Poezja

chcę wypowiedzieć tajemne słowo
które zgasi wszystkie słońca
 
które zatrzyma obracające się
w kółko galaktyki
 
które raz na zawsze
zniweczy to daremne przedstawienie
dla jednego tylko widza

które skręci czasoprzestrzeń
jak wyprute flaki zgwałconej przez żołdaka
nagiej dziewczyny na śniegu

które zwinie matrycę przestrzeni
do punktu tak osobliwego
jak śmiesznie wyglądali brodaci Żydzi
na betonowych posadzkach w Oświęcimiu

które zgniecie spiralę czasu
aż ta pęknie na centyliony nanosekund
reakcji cyklonu B
w komorach gazowych

które strzaska skrzydła twoich aniołów
i ognistym żelazem wypali języki
twoich brudnych i zawszonych proroków

które raz na zawsze sprawi
że umrze wszelkie życie 
na każdej planecie

więc zaśnij w końcu
w każdym możliwym kamieniu
od alfa do omega punktu
tego wszechświata

niech zmrozi cię wieczna entropia
i przestań obserwować
siebie przeze mnie

a wtedy pozbieram wszystkie kamienie
w których śpisz
i wrzucę do największej
czarnej dziury
którą stworzyłeś