Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (18) Poezja (2484) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 17 marca 2015

niepotrzebny

niepotrzebny dzień jak my
powoli chyli się za horyzont
noc naciąga skórę powiek

źrenice rozwierają szklany połysk
idę powiedz gdzie
utulę cię do snu

niepotrzebny nie znaczy nic
prócz chwil potrzebnym być
stary sweter kilka dziur
brudny na skwerze miasta

przyjacielu nie odchodź
przyjdź powiedz że kochasz

niepotrzebny dzień jak my
powoli chyli się za horyzont
noc naciąga skórę powiek

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 16 marca 2015

zapiski z pamiętnika

po strunach do ciebie będę szedł
zwinięte myśli naznaczone marzenia

fale pienią z gór przejrzystych czysta toń

napełnione natchnieniem białe żagle
gdzie horyzont skrawkiem lądu sennym wierszem
na ustach marynarza gdy kres żeglowania

w miejscu osiąść mielizna obok ciebie
ostatnim rejsem rozstać się i ujrzeć znajomą twarz
jestem obłokiem na twoim niebie w dłoni ciepła dłoń

ciszą otuleni wpatrzeni w miliony gwiazd
nie ma przypadków wszystko waży los
według zasad zalet i wad

pokochało serce sercem
zbudził świt życie stęsknione miłości

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 12 marca 2015

chcę do domu

w moim sercu słońce słabnie
księżyc jasny nocny jastrząb
widziałem dziś kruka zły znak
śnią się wydarzenia których nikt nie pozmienia

wydarte karty historii
chowają mędrcy o białych włosach jak śnieg
Atlantyda żyje w naszych słabych od kłamstw mózgach

aleją kwitnących sadów
gdzie piękno barwi tęczówki na niebiesko
wolniej płynie czas zatrzymany w kroplach chwil
odwieczny strach napędza kalendarz gruby od dat

gdy zabraknie wody zaschnie goryczą w gardle
dzień zapłonie drogą do domu
prawdy ukryte gdzieś pod kawałkiem ziemi
grubymi szczeblami wyrwany w pogoń do luster weneckich
ujrzeć swoją postać

bat spętał stopy pozostały ślady czerwieni na plecach
czy tego jesteśmy warci by kilku mniej znanych
kopali szczęście na padole ukrytej prawdy

szukam drogi nie cieszy ziemskie szczęście którego brak
niebo istnieje daleko może tuż pod powieką
śmierci nie oszukam a może jednak

daj znak mój Panie

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

Yaro, 12 marca 2015

Śmierć

Śmierć mieszka w nas
kryje się w snach

nie uciekniesz przyjacielu
nie zamkniesz przed nią drzwi

dopnie swego
kiedy zechce

przychodzi we śnie
obudź się
nie wytrzeszczaj oczu

odejść przyjdzie czas
całokształt zapisany w gwiazdach

życie krótkie ciekawe
ubrane w niepozorne zabawy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 9 marca 2015

dziewczę

już tylko wiatr między oknem a drzwiami
goszczą dźwięki jęki
stare pianino drży
skrzypek na dachu usypia kolejne akordy

przy kominku dziadek pali fajkę
na kolanach u matki dziewczę blade
śmiechem przygłusza smutna muzykę wujka
wierci się myślę ma robaki

na tych nutach strach zawodzi
coś mu kurne nie wychodzi

smęci od południa a gdzie kaczka po syczuańsku
babciu podaj obiad głodna woła dziewczę
instynkty pierwotne biorą górę gastronomi nad muzą

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 6 marca 2015

tak niewiele(reggae)

pragnę nie zjadać siebie wzajemnie
tak niewiele pragniemy a ciągle mało
zazdrość najgorszy z gości
serca te same to samo powietrze
jednak ciągle za mało

tak sobie myślę
tak sobie śnię
wyjdę na swoje

śmierć godzi
wyciąga wnioski po same kości
czuję że nie wierzę w świat
tyle nieprawdy w koło
otoczony czarną kurtyną zła
wycinam wyjście
uciekam gdzieś gdzie nie ma mnie
a nic prócz chwil
piękno gdy nocą
przy ognisku grzeję dłonie

tak sobie myślę
tak sobie śnię
wyjdę na swoje

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 5 marca 2015

w stronę domu

życie za krótkie za długie
jednak starcza dla wszystkich

bliska śmierć ciała

przejście kładką w stronę domu
w kosmosie tyle miejsca
ziemia zbyt ciasna

kropla w zakamarkach powiek
powiew nadziei zmartwiony zaraz odpocznij

zanurzam świadomość w oceanie nieskończoności
podążam w stronę domu

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 5 marca 2015

zazdrość

nieopanowana zazdrość
w człowieku zabija Abla.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 5 marca 2015

jesień

promienie zachodzącego słońca
odbite od lustra wody
żółte liście pod stopami

małe stopy Beaty
małe stopy jesieni

otulona w szept żołędzi
wydarta kartka z zeszytu
zapisana wierszem
zwykła

kończy się wspaniały dzień
jesienny piękny

wrześniowy sen marzeń
nie powtórzy się nigdy
nie będziesz karmiła zmysłów
zielone serduszko na szyi
nie zabije więcej a biło

Caro nie zaszczeka
młode wino nie smakuje

wrześniowy sen marzeń
promienie zachodzącego słońca
muchomor czerwony
żółtych liści szelest pod stopami

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 5 marca 2015

wolny ptak

nad gardłem przepaści sterczę
niczym wbity osikowy kij
nie dbam o strach przecież skrzydła mam
od samolotu z dawnych wojennych lat

gniew pośród nas zabija zazdrość
za parę złoty gotowi zasztyletować z litości pobić

przy drogach grzech namiętnie rozkłada nogi
wystarczy skusić się odjedziesz zadowolony
z przybitym sumieniem do podłogi
nikt ręki nie poda jedynie grzeszny anioł

nad gardłem przepaści sterczę
niczym wbity osikowy kij
nie dbam o strach przecież skrzydła mam
od samolotu z dawnych wojennych lat

wolny ptak chwyta pod skrzydła powietrze
na wietrze latawiec unosi dobre wieści
pod rękę z Panem Bogiem wolnym marszem do nieba
dwie wejściówki mam chodź gdy potrzebujesz dobrych rad