Najnowsze prace:

Poezja

	Nieodgadniony
	PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Poezja (61) Proza (16) Pocztówka poetycka (1)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Nieodgadniony, 21 lipca 2013

Bezsensowne rozmyślania

chciałbym niebyć
w niebycie żyć
płowić w nicości czasem nieskońćzonym
żyć gdzieś
gdzieś w pustce świata
pośród białych pól
na bezludziu
w głuszy bez głosu
w tej harmonii ciszy i spokoju
odbyłbym
swój do końca żywot
po czym skonał szczęśliwy
bo jak cierpieć
w świecie bez powodów?
nie ma zmartwień
i bólu
nie ma nic
więc i mnie
jak tam żyć?
jak tam żyć??

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Nieodgadniony, 18 lipca 2013

Nie znajdziesz

chciałbym być częścią
całości niepowstałej
być niewiadomą
niewiadomego wzoru
być czymś
czymś nieodkrytym
nieodkrytym, a istnieje
przejdziesz obok
a nie dowiesz
że obok przeszedłeś
zobaczysz
a nie dostrzeżesz
iż ujrzałeś
jestem jak za murem
basztami skryty
choć byś atakował mur
to znaleźć
mnie nie znajdziesz
i mur
co gradem bomb runie
ja pod nim
okryty ceglanych trumien

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Nieodgadniony, 12 lipca 2013

Lato dla mnie niemiłe

nie lubię lata
ono umysł drażni
prowokując obrazy
lubieżne w jaźni

słońce promieniami
skupia ziemię wokół
po lądzie gorącym
stąpam w amoku

płeć przeciwna wkoło
ponętny tworzy pejzaż
sporo widocznej skóry
na ciele sukienka

niekiedy wręcz pragnę
oczu nie odrywać
wyobraźnia ilustruje
co pod ubraniem skrywasz

czasem niemały dekolt
uwidacznia skrawek piersi
chciałbym rozpiąć stanik
wyrwać je z uwięzi

sukienkę podwinąć
ukazując uda nagie
ręce ku południu
wykonują manewr

po gołych łopatkach
przez gołe lędźwie
pod sukienką dłonie
czynią co zechcesz

pragnę cieleśnie
poczuć Twego środka
spotęgować liczbę
zmysłowych doznań

lecz tą imaginację
wyobraźnia stworzyła
nic prócz popędu
tutaj nie skrywa

nade wszystko uczucie
malować miłości obraz
dwa różne serca
a wspólna melodia

w obecnej chwili
umysł żądze tłamsi
a jeśli opór zniknie
i skorzystam z okazji?

liczba komentarzy: 3 | punkty: 2 | szczegóły

Nieodgadniony, 7 lipca 2013

Zależność kontrastów

istnieje istnienie
istnieje wymarcie
wymarło istnienie
wymarło wymarcie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Nieodgadniony, 15 czerwca 2013

Na z Was jedną czekam

Kobiety, to do Was
do Was wszystkie mówię
macie piękno w sobie
którego okiełznać nie umiem

możecie być każde
charakterów mnogość
urok Kobiety
pod każdą z Was osobą

ta Wasza delikatność
poczuć skóry ciepło
piersi, uda, nagie ciało
kobiecej czułości tęskno

gorące, wulkan niczym
namiętne, szybki oddech
erupcji rozkosz
w Waszym środku tonę

gdy jesteście mnie obok
i czuję ten kobiecyzm
erotyzm włada drugą stroną
ja nie pamiętam etykiety

Was na Ziemi jest urodzaj
mentalności wielość, urody
a ja chciałbym tylko jednej
jednej z Was pragnę słodycz

czekam na miłość wielojaką
oczekiwać czego? nie wiem
pragnę tylko, byś spojrzała
w gwiazdę, o tamtą, na niebie

ja również w nią patrzę
oczy obserwują gwiazdy blask
miłością obdarz proszę
ja potrzebuję, obdarz w ten czas

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Nieodgadniony, 14 czerwca 2013

28.05.2013.

w padole cierpienia
jestem zupełny
spadłem, ból
bólu czuje przesyt

wapienne zgniata kości
wewnętrzne narządy
krew w środku
i poza nim się toczy

nagle, świadomość
ona wkracza w umysł
przekonuje serce
iż większe czekają trudy

ból który dziurawi
on wreszcie odejdzie
wspaniałość przemijania
pożre miłosne bestie

czas się trwoni
na tarczy żyją wskazówki
czekam aż wybiją godzinę
bez wewnętrznych kłótni

teraz już trzeźwy
przemówił rozsądek
wstaję nowy, idę
mocno trzymając pnącze

skupiony na celu
wytrwale się wspinam
inny w myśleniu
jestem dla bólu tyran

okiełznam go totalnie
chwycę za wszystkie boki
zgniotę, wyrzucę, odetchnę
już bez odczucia trwogi

tak, wydostałem się
pogoda już inna
nie wiatr, nie deszcz
wita harmonii wymiar

wyszedłem z dna serca
na jego powierzchnię
już nie smutny, ale pamiętam
łzy na policzku w przeddzień

ze spokojem w umyśle
przywracam słowa rozsądku
"byłeś bólem jesteś odrodzony
nowy nadejdzie, bądź gotów"

bądź gotów

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Nieodgadniony, 13 czerwca 2013

18.04.2013.

opętało mnie uczucie
wszędzie widzę Ciebie
cóż mam robić
już sam nie wiem

Twój cały jestem
lecz boli to uczucie
pragnę zostać
pragnę uciec

serce w krainie deszczu
powietrze pełne kropel
chłód wadzi wnętrzu
niebo zachmurzone

stąpam pośród kałuż
bose stopy mokre
wchodzę do budynku
siadam przy oknie

pojawia się Smutek
siada obok na krześle
dziurawi mój środek
on pragnie więcej

po chwili krótkiej
przyłącza się Rozpacz
ból do potęgi
gehenna długo potrwa

na szybach nie deszcz
tylko moje łzy
mokro wszędzie
szlocha mój byt

nadchodzi apogeum
rozstępuje się ziemia
spadam w otchłań
bezmiar cierpienia

liczba komentarzy: 4 | punkty: 7 | szczegóły

Nieodgadniony, 21 kwietnia 2013

Ptak

Tyś aniołem, aniołem radosnym i słodkim
pragnę by dla mnie mrugały Twe powieki
serce otulone miłosną otoką
przemawia do mnie Twych oczu błękit

mimo to, razem być nie możemy
a Twoje piękno.. ono dla mnie torturą
tak bardzo chciałbym Cię dotknąć
jestem ptak co nie może frunąć

łaknę bezustannie Twym urokiem napawać
lecz gdy przy Tobie poczuwam swobodniej
zatracam przytomność myśląc, że może się uda
świadomość wraca i żałuję tamtych wspomnień

moje dłonie krążyć chcą po Tobie
a nie mogą choćby poczuć skóry
żal ściska umysł, rozpacz piętni duszę
uczucia tego potworne przeżywam trudy

piękniejsza jesteś od róż
kwiaty purpury nad tym boleją
chciałbym serca Twego nad wyraz zaznać
lecz moje z bólu twarde, równe kamieniom

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Nieodgadniony, 29 stycznia 2013

Nie mogę przestać

fragment pamięci
odtwarza umysł
Ty we fragmencie
co ducha kruszy

subtelność Twym atutem
pragnę dotknąć skóry
ona delikatna i miękka
niczym płatek róży

kroczysz w mym śnie
piękna i niezależna
jesteśmy tam razem
szczęście odbite w pierzach

gdy sen koi zbolałe wnętrze
bo jesteś w nim ze mną
jawa zwiastuje czarne chmury
które zasiedlą niebo

błękit cudownych oczu
mą duszę zachwyca
a bezbronne serce
pewnie trzymasz w ryzach

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

Nieodgadniony, 20 marca 2012

Oceany

Glob coraz szerzej wodospady plenią
Co ustami głośno dudnią
Stety brzdąkając bez sensu
Długaśne ramię spadające z wysokości
Dotrze wszędzie słuch szaleje
Umysł głupotą przechodzi
Tyle z wodospadu pożytku

Gdzież pochowały te oceany..
Ogromna masywna, wodnista ich toń
Co bogactwa różniste skrywa
Ledwo jakiś ukaże
To szybciutko znika
I po horyzont głucha cisza

Wodospad wyniosły, acz płytki zarazem
Ocean, co cichy a którego głębokości
Materialnie pojąć nie pojmiesz
Tu serca trzeba, które
Najdalsze głębiny przemierzy
Ono nie utopi, bo miłosną butlą okryte
A które w wodospadzie grunt by miało

Noc wodospadu paruje do chmur
Po czym z identycznym rozkoszy deszczem
Ponownie dla kolejnego spada
I tyle daje wodospad od siebie
Jednorazową używalność
Więcej nie może, bo płytki

Ocean, który siebie powierza część
We władanie twoje
Bon nie powierzchowny, acz obszerny
Środkiem potężny
I noc.. której rozkosz sztormem
Bo w uczucie odziany
Powtarza dla ciebie i ciebie tylko..