Najnowsze prace:

Poezja

	Colett
	PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Poezja (54) Proza (1)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Colett, 31 sierpnia 2010

by zasnąć

gdy już nie snują się tramwaje
nie płoszą dzwonkiem sennych kotów
noc zamówioną nocnym grajkiem
przygrywa do snu

deszcz nuci rynnom starą prawdę
na powitanie godne słońca
nim wzejdzie noc by gwiazdy nawlec
i znowu sprostać

w ciemnościach mgła zasypia w drzewach
aż po korony w ptasich gniazdach
niejeden czeka by zaśpiewać
hymn dla poranka

***

jedynie w chwili tuż przez zmierzchem
z czasem o jutro tocząc walkę
spełnia mą prośbę drozd gdy szepnę
o kołysance

liczba komentarzy: 3 | punkty: 7 | szczegóły

Colett, 11 sierpnia 2010

by zabłądzić

z listu do P.

gdybyś zechciał tak jak nie chcesz
spojrzeć kiedyś za horyzont
by odnaleźć znów to pierwsze
chociaż przecież raz już przyszło

może wtedy tak jak nigdy
z wiarą której cień pozostał
dasz nadziejom by zakwitły
znak że to już koniec rozstań

gdy już z wątpliwości pewność
(choć godziny w dni i lata)
być zaczyna wszystko jedną
prawdą która z trudem wraca

gdybyś zechciał tak jak nie chcesz
odkryć znowu barwy wiosny
zabłądź ze mną między wiersze
zanim chmurny w nową wkroczysz

liczba komentarzy: 5 | punkty: 12 | szczegóły

Colett, 18 czerwca 2010

tamten wieczór

przestawała z tym walczyć
nawet stare zwierciadło
korzystało z okazji
gdy pragnął

***

odkrywając sens karmy
pośród wonnych kadzideł
zmieniał myśli z bezwładnych
w bezwstydne

zanim zenit z nadirem
żar odkryły w jej skardze
odbierała przybyłem
jak mantrę

dłonie w ciszy błądziły
utrwalając w pamięci
zakazane rewiry
by zwieńczyć

***

wieczór witał poranek
senną chwilą po burzy
blaskiem świec kołysanej
odurzył

liczba komentarzy: 1 | punkty: 7 | szczegóły

Colett, 12 czerwca 2010

na własne życzenie

na własne życzenie

świt miał przynieść nadzieję
za milczeniem się chowam
w takich chwilach istnieję
od nowa

***

myśl dociera najgłębiej
rozwiązując zbyt trudne
cisza spływa westchnieniem
w poduszkę

jeszcze wczoraj wśród bieli
żywioł władał pierwotnym
by na trwałe odmienić
przez dotyk

własnych praw dochodziło
pierwszej z żebra wcielenie
kusząc ziemię niczyją
spełnieniem

***

noc nie wniosła rozwiązań
do rachunku sumienia
dzisiaj tylko pożądam
w marzeniach

liczba komentarzy: 2 | punkty: 6 | szczegóły

10 - 30 - 100

Pozostałe wiersze: porozumienie, do granic smutku, ona i słoneczniki, może to jest, rozmowa niedokończona, jesiennik, pośród gałęzi, bezgłośnie, przecież, wiem już czym jest, bez piekła nie odstąpię, dotykam twojego nieba***, jeszcze, bez, napadało, tylko, nie - zwykłe, Posłowie, goniąc kormorany, prze lotnej, wyjątkiem zamknąć usta, c(i)ałopalenie, na chwilę jedynie, nie zależności, na oko, nie do końca, świętego, babie, bunt, maczkiem, w prawo do zmęczenia, jaka jestem, nie bez znaczenia, małe, w pogoni, koniec świata, chociaż życie to nie teatr, naprawdę, nie tylko w trawie, zanim wypowiem, odkrycie, gdy bilans nie wychodzi na zero, zapomniane miejsca, róg obfitości wszelakiej, żądam rewanżu, przedwiośnie z matką, chleba naszego, sanna na rynku, dziegciem, penitentka, by zasnąć, by zabłądzić, tamten wieczór, na własne życzenie,