
jakżeby inaczej czy to nie dziwne
pani pracuje w oświacie podjął
swobodnie nie skądże w finansach
pomówmy o wierszeniu a te spodnie
prawda spodnie
do frontu proszę się odwrócić
Ania Ostrowska, 23 sierpnia 2015
w tej samej wodzie można
tylko ubłocić nogi chyba
poświęcona płynie innym korytem
kiedy mniej znaczy jeszcze mniej
jesień szeleści pod butami
dwa razy
Ania Ostrowska, 30 grudnia 2017
a przecież warto
znów i znów
wybierać słowa jak sukienki
kuse do czasu
albo pomidory
na rynku w pełnym słońcu
potas i wita-mina
Ania Ostrowska, 27 stycznia 2019
w pluszowym fotelu drzemie
niedoczytany rozdział
lampa przekrzywia klosz
ciekawa kto zabił
obowiązkowo kraciasty pled
strząsa okruchy herbatników
tylko filiżanka z kroplą
sherry stygnie spokojnie
na kominku zegar wtóruje
tak tak tak
jutro też jest wieczór
Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
19 maja 2024
1905wiesiek
19 maja 2024
Świat LucaArsis
19 maja 2024
DystansMarcin Olszewski
18 maja 2024
Amatorzy antychrystówkb
17 maja 2024
Tęsknoty byt intencjonalnyDeadbat
16 maja 2024
Kremvioletta
16 maja 2024
Śladem Strusia PędziwiatraMarek Gajowniczek
15 maja 2024
ToastJaga
14 maja 2024
Szczęścievioletta
14 maja 2024
Z pamiętnika duszyMisiek