Najnowsze prace:

Poezja

	Ame
	PROFIL O autorze Przyjaciele (48) Forum (1) Poezja (60) Fotografia (48)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Ame, 7 maja 2011

Światła

ubrana w satynowy chłodny czas
przemieszczam myśli wzdłuż drogi
jak spatynowany szarością tynk
ukrywa wypaloną czerwień cegieł

jesteś niekończącą sen niepewnością
posadzonym głęboko we własnym cieniu
drzewem w które zaplątała się winorośl

nocą słowa same odnajdują znaczenie
jak fazy księżyca są blaskiem i odbiciem
świtem cichną tylko dlaczego szukam

liczba komentarzy: 15 | punkty: 9 | szczegóły

Ame, 11 października 2011

rozdanie

codziennie
wyprzedaję życie
licytuję każdą godzinę
podbijam stawkę
kto da więcej

nastrój ubarwiony doliną motyli
cena wywoławcza
alergia na codzienność
zamknięta w ramie
nostalgii
niebieskich róż

liczba komentarzy: 14 | punkty: 15 | szczegóły

Ame, 1 października 2013

Dysforia

pewnego dnia przyszedł spokój.
zapytał czy potrzebne było
mieszanie ciepła z zimnem
zaglądanie poza mrok.

na stole pozostawił ostre szkło.
rozwarstwioną rzeczywistość
łatwo pozbawić odmienności.
prawa do obiektywnej oceny.

lekkie otarcie firanki o framugę.
wtórnie zamalowane ściany
cztery albo trzy warstwy.
listwy wykańczają na krawędzi.

liczba komentarzy: 13 | punkty: 12 | szczegóły

Ame, 5 maja 2012

Dystans

myślisz że jestem może tak
ty zajęty powiększaniem objętości
mózgu powielasz regułę

tak dobrze właściwie niezauważalnie
jak z kopii starych zdjęć wyjęta
nie przeglądam nigdy albumów

pozwolę nie zakłócić myśli
potrzeba wymusza zmienność
w zależności od monotonii trwania

liczba komentarzy: 13 | punkty: 17 | szczegóły

Ame, 10 września 2011

Pestka

na ławce nie został żaden ślad
tak lepiej bez odcisków
każde zdarzenie następuje już
smak blue shark zwietrzał

słone pestki słonecznika są
jak słońce spalają

odległość do nie ma zapisana
bez symetrii zalega w genach

schody w dół do stacji metra
zapomniany gorący dzień

mignięcie świateł tracę zasięg

pomiędzy jedną a drugą sceną
pogubiona znajduję słowa,
których potrzebuję jak powietrza

liczba komentarzy: 12 | punkty: 12 | szczegóły

Ame, 10 lutego 2012

Toksyczni

trzecia w nocy autobus druga strona Wisły
niepewność strach lęk pospolite emocje
zadzwonił nałykałem się prochów pomóż
nieartykułowane dźwięki alkohol psychotropy
skończy się karetką szpitalem znam wybudzanie
stawianie pierwszych kroków tylko nie zaśnij
czy oglądaniem gwiazd na dachu wielopiętrowca
zawsze siedząc na krawędzi czekając na wiatr
maluj albo graj ludzie się rozstają nie infekuj sobą
ten dom pełen skrzyżowań i torów odmieszkałam
tyle farb zużyłeś żeby mnie zamalować a dalej
mówisz jestem w twojej głowie jak pajęczyna
siedzimy szpitalny korytarz ja i twój przyjaciel
nostalgiczny poeta siedzimy milczymy
ździebełko ciepełka trzyma mnie za rękę
który to już raz

liczba komentarzy: 11 | punkty: 9 | szczegóły

Ame, 30 kwietnia 2011

Kwiat

ściana maluję kwiat
bezbarwny pająk wychodzi
z oczu cień i szalone
lata osiemdziesiąte

uśmiech Saskiej Kępy
nocne kałuże
w deszczu lśnię
złote dni odbite
w Wiśle cukier

włosy pełne
słońca

wymiana dzieci kwitną
światło za ścianą mur
zapalam tygiel
zapach

jest we mnie

kwiat

liczba komentarzy: 10 | punkty: 6 | szczegóły

Ame, 11 maja 2011

Ulica

wypij za moje ja
posłucham
dźwięku wewnątrz kryształu

chcesz oddychać zapachem
za duszno we mnie od słów

wczoraj pytałeś o uczucia
emocje mają różne nazwy

eteryczność potrafi uśpić
pryzmat własnego ego

nie kupuję czasu nigdy nie wracam
za sceniczną dekoracją widzę więcej

dystans pozwala poukładać
nadwrażliwość tworząc obraz

jesteś na tej drodze którą znam
mijamy się na każdej ulicy

zostawiając pragnienia

liczba komentarzy: 10 | punkty: 6 | szczegóły

Ame, 6 kwietnia 2011

Smuga

cienka smuga świateł
deski nad stropem
w teczce kilka szkiców
w głowie niezapisane słowa

dostarczyciel czarnych kamieni
porozcinał krzyk
blacha straszy rdzą
halny w głowie

zatrzaśnięte wieko kufra
w piwnicznej wilgoci
paździerzowe półki
pełne mroku

drewniane drzazgi głęboko
w skórze
skrzypiący ugięty parkiet
podłogi

to niezrozumienie wyrzeźbione
dłutem w hebanowej
wyobraźni

liczba komentarzy: 10 | punkty: 6 | szczegóły

Ame, 20 czerwca 2012

Wielka Manificka

pozostała niedokończona jak
wtórna replika jakości rodzi
legendy albo granice mitu

nie pisz nie piszcz nie rób
ze słów inżynierii buchaltera
co rękawy z rękawiczkami

dalej cyfry jak dobrze
ułożone wiersze białe
bez koloru lecz potem

nieświeży poeta powstał
i bardzo zadomowiony
słowem industrialnie

budująco podnosił własny
koszyk świadczeń z drogi
jestem waderą nieskazitelną