Poezja

blady chłopiec w trójkątnej czapce z gazety
przykrywającej włosy koloru słomy
z małym blaszanym bębenkiem
przepasanym za pomocą sznurowadeł

łódeczka ze skorupki orzecha walczy z wiatrem
dobosz w sztormówce werblami odpędza burzę
na odległym zamglonym brzegu przywołuje
architektura rozpoznawalna jako domek z kart

wymowny grymas dziecka z origami
świadomość podróży w ocynkowanej wannie
ułatwia sens bezmydlanemu dryfowi
na brzegu niecierpliwie wyczekuje księżyc

nieważne że z papieru