Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (17) Poezja (2370) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 17 lipca 2022

nic nie chcę

od życia nic nie chcę
mi się należy

dostałem kopa w cztery litery
pozytywnie nakręcony jak zegar tykam

zgodnie z ruchem prostolinijnym

gdzie nie ma słońca
gdzie pieprzem i solą

nawijam kolejny bajer na widelcu
pusty talerz brzęczy jak mucha
puszczają oczka w rosole
na kołnierzu brud zastygł nie wypierzesz

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 17 lipca 2022

Leonardo

odwrócona plecami śpisz
mówisz, że
gdy śnisz Leonardo di Caprio
zagląda w twoje sny
karmi cię nimi

zadaję sobie pytanie
kim w końcu jestem
może kimś ważnym bądź samym nim

warto przy tobie być
gdy noc przechodzi w dzień

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 15 lipca 2022

zadzwoń

jak ptak wśród drzew
wskazać należy drogę
nim zamkną drzwi

bez kory bez skóry
nie wyjdziesz na słońce

Jezu Chryste daj odpowiedź

sam ciągle sam nie nadaję się na samotność
głębokość myśli niezbadane topi uczynki
zaniedbanie wprawia mnie w nieznane

jestem sobą lecz to niewola

topię kosmiczne statki to piękne
ucieczka przed wiatrem to zadzwoń
bezsensowne słowa zbawią dadzą odpowiedź

powiedz czy pamiętasz pierwszy raz w tobie
nie mogę spać przytulne pytania
bez grama nie rozkminę wszystko

przytłacza moją stronę duszy

upadam na kolana by podnieść się
by wstać i nie czuć zapachu spalonej ziemi
wolność nieść
słowa to protest na ustach z makijażem
błyskawica to zadzwoń
do macicy swojej znajdź odpowiedź

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 29 czerwca 2022

W drogę

otoczony błaznami bez filozofii
w dłoni ściskam jarzębinę
spoglądam na świat idiotów

wysuwam papierosa prosto z ust
dym w płucach rozprężenie
zasuwam wzrokiem na około

jestem sobą nie zawsze tak było
wygląda na to że zmądrzałem
ktoś wskazał mi złą drogę

dał zapałki żeby podpalić świat
według mnie nie był grosza wart

na klamce powiesił się
nie godzien by przez drzwi wejść
na progu wisiał jak pies

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 26 czerwca 2022

w oddali widać światło

w moje oczy patrzą w strony
gdzie zniszczony dom dziadków
gdzie miłość zmienia się w nienawiść
kocham ludzi choć mają odmienne zdanie
mojej ziemi brakuje łez wzruszenia
potu po ciężkiej pracy

byłem mały mieliśmy mały świat
słowa nie wystarczą nikt nie powie
wróć
daleko przysypany wspomnieniami
usycham na wiór
muszę powstać zbudować dom
dać prawdzie wiarę ukochać kochane
dzieci
wskazać drogę by nie pobłądzić
wyznaczyć cel
iść naprzód nie patrzeć
w tył za tym co przepadło

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 25 czerwca 2022

Ulica

Samotny ale jestem
dookoła świat tłumny
gwar w upalne dni

zostałem sam bo jestem
inny jestem od nich
kto biednego posłucha
jedynie poducha
mokra od goryczy

słyszałeś bicie serca
gdy mocno tłucze pod klatką piersiową
zamykam się szczelnie
ukrywam w sobie coś
bieda to nie błąd to stan
by otworzyć drzwi do nieba bram

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 24 czerwca 2022

świat według laptopa

kto mógłby uleczyć
zresetować ustawienia
ten dzień był wirusem
strach wielkich rozmiarów
spogląda w oczy niebieskie kamery

blisko myśli foldery
naciśnij enter latem za miastem

jesteś odkrytą stroną
do studiowania zapamiętać
najważniejsze motywy

namalowany napis na murze
wiele znaczy przechodzę obok
czytam słowa właściwie to znak
Polska walcząca

nie jestem obojętnym
dłonią dotykam
miejsce serca uderza mocno
najbardziej gdy ludzie giną
gdy nie możemy zrobić nic

najgorzej zapomnieć
czas za nami ciągnie
bagaż doświadczeń
historia jest okrutna
naprawimy to
świat będzie lepszym

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 21 czerwca 2022

manowce

zaciśnięta pętla trzaska o gałęzie
zwisa sznur swobodnie się porusza
ucieczka przed wiatrem bezsensowne
stwierdził ktoś kto otarł się o śmierć

czego oczekuje człowiek próżny
wszystkiego w bród chciwość
niszczy pokolenia zachłanne

ucieczka przed rozłożeniem skrzydeł
wiatr rozwiewa włosy w kolorze
czasem wystarczy tylko tyle

zanurzą myśli niezbadane
w przypadku braku tolerancji
na tłum u stalowych bram

rzeka wyszła z koryta
czystą ma twarz
obmytą bystrą wodą

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 19 czerwca 2022

OGIEŃ

ciemna dolina cieniem kładzie słowa wydarte z zeszytu
kratki małe niedowidzę dnia ni nocy
uciekłaś z mojej głowy

pustkę w dłoni chowam w kieszeni
niech da odpocząć
śnię o dniach wypełnionych obietnicami
jak dzban świeżą wodą

potoki kaskady wolno płynie życie
nigdy nie kończy się zawsze rozpoczyna
po pożodze kwitną trawy zielone

słabe jesienią bladną żółcią się mienią
iskra wskrzesi ogień namiętny
płonie życie. nowe zrodzone świtem z marzeń

rozpuszczasz włosy na tarasie
ciepło szlafroka papieros odpalony nie gaśnie
tli się myśl jak knot zanurzony w
lampie pełnej nafty pełny wspomnień

odchodzę na dłużej
z miłości do ludzi i marności człowieka
pragnienia ugasiłem wódką z tonikiem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 13 czerwca 2022

nie mam dokąd uciec

idę wąskim korytarzem
szerokim na metr
rozpycham się łokciami
w przestworzach jak ptak
ból stawów ból z nami

idę szeroką drogą
przede mną świat
wielki jak mały ja
pytam się ludzi
-co z nami?

widzę smutek kolejnych dni

-żyjemy mimo wad
-brakuje czegoś wielkiego
-ktoś opuścił nas
-mimo naszych nieszczerych słów

za późno już by modlić się do nieba bram
nadszedł czas zaciska nas pętla
duszę się widzę zepsuty świat
oddycham nieświeżym powietrzem
brakuje słów zalepiam prawdę z półsłów

by Bóg wysłuchać mógł
naszych próśb mimo wad
widziałem lepszy świat
byłem mały nie rozumiałem
wtedy Bóg słuchał mnie
prowadził po krawędzi jednej ze stron
wiedziałem i wiem że starą duszę mam

odejdę wcześniej czy później
nie wiem sam co wam podarować na szczęście