Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (18) Poezja (2455) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 26 września 2019

jesienne nudzenie

jesienią samotność
nabiera kształtów
kolorami zaślepione oczy
kolorowe tęcze
niebo płonie nadzieją

babie lato płynie w oceanie lasu

rysuję horyzont

kilka drzew dam im usnąć
cicho zbieram kasztanów brąz
odzieram z kory brzozy

rozpalam ogień serc
by upiec mądre zdania

liści szum pod stopami
nadziewa uszy spokojem
jeszcze kilka kroków i będę w domu

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 26 września 2019

wytrwała miłości

w moim sercu w mojej duszy

ziarno puszcza kiełki miłości
rośnie w siłę dojrzewa

słowa do miłej ślę telepatycznie
jest dobrze jest wesoło

gdy kochasz gdy czekasz
gdy spóźniam się z kwiatami

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 26 września 2019

raj utracony

zorane mózgi białe bruzdy
blizny wyznaczają kierunek
drogi skrzyżowania znaki
tacy mali karmieni nieprawdą
skazani na zimne kamienne serca
zabierają co moje
mimo że nie mam wszystkiego

mam dość
stania w miejscu
mam dość
bycia słupem soli
niedaleko Gomory

w ciszy zapomniany
szukam śladów Noego
w mule na pustkowi
szukam Raju utraconego
gdy patrzę żonie w oczy
pytam dlaczego ugryzłaś to jabłko
przecież mieliśmy wszytko
teraz jedynie kredyt na trzydzieści lat
pod górę zawsze z kobietami
Boże dlaczego byłem słaby
i nie dokopałem wężowi

mam dość
stania w miejscu
mam dość
bycia słupem soli
niedaleko Gomory

Boże dlaczego byłem słaby
i nie dokopałem wężowi

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 24 września 2019

przeżyć pierwszą miłość

płoną
ogień pożądania

pozwoliłaś by zgasł
szary popiół

nie tętni
serce zimne

nie umiem
pokochać inaczej
jak pierwszy raz

w życiu ranią kolce
ból w słowach wiersza

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 22 września 2019

nad Hotrytem

nad Hotrytem budzi się słońce
podnieś do góry ręce
zaśpiewaj pieśń szczęścia

podziękujmy na stole jest
chleb budzi się chęć do życia
woda czysta obmywa
z grzechu stopy i ręce
gasi pragnienie po wysiłku
obmywa ciało obmywa złe wróżby

góry kochane mówicie do mnie ranem
wychodzą przed siebie idę dalej by
dotknąć skrawka twojego nieba
zamykam w sobie niedobre nastroje

już się nie boję jak się bałem
wolność ducha co ciało przenika
słowa są wolne mówię kocham
na głowie siada biedronka
kilka kropek na jej pancerzu
poproś ją a przyniesie chleba

poleci do nieba poleci dalej
człowiek potrzebuje nadziei
słów co dają pocieszenie

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 22 września 2019

bywasz odległą wyspą

ujrzeć głębię
w oczętach zakochanych

spoglądać w przyszłość
wspólne dni marzeniami splecione
całkiem rano przy kawie
papieros gaśnie prawie

całować usta malinowe
spijać słowa
zapamiętywać szczególne
kochać piękne chwile
czekać na spotkanie

w sercu byłaś ikoną
wokół samotność
zaciska spokój
pokój wypełnia niepokój

nie nachodzisz
pociąg nie przyjeżdża
umieram gdy
nie dotyka ciało ciała

krzycząc na ulicy
światła błyszczą
miłość trwa na do końca
w moim sercu na zawsze

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 20 września 2019

nie będę pisał wierszy

na marginesie piszą się wiersze
głębsze myśli są na uwięzi

lecz wymykają się
nocą po kilku głębszych
jak emocje gorące czasem chłodne
są uczucia jest natchnienie

ostatni wiersz
ostatnia wódka

wybacz
pisać nie muszę
inaczej brakuje tchu
ręce trzęsą piórem
papier zapisany
pomięty
szary dzień
hejt po co nerwy

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 19 września 2019

świat szakali

świat nazywam nieboskim
wypełniony farbą pejzaż

pełny trosk obraz dnia za dniem
noc bywa długą niekończącą się opowieścią

w trudzie zdobyty chleb
płacz
rzadko śmiech

zmęczenie niekończącym bólem
mówisz że jest dobrze
chyba jak psu na łańcuchu

trzymają nas krótko
skrępowani odczuwamy niepokój

wolność odpływa
wolność kojarzy mi się
gdy byliśmy dziećmi beztroscy
wciąż głodni wiedzy

szkoła wskazała miejsce w ławce
teraz wieczorem rozmyślam na murku

człowiek potomek aniołów lub bogów
którzy zeszli z nieba na ziemię
jak podają pisma

nie wiem
jestem skutkiem

przed umieraniem żyli korzystali
nie pozostał żaden
co wiedział jak uwolnić
z jarzma ludzkiej nienawiści zazdrości

niegdyś pewnie
świat był lepszy wieczny

cywilizacja kładzie się ku ziemi
jak zboża po silnym wietrze

niewolnicy pracują
ja się trudzę
zamykam rozdział zamykam oczy

amen

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 16 września 2019

nie tak daleko płynie krew

przepadł nieszablonowy w teatrze
życia nie unika

dlatego że nazbyt do licha i trochę pragniesz
o wielu rzeczach nie posiadasz wiedzy
prócz tego co istotne wilkom
ciebie nie dotyka

karmieni przez wilcze oczy
wyjadamy suchy chleb
modlitwy zmienione tak
byś klepał przed snem ten sam tekst

w niebie Bóg nie wysłucha nas
człowiek dobrym chciał być
lecz mamona zaślepiła głód
idziemy drogą w źle ukierunkowaną

weź tyle ile potrzeba nic więcej
nadzy zrodzeni ubieramy się w szaty ziemi
do niej wracamy tym samym szlakiem
z orszakiem z płaczem z szeptem modlitwy

Bóg budzi w człowieku życie
gdy umiera zastanawiasz się skąd łzy
żal pustka samotność
czym ją wypełnić by zrozumieć sens
czego tak nam brakuje

nie wiem wszystkiego bo i po co
marne życie marne człowieczeństwo
piszę jest ciepło i cicho
nie tak daleko płynie krew

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 14 września 2019

wczoraj nigdy więcej

nie będę młodszy jak oni
ci co przed nami odeszli

nadchodzą nowi lepsi
ładniejsi piękniejsi

poranny świt zapach kawy jak lubisz
kocham cię gdy nocą budzisz sny wyobraźni

nigdy więcej a jednak żyje tym
ten czas ten świat we mnie tkwi

nie zamykaj drzwi gdy nie ma mnie
a zimno wdziera się przez drzwi

nadchodzę starszy lepszy
trzeźwo patrzę na ciebie kocham cię

noc nie zabiera nam gwiazd
choć nasze gasną jak żar w ognisku

zabieram cię w podróż
po niezbadanym krysztale szkła

dziś nie ma wczoraj
wina nie rozlewaj
gdy wczoraj się nie przelewa